به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، این روزها خبرهای خوبی از ورزش کشور به گوش نمیرسد، از تیمهای باشگاهی استقلال و پرسپولیس و همینطور تیم ملی گرفته تا رشتههای المپیکی و فدراسیونهای بلاتکلیف. قراردادهای میلیاردی باشگاهها و فدراسیون فوتبال با مربیان خارجی هم قوز بالاقوز شده و حتی صدای کارشناسان و علاقهمندان به ورزش را هم درآورده است. رئیس اسبق سازمان تربیتبدنی و کمیته ملی المپیک، وزارت ورزش و جوانان را نیز در مشکلات موجود دخیل میداند و البته تاکید دارد در شرایط فعلی بهتر است تیمهای ایرانی سراغ مربیان خارجی نروند. گفتوگوی «فرهیختگان» با مصطفی هاشمیطبا را در ادامه میخوایند.
حتما در جریان اتفاقات اخیر استقلال هستید. پرسپولیس هم مدتی پیش این مشکلات را داشت. چقدر وزارت ورزش را در به وجود آمدن این حاشیهها دخیل میدانید؟
وزارت ورزش بهعنوان رئیس مجمع دو باشگاه استقلال و پرسپولیس به شمار میرود و مجمع هم معمولا در شرکتها زمانهایی مطرح میشود که قرار است به حسابها رسیدگی کند اما وزارت ورزش بهعنوان مجمع سرخابیها میتواند نقش مدیریتی داشته باشد و آنها را راهنمایی کند. نمیتوان گفت وزارت ورزش نباید در این خصوص اقدامی انجام دهد.
به نظر میرسد مربیان و بازیکنان خارجی که در لیگهای ایران بازی میکنند دردسرساز شدهاند؟
من اعتقاد دارم با شرایط فعلی نباید مربی و بازیکن خارجی به ایران بیاوریم، حتی اگر پول هم داشته باشیم باز هم مشکلاتی وجود دارد. میشد در این خصوص یک سیاست کلی را اجرا کرد که از مربی و بازیکن خارجی در تیمهای ایرانی استفاده نکنیم. این باشگاهها کم مشکل ندارند و این اتفاقات به مراتب به مشکلات آنها اضافه میکند.
حتی خیلی از مشکلات و شکایاتی هم که مطرح میشود درخصوص مربی و بازیکن خارجی است.
باشگاهها از قبل بدهیهایی دارند که اضافه هم میشود. با این ماجرای استراماچونی سرمربی استقلال، مشکل جدیدی برای این تیم ایجاد شده است. کسی که فوتبال و ورزش را بشناسد میداند که نباید با این شرایط مربی خارجی جذب کرد، مگر اینکه عدهای که اصرار به این موضوع دارند، پای منافعشان مطرح باشد.
این مشکلات در تیم ملی هم وجود داشت. قرارداد ویلموتس سروصدای زیادی داشت و درنهایت این مربی هم ایران را ترک کرد.
صلاح نیست مربی خارجی بیاوریم. مربیان ما دانش کمتری نسبت به مربیان خارجی ندارند. نتایج مربیان ایرانی هم کاملا مشخص است. ما با کیروش دو جام ملتهای آسیا را از دست دادهایم. اگر این مربی تاثیرگذار بود که این نتایج کسب نمیشد.
ظاهرا قراردادهای هنگفتی هم با فدراسیون فوتبال بسته بودند که البته کسی رقم دقیق آن را نمیداند.
برایم عجیب است که میگویند قراردادها محرمانه است. از بودجه ملت به این مربیان پول میدهند اما رقم قراردادها را نمیگویند در حالی که حق مردم است بدانند. مگر اینکه ریگی به کفششان باشد که نخواهند در این مورد حرفی بزنند.
شرایط تیم امید را چطور ارزیابی میکنید؟ ممکن است بالاخره این تیم المپیکی شود؟
خیر، البته نه به این دلیل که مربی ایرانی دارد، بلکه اعتقاد دارم تیم امید هویت ندارد. در گذشته هم همینطور بوده است. این تیم سرگردان است و با یک هویت خاص تشکیل نشده است. باید پایگاهی داشته باشیم که به این تیم هویت بدهد. وقتی تیم امید از اندونزی میبازد یعنی این تیم مشکل دارد.
معاونت قهرمانی وزارت ورزش هم مدتهاست بلاتکلیف است. داورزنی شهریورماه برای انتخابات والیبال ثبتنام کرد و از آن زمان تکلیف این مدیریت مشخص نشده است.
امیدوارم هرچه زودتر یک معاون خوب انتخاب کنند، امیدوارم که خوب باشد در غیر این صورت اگر کسی را انتخاب نکنند، بهتر است! من برخی از اسامی را که شنیدم گفتم اینها جلو نیایند بهتر است. معاونت قهرمانی نقش مهمی در همفکری با فدراسیونها و پیگیری مسائل مختلف دارد.
* نویسنده: بهاره محمدی، روزنامهنگار