به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، در چند دهه گذشته هیچ بیماری یا ویروسی نتوانسته به اندازه ویروس کرونا، افکارعمومی جهان را به خود مشغول کند. براساس آخرین آمارهای جهانی، 94 هزار و 200 نفر به این ویروس آلوده شدهاند و نزدیک به سههزار و 250 نفر نیز بر اثر ابتلا به آن جانشان را از دست دادهاند. جدا از سرعت شیوع این بیماری، دلیل هراس از کرونا، تعداد بالای قربانیان آن است. اگر تبدیل کرونا به عاملی برای نگرانی افکارعمومی را سرعت بالای شیوع و تعداد قربانیان این ویروس بدانیم، در همین جهان ویروسهای بسیار خطرناکتری از کرونا وجود دارد که میتوانند قربانیان بیشتری را درگیر کنند. یکی از این ویروسها، جریانهای ملیگرایی افراطی یا همان راستهای افراطی هستند.
ویروس ملیگرایی افراطی تنها در جریان جنگ جهانی دوم بیش از 70 میلیون انسان را به کام مرگ کشاند و خودش نیز از بین رفت؛ اما در چند سال گذشته جریانهای راست افراطی که بهنوعی میتوان آنها را نسخههای جهشیافته نازیسم و فاشیسم در اروپا دانست، دوباره سر برآوردند و بهسرعت رشد کرده و از آمریکا و اروپا تا همین شرق آسیا را درگیر خود کردند. بزرگترین ناقل این بیماری دونالد ترامپ، رئیسجمهور فعلی آمریکاست. روی کار آمدن او در آمریکا در بسیاری از کشورهای اروپایی، راستهای افراطی را به مدعیان کسب قدرت تبدیل کرد. در هند اما ماجرا کمی تفاوت دارد و پیش از آنکه ترامپ در آمریکا بر سر کار بیاید، «نارندرا مودی» با نگرشی همراستا با ترامپ به قدرت رسید تا به او لقب «ترامپ پیش از ترامپ» را بدهند. دوشنبه هفته گذشته این دو ترامپ در احمدآباد هند همدیگر را در آغوش کشیدند. درست در همان ساعاتی که ترامپ و مودی در حال خوشوبش و تعریف از یکدیگر بودند، در دهلینو مسلمانان اعتراضات گستردهای را نسبت به اصلاح قانون شهروندی آغاز کرده بودند. لایحه اصلاح قانون شهروندی چهارم دسامبر سال گذشته میلادی از سوی دولت به مجلس تقدیم شد.
در این لایحه دولت به هندوها، سیکها، بوداییها، جینها، پارسیان و مسیحیانی که قبل از ۳۱ دسامبر ۲۰۱۴ (۱۰ دیماه ۱۳۹۳) از سه کشور پاکستان، افغانستان و بنگلادش به هند مهاجرت کردهاند، شهروندی اعطا میکرد اما این شرایط به بسیاری از مسلمانان هند که فاقد مدارک شناسایی بودند، تعلق نمیگرفت و آنها باید این کشور را ترک میکردند. تصویب این لایحه و تبدیل آن به قانون، یکی از وعدههایی بود که حزب بی.جی.پی در سال 2014 به هوادارانش داده بود. در همان زمان مسلمانان هند به دیوان عالی هند شکایت کردند اما دیوان در نخستین بررسی خود در 27 آذرماه با رد درخواست توقف این قانون، بررسی مجدد آن را به دوم بهمنماه موکول کرد و در آن زمان هم اعلام کرد برای رسیدگی به دادخواست مخالفان یک کمیته مخصوص تشکیل خواهد داد اما تا زمان تشکیل این کمیته روند اجرای قانون ادامه خواهد یافت. مجموع این شرایط باعث شد مسلمانان همزمان با سفر دونالد ترامپ به هند، دست به اعتراضات گستردهای بزنند.
همزمان با اعتراض مسلمانان به این قانون، هندوهای افراطی و موافقان این قانون نیز دست به تجمع زدند. در میان درگیری پلیس با معترضان مسلمان که با خشونت همراه بود، گروههای افراطی نیز با سلاح سرد و چوب و سنگ به سمت معترضان مسلمان حمله کردند. در جریان این درگیریها که از ۲۳ تا ۲۶ فوریه ادامه داشت، حداقل 50 مسلمان کشته و صدها نفر زخمی شدند. هندوهای افراطگرا علاوه بر خشونت علیه مسلمانان، به مساجد نیز حمله کردند و در چند روز 9 مسجد و صدها جلد قرآن را به آتش کشیدند؛ مساجدی که توسط هندوها آتش زده شدهاند از بزرگترین و مهمترین مساجد دهلینو بودهاند. در تصاویر و ویدئوهایی که در شبکههای مجازی منتشر شده است، تندروهای هندو با چوب و میلههای آهنی مسلمانان را مورد ضربوشتم قرار میدهند. یکی از این هندوها یک تختهسنگ بزرگ را روی یک مسلمان هندی میاندازد تا مسلمانان را به فجیعترین حالت به شهادت برساند.
