کد خبر: 32352

گزارش «فرهیختگان» از اقدام جنجالی ملی‌پوشان فوتبال ترکیه در حمایت از نسل‌کشی

سلام به جنایت

روزنامه «سان» انگلیس نوشت: بازیکنان ترکیه همگی دست راست خود را کنار سرشان قرار دادند و همانند یک سرباز سلام نظامی دادند. این‌طور به نظر می‌رسد که این حرکت، حمایت از حمله نظامی ارتش ترکیه به سوریه است.

به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، در روزهایی که کردهای سوریه مورد تهاجم ناجوانمردانه ارتش ترکیه قرار دارند حرکت عجیب و غیرورزشی فوتبالیست‌های این تیم یک بار دیگر ثابت کرد که هنوز هم در بسیاری از کشورهای جهان از این ورزش به‌عنوان ابزاری برای رسیدن به اهداف سیاسی دولت‌ها استفاده می‌شود. با وجود اینکه فیفا بارها تاکید کرده که هرگونه حرکت سیاسی و دخالت دولت‌ها در مسابقات فوتبال با جرایم سنگینی مواجه خواهد شد اما همچنان چنین اتفاقاتی در برخی بازی‌ها رخ می‌دهد.

  حامیان جنایت

تیم ملی فوتبال ترکیه جمعه شب در دیدارهای مقدماتی یورو 2020 میزبان آلبانی بود و در حالی که هواداران این تیم انتظار برد آسانی را در این مسابقه داشتند اما آنها 90 دقیقه در انتظار گل ماندند تا درنهایت چنکا توسان، مهاجم ترکیه با استفاده از اشتباه گلر حریف توانست برتری تیمش را در این دیدار دشوار رقم بزند. لحظاتی بعد بازی به پایان رسید و بازیکنان این تیم برابر هواداران حاضر در اولکری استانبول ایستاده و سلام نظامی دادند. آنها با انجام این حرکت به نوعی از اقدام دولت ترکیه برای حمله نظامی به شمال سوریه و قتل‌عام کردهای ساکن ترکیه از این مناطق حمایت کردند. حمله‌ای که به گفته مقامات ترکیه برای مقابله با تروریسم و رسیدن به صلحی پایدار در منطقه انجام شده اما در عمل به کشتار در مناطق کردنشین شمال سوریه بدل شده است. بازیکنان ترکیه که باید در مصاف با آلبانی به برتری می‌رسیدند تا همچنان شانس صعود به یورو 2020 را داشته باشند با گل دقیقه 90 از خود بی‌خود شده و همراه با هواداران به شادی پرداختند اما اتفاقی که در پایان بازی رخ داد نقطه تاریک این دیدار بود و آنها از فضای احساسی ورزشگاه به نفع اغراض سیاسی دولت تمامیت‌خواه اردوغان بهره‌برداری کردند. رسانه‌های ترکیه‌ای نیز با آب‌وتاب فراوان از این عمل غیرورزشی بازیکنان کشورشان تمجید کردند و اکثر روزنامه‌های این کشور خبر برد تیم‌شان را با عکس این سلام نظامی پوشش دادند.

با اینکه قرار است ورزش دستاویزی برای رسیدن به اهداف صلح‌طلبانه و دوستی بین ملت‌ها باشد اما حمایت از بمباران غیرنظامیان و مردم بی‌دفاع سوری که هنوز روزهای تلخ حضور داعش و دیگر شبه‌نظامیان تروریست را به وضوح در خاطر خود دارند و هنوز غم و رنج سال‌ها جنگ داخلی در سوریه را به فراموشی نسپرده‌اند به‌شدت با روح این ورزش در تضاد است. کاربران شبکه‌های اجتماعی نیز با انتشار عکس‌های این اتفاق در کنار تصاویر قتل‌عام غیرنظامیان در سوریه و جنایاتی که دولت ترکیه در روزهای اخیر انجام داده خواستار برخورد قاطع یوفا با مسببان این قضیه و جریمه بازیکنان و همچنین فدراسیون فوتبال ترکیه شده‌اند. حتی پیش از آغاز این دیدار نیز چنگیز اوندر، ستاره ملی‌پوش ترکیه که در رم ایتالیا بازی می‌کند با انتشار عکسی از خود در حال سلام نظامی عملا حمایت خود از این عملیات نظامی را نشان داده بود.

  جریمه به جای محرومیت

روزنامه «سان» انگلیس در گزارشی از این اتفاق می‌نویسد: «بازیکنان ترکیه از این برد بسیار خوشحال بودند و از اینکه قدم بزرگی برای رسیدن به یورو 2020 برداشته بودند در پوست خود نمی‌گنجیدند. آنها با پریدن از روی تابلوهای تبلیغاتی کنار زمین در مقابل هواداران خود خوشحالی می‌کردند و وقتی دوباره به زمین مسابقه برگشتند توسان، مهاجم گلزن این تیم آنها را به خط کرد. همگی دست راست خود را کنار سرشان قرار دادند و همانند یک سرباز سلام نظامی دادند. این‌طور به نظر می‌رسد که این حرکت، حمایت از حمله نظامی ارتش ترکیه به سوریه است. ترک‌ها با استفاده از حملات هوایی و همچنین پیشروی با قوای زمینی در خاک سوریه در تلاشند تا جنگجویان کرد را از بین ببرند اما اخبار زیادی مبنی‌بر کشتار و آسیب رساندن به غیر نظامیان هم منتشر شده است. اگر یوفا این حرکت توسان و هم‌تیمی‌هایش را به بیانیه سیاسی تعبیر کند قطعا جرایم سختی در انتظار فوتبال ترکیه خواهد بود. پیش از این یوفا فدراسیون فوتبال اسلواکی را به دلیل استفاده سیاسی از مسابقه فوتبال 13300 پوند جریمه کرده بود.»

یوفا سال گذشته نیز با سه بازیکن سوئیسی برخورد تندی داشت و آنها را به دلیل رفتاری مشابه با جرایم سنگینی روبه‌رو کرد. البته کمیته انضباطی یوفا این بازیکنان را تنها به پرداخت جریمه مالی محکوم کرد و محرومیتی برایشان در نظر نگرفت. گرانیت ژاکا، ژردان شقیری و استفان لیشتاینر در جریان سوئیس برابر صربستان با دست علامت «عقاب آلبانی» را نشان دادند که نماد این کشور است. ژاکا و سقیری هر دو از خانواده‌ای آلبانیایی-کوزوویی هستند که البته از دوران کودکی در سوئیس زندگی می‌کنند اما نسل‌کشی صرب‌ها در جریان جنگ یوگسلاوی و همچنین جنگ کوزوو باعث شده هنوز هم مردم دو کشور روابط چندان خوبی با هم نداشته باشند و آلبانیایی‌ها و مردم کوزوو این‌چنین اعتراض خود به صرب‌ها را نشان دهند.

 
* مترجم : سیامک خاجی

مرتبط ها