به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، حدود یک سال پیش بود که کمیسیونی به نام «صلح و ورزش» در کمیته ملی المپیک تشکیل شد. کمیسیونی که ریاست آن به حمیدرضا عارف، فرزند محمدرضا عارف واگذار شد. حکم صالحی‌امیری، رئیس کمیته ملی المپیک درحالی به خالق کلمه «ژن خوب» داده شد که گفته می‌شد این ماجرا، سیاسی بوده است. صالحی‌امیری مدت‌ها با وعده انتشار یک بیانیه درباره علت حضور فرزند محمدرضا عارف در کمیته ملی المپیک، رسانه‌ها را عقب راند و هجمه‌ها را کمتر کرد. بیانیه‌ای که هرگز صادر نشد و حمیدرضا عارف در سکوت خبری کار خود را ادامه داد. بارها تلاش شد در گفت‌وگوهای متعدد از عارف درباره پست ورزشی‌اش سوال شود، اما او هر بار با ترفندی از پاسخ دادن فرار کرد. عملکرد او همچون واکنش‌های پدرش به اتفاقات مهم سیاسی، سرشار از هیچ است.
حمیدرضا عارف نه در رسانه‌ها و در نه در اخبار رسمی کمیته ملی المپیک هرگز درباره عملکرد خود صحبتی نکرده و مشخص نیست در این مدت در منصب ورزشی خود در کمیته ملی المپیک چه کرده است. صالحی‌امیری هم هرگز در این‌باره حرفی نزده و مشخص نیست چرا چنین کمیسیونی تشکیل شده است. براساس آنچه در سایت کمیته ملی المپیک ذکر شده، علی دایی هم عضو این کمیسیون است، اما او هم مانند سایر اعضای کمیسیون صلح و ورزش، درباره ماهیت وجودی این کمیسیون صحبتی نکرده است. نکته عجیب اما بودجه‌ای است که کمیته بین‌المللی المپیک برای کمیسیون صلح و ورزش در نظر گرفته و مشخص نیست این بودجه در اختیار عارف قرار گرفته یا خیر.
اهداف‌شان چه بود؟
طبق اخباری که خبرنگار «فرهیختگان» کسب کرده، دو سه ماه پیش حمیدرضا عارف تصمیم به استعفا از ریاست کمیسیونی گرفت که خودش طراح آن بود و استعفای او هم مورد قبول قرار گرفت که در این مدت به آن اشاره‌ای نشد. به‌تازگی نیز سایت کمیته ملی المپیک اعلام کرد محسن رضوانی جایگزین حمیدرضا عارف شده است. (هرچند در قسمت معرفی اعضای کمیسیون در سایت کمیته همچنان نام عارف به‌عنوان رئیس درج شده است) رئیس پیشین فدراسیون شنا درحالی به جای عارف، پست گرفته که هنوز به‌طور دقیق مشخص نیست این کمیسیون چرا تشکیل شده، چه اهدافی دارد و چه آینده‌ای خواهد داشت؟ با مرور اخبار هم فقط به چند جلسه و یک گلریزان به نفع سیل‌زدگان به‌عنوان فعالیت‌های این کمیسیون برخوردیم.
بی‌اطلاعی رئیس جدید
رضوانی درخصوص اینکه دقیقا این کمیسیون چه فعالیتی داشته یا خواهد داشت، به «فرهیختگان» می‌گوید: «هدف اصلی کمیسیون صلح و ورزش کمک به افراد ضعیف جامعه، همکاری با سازمان ملل و نهادهای عمومی و بین‌المللی است.» از او پرسیدیم این کمیسیون در گذشته چه اقداماتی انجام داده؟ رضوانی در این‌باره گفت: «این هفته با کاوه صدیق، دبیر کمیسیون جلسه‌ای خواهم داشت تا در جریان جزئیات قرار بگیرم.» از رضوانی پرسیدیم آیا بودجه‌ای دریافت شده؟ که او دوباره جلسه هفته آینده را یادآوری کرد و گفت: «در این‌باره می‌پرسم. در آینده هم باید تلاش کنیم بودجه بیشتری دریافت کنیم. »
شما می‌دانید آقای صالحی‌امیری؟
رضا صالحی‌امیری، رئیس کمیته ملی المپیک که علاقه وافری به تمجید دارد، کاش یک‌بار برای همیشه درباره ماهیت وجودی این کمیسیون توضیحاتی را ارائه دهد. اتفاقی که شاید کمک کند رئیس فعلی و پیشین کمیسیون صلح و ورزش هم در جریان شرح فعالیت‌های آن قرار بگیرند، چون در تماس اخیری که با رضوانی داشتیم، متوجه شدیم او هم اطلاعات زیادی از کمیسیونی که رئیس آن شده، ندارد! عارف زمانی که انتخاب شد در مواجهه با انتقادها گفته بود باید از تخصص و توانمندی افراد استفاده کرد و کاری به آقازاده بودن یا نبودنش نداشت. با این حال مشخص نیست خروجی این تخصص در کمیسیون مذکور چه بوده که منجر به استعفای عارف شده است. رئیس کمیته اخیرا اعلام کرده اگر به عقب برگردد، حکم فرزند عارف را صادر نمی‌کند! صالحی‌امیری هنوز بیانیه‌اش درباره علت صدور حکم برای عارف را منتشر نکرده و حداقل کاش بگوید ژن خوب در این مدت چه کرد و چرا رفت؟ اینکه «دید فشار» هست، چندان کافی به نظر نمی‌رسد!