به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، از جبار آذین، منتقد و مدرس سینما درباره وجود استعدادهای جوان در سینمای ایران پرسیدیم و شنیدیم: «در تمام اعصار و میان نسل‌ها پیوسته ظهور سینماگران و هنرمندان جوان جزء اصول پیشرفت هنر و سینما محسوب شده است. از همین رو حضور و فعالیت چنین نیروهای پویا و بالنده امر غریب و تازه‌ای در عرصه سینمای کشور محسوب نمی‌شود. در واقع و به عبارت صریح وجود یا نقش جشنواره‌های مختلف در شناسایی و بازگذاشتن میدان فعالیت برای نسل جوان موثر و اساسی نبوده است، زیرا خود جشنواره‌ها به دلایل مختلف دچار انواع مشکلات بودند و هستند. متاسفانه پیش از آنکه به فکر توسعه سینما باشند، به فکر گذران مناسبتی ایام و دوره‌های جشنواره‌ها هستند. از این‌رو نمی‌توان به‌طور قطع عنوان کرد که جشنواره‌ها در ظهور یا شناسایی هنرمندان جوان کشور نقش موثر و تعیین‌کننده‌ای داشته‌اند.»
آذین درباره عوامل ایجاد یک بستر برای فعالیت جوانان می‌گوید: «اما در آنچه تحت عنوان جشنواره موسوم به فیلم فجر ما شاهد شرکت بخشی از فیلمسازان جوان در قالب پرتعداد هستیم، این نتیجه چندین عملکرد است که این عملکردها بخشی منفی و بخشی مثبت هستند. به‌عبارت دیگر، عدم حضور فیلمسازان حرفه‌ای به دلایل مختلف مثل نداشتن فیلم یا نگنجیدن در قالب معیارهای عوامل و برگزارکنندگان جشنواره و به موازات این اقدام شاهدیم که برخی فیلمسازان بنا به نظر و عقیده‌شان از حضور در این جشنواره موسوم به ملی انصراف داده‌اند. حال فضا برای کسانی باز شده است که اغلب آنها پیش‌تر در سینمای هنر و تجربه، تجربه‌اندوزی در سینما کرده‌اند. این است که دلیل وجود آنها صرفا سیاستگذاری‌ها و عملکرد جشنواره فیلم فجر نیست، زیرا این جشنواره مانند چند دوره اخیر همچنان مسیر خود را می‌رود و چنانچه فیلمسازان حرفه‌ای بیشتری در آن شرکت می‌کردند، به‌طور قطع بدانید که فضای کمتری برای حضور فیلمسازان جوان باز می‌شد، در حالی‌که چنانچه یک جشنواره ملی در ابعاد حرفه‌ای و با سمت‌گیری فرهنگی و محتوای ملی در کشور برگزار شود و حامیان دولتی و ارگانی و مردمی فرهنگ و سینما به‌راستی پشتیبان هنرمندان نسل جوان باشند، در آن صورت می‌توان افزون بر جوانگرایی در سینما در تولید فیلم و مناسبات سینمایی، جشنواره‌ها را به سمت هدفمند و مردمی و ملی هدایت کرد و حتی عرصه و سکانداری آن را به نسل پویای جوان سپرد. در هر حال آنچه ما در این جشنواره موسوم به ملی شاهد هستیم، حضور پررنگ از لحاظ کمیت نسل جوان با فیلم‌های نخست یا دوم بسیاری از آنهاست که می‌تواند در شکل‌گیری برگزاری و نتیجه این جشنواره نقش موثر و تعیین‌کننده‌ای داشته باشد.»
از این منتقد سینمایی با توجه به استعدادهای جوان در کشور درباره وضعیت آینده سینمای ایران پرسیدیم و پاسخ داد: «بخشی از ارکان سرپایی سینمای کشور با همه بحران‌ها، مشکلات و بیماری‌هایی که دچار آن است بر دوش حرفه‌ای‌ها، پیشکسوتان و نسل جوان است. نسل جوان ما در سال‌های اخیر و به‌ویژه در دو دهه اخیر با حضور خوب خود نشان دادند که می‌توانند در سینمای کشور اثرگذار باشند. گرچه برخی هنرمندان نسل میانه در سال‌های پیش‌تر جزء هنرمندان فعال جوان محسوب می‌شدند و چهره شاخص آنها هم هنرمند شاخصی مثل اصغر فرهادی است، اما در سال‌های اخیر شاهد بالندگی برخی سینماگران کشور در قالب بازیگر، فیلمبردار یا اشکال دیگر و به‌ویژه کارگردانی هستیم. در سال پیش به‌عنوان نمونه فیلم‌های سعید روستایی و نیما جاویدی جزء برترین فیلم‌های سینمای ایران محسوب شدند؛ فیلم‌هایی که هم منتقدان را راضی کردند و هم مردم را. این نشان می‌دهد اگر فضا سلامت و حمایت مستمر باشد و در واقع هدف فرهنگی زیر سلطه اهداف سیاسی و تجارتی قرار نگیرد، می‌شود به آینده سینمای کشور با استفاده از دانش و تجربه پیشکسوتان هنر به نسل جوان امید فراوان داشت. امیدواریم سینما با دست جوانان و تجربه پیشکسوتان از مشکلات و بحران‌های کنونی به سلامت عبور کند.»