فرهیختگان: در میان تمام تلاطمهای فنی استقلال در فصل جاری، یک نقطه اتکای صلب و مطمئن در قلب دفاع شکل گرفته است که حالا به بزرگترین چالش برای دیگر مدافعان تیم تبدیل شده است. زوج رستم آشورماتوف و سامان فلاح، با نمایشی که در بازیهای اخیر و بهویژه در شبِ کلینشیتِ منامه از خود به جا گذاشتند، نشان دادند که در حال حاضر هماهنگترین و باکیفیتترین زوج دفاعی آبیها هستند.
هارمونی در قلب دفاع؛ وقتی مکملها به هم میرسند
آنچه زوج آشورماتوف و فلاح را از دیگر ترکیبهای دفاعی متمایز میکند، مکمل بودنِ بازی آنهاست. قدرت بدنی و بازیخوانی آشورماتوف در کنار سرعتِ بازیابی و هوشِ سامان فلاح، پوششی را در جلوی دروازه ایجاد کرده که عبور از آن برای هر مهاجمی دشوار است. این دو مدافع نه تنها در نبردهای هوایی مسلط نشان دادهاند، بلکه در بازیسازی از عقب زمین نیز تمرکز بالایی دارند؛ فاکتوری که ریکاردو ساپینتو به شدت بر آن تاکید دارد.
مانعِ بزرگ برای بازگشتِ مدعیان
درخشش این زوج، کار را برای مدافعان باتجربهای چون روزبه چشمی و عارف غلامی بسیار سخت کرده است. اگرچه روزبه چشمی وزنه سنگینی برای تیم محسوب میشود و عارف غلامی با کولهباری از تجربه به ترکیب بازگشته، اما واقعیتِ مستطیل سبز میگوید «ترکیب برنده» به راحتی تغییر نمیکند. برای مدافعانی که از روی نیمکت یا دوران مصدومیت برمیگردند، گرفتن جایگاهِ دو بازیکنی که در اوج آمادگی هستند و به یک تفاهم دوجانبه رسیدهاند، شبیه به یک ماموریت غیرممکن به نظر میرسد.
ثبات؛ گمشدهای که پیدا شد
استقلال امسال از تغییرات مداوم در خط دفاعی ضربه خورده بود، اما حالا با پیدا شدن این زوجِ ایدهآل، به نظر میرسد ساپینتو به «ثبات» مورد نظرش رسیده است. برای هر مربی، دست زدن به قلب دفاعی که گل نمیخورد و ضریب اشتباهش به حداقل رسیده، یک ریسک بزرگ است. به همین دلیل، دیگر مدافعان استقلال باید منتظر یک فرصت استثنایی یا افت فاحش این دو نفر باشند؛ اتفاقی که با توجه به آمادگیِ فعلی آشورماتوف و فلاح، فعلاً دور از ذهن به نظر میرسد.