محمدرضا ظفرقندی در حاشیه جلسه امروز هیئت دولت در جمع خبرنگاران اظهار کرد: تامین ارز دارو در مدت گذشته به علت کاهش ارزآوری با مشکل مواجه شده بود که با هماهنگی صورت گرفته با سازمان برنامه و بودجه و بانک مرکزی مقرر شد سهم ارز دارو افزایش یابد.
به گزارش فرهیختگان، بحران دارو در ایران، برخلاف تصور رایج، نه یک اتفاق ناگهانی است و نه نتیجه یک عامل واحد. این بحران، آرام و تدریجی شکل گرفته؛ لایهلایه انباشته شده و امروز به نقطهای رسیده که دیگر نمیتوان آن را با هشدارهای مقطعی یا پاسخهای سادهسازانه مدیریت کرد.
مشکل فقط کمبود ارز نیست؛ مسئله مهمتر، «انتقال» ارز است. حتی در مواردی که تخصیص انجام شده، فرایند رساندن ارز به طرف خارجی با اختلالهای جدی روبهروست. تحریمها اگرچه دارو را مستقیماً هدف قرار ندادهاند؛ اما مسیرهای بانکی را چنان محدود کردهاند که دارو عملاً در همان میدان مین مالی متوقف میشود. نتیجه، تأخیرهای چندماههای است که زنجیره دارو توان تحملش را ندارد. در این میان، سازمان غذا و دارو در موقعیتی متناقض قرار گرفته است. نهادی که از یکسو مسئول پاسخگویی به مردم و رسانههاست و از سوی دیگر، ابزارهای اصلی حل مسئله را در اختیار ندارد.
این سازمان نه سیاستگذار ارزی است، نه متولی بودجه، نه تصمیمگیر بیمهها؛ اما وقتی دارو کمیاب میشود نخستین نهادی که زیر تیغ سؤال میرود، همینجاست. از سوی دیگر، بیمهها که باید نقش ضربهگیر را در این چرخه ایفا کنند، خود به بخشی از مسئله تبدیل شدهاند. تأخیر در پرداخت مطالبات داروخانهها و شرکتها، فشار نقدینگی را تشدید کرده و زنجیرهای ساخته که در آن، هر حلقه بدهکار حلقه بعدی است.
گزارش مرتبط فرهیختگان را در پیوند زیر بخوانید:
- زنجیره تأمین دارو دست کیست؟