در همین زمینه روزنامه انگلیسی گاردین گزارش داد در خشونتهای اخیر در شمال شرق دهلینو تعدادی از مساجد به آتش کشیده شده و مسلمانان زندهزنده در خانههایشان سوزانده شدند یا آنها را به خیابانها کشانده و مورد ضربوشتم شدید قرار دادند. فروشگاهها و اماکن متعلق به مسلمانان به آتش کشیده شده و در خیابانهایی که مسلمانان و هندوها پیش از این مسالمتآمیز در کنار هم زندگی میکردند، اجساد کف خیابان دیده شده و مغازهها و منازل زیادی تخریب شده است.
این اقدامات تندروهای هندو در حالی صورت گرفت که پلیس هندوستان تنها نظارهگر این سطح از خشونت علیه مسلمانان بود. گفته میشود حتی در برخی موارد پلیس نیز به کمک هندوهای افراطی رفته است. همراهی پلیس با ملیگراهای افراطی کار را بهجایی رساند که آنها حتی به خبرنگارانی که این درگیریها را پوشش میدهند نیز حمله کردند. با این حال اما این حملات باعث نشده تا تصاویر جنایت هندوها علیه مسلمانان به خارج از مرزهای هند منتقل نشود.
در چند روز گذشته و پس از انتشار ویدئوهای خشونت بیحد پلیس و هواداران مودی در شبکههای اجتماعی، پلیس هند در ادامه سیاستهای دولت این کشور علیه مسلمانان اعلام کرد: «انتشار هر تصویر یا مطلبی که به تنشهای اخیر مرتبط باشد مورد پیگرد قرار خواهد گرفت.» در پیام پلیس هند آمده است: «افرادی (مسلمانان) که اقدام به انتشار گسترده تصاویر دارای صحنههای خشونتبار کردهاند تلاش زیادی داشتند تا به التهابات دامن بزنند. ما در حال بررسی و پایش آنها هستیم.» پلیس هند تاکید کرده است: «ما حتی میدانیم کدام حسابها جعلی هستند، مطمئن باشید بهسادگی میتوانیم همه شما را شکار کنیم.»
این نخستین مواجهه خشونتبار پلیس و هندوهای افراطگرا با مسلمانان نبود؛ در چهارم دسامبر و همزمان با ارائه لایحه اصلاح قانون شهروندی که منجر به اعتراضات مسلمانان شد، آنها مورد خشونتبارترین آزارهای جسمی قرار گرفتند. اوج اعتراضات مسلمانان به 15 دسامبر بازمیگردد که در آن روز دانشجویان چند دانشگاه ایالت شرقی که مسلماننشین هستند به خیابان آمدند. در جریان این درگیریها پلیس و طرفداران حزب مودی (راست افراطی) 200 نفر را زخمی کردند. حجم خشونتها علیه مسلمانان باعث شد سایر دانشجویان نیز به جمع معترضان بپیوندند. این اعتراضات تا 19 دسامبر باعث کشته شدن 9 نفر ازجمله دو کودک شد.
از مودی تا هیتلر
هرچند مسلمانان در هندوستان با جمعیت 200 میلیون نفری اقلیت بهشمار میروند اما این اقلیت 14 درصد جمعیت هندوستان را تشکیل میدهند و این رقم قابل توجه، هر دولتی را مجاب میکند پیش از اقدام علیه مسلمانان، به تبعات آن نیز کمی فکر کند. با این حال نارندرا مودی و حزب افراطیاش بدون توجه به تبعات اقدامات خود تنها بهدنبال اجرای سیاستهای ملیگرایانه افراطی خود هستند. او همین چند وقت پیش خودمختاری کشمیر را لغو کرد؛ نام بسیاری از اماکن تاریخی هندوستان را که ریشه اسلامی داشتند تغییر داد و حالا بهدنبال حذف چند میلیون مسلمان از هندوستان است. آنچه مودی در حال اجرای آن است، بیشباهت به چیزی نیست که چند دهه قبل آدولف هیتلر، رهبر نازیسم آلمان آن را اجرا کرد.
هندوهای ملیگرای تندرو البته سابقه همکاری با نازیسم و فاشیسم را در پرونده خود دارند. آنها در دهه ۱۹۳۰، با سران ایتالیای فاشیست و آلمان نازی همکاریهایی داشتند تا به پیشرفت پروژههای راستگرایی افراطی آنها کمک کنند. هندوها هنوز گاو را میپرستند. شاید این جمله یکی از ایدئولوژیستهای هندی که هیتلر را تجسمی خارجی از ویشنو، خدای هندوها توصیف میکرد، بهترین نمود برای مودی در قرن 21 باشد. مودی حالا بیش از اینکه نخستوزیر هندوستان باشد، قصاب مسلمانان این کشور است، او با سیاستهای راستگرایی افراطی، هندوستان را به دیگ جوشانی تبدیل کرده که هر لحظه ممکن است فاجعهای در آن رخ دهد.
* نویسنده: صادق امامی، دبیرگروه بینالملل