یکسو خواب و شهود شخصی، یکسو خبر دروغ، یک سو آمارهای غلط؛ سخنان معدودی از نمایندگان مجلس مدام با تکذیبیه روبهرو میشود. با نمایندگان مجلس که مصونیت قضایی هم دارند، چه باید کرد، وقتی حتی تشویش اذهان عمومی یا نشر اکاذیب هم برای آنان جرم محسوب نمیشود؟ شاید قطع تریبون در صحن علنی مجلس اولین راهحل باشد، اما همیشه کذب سخنان تا این حد روشن نیست که فوری واکنشی را بر خود ببیند. از طرفی دیگر، دامنه این اظهارات گاه تا اکانت و کانالهای شخصی در مجازی هم میرسد و تریبونی نیست که قطع شود. شاید باید قبل از هر نوع دستکاری خطوط تلفن همراه و سیاهوسفید کردن آن، اول خطوط این نمایندهها را سیاه کرد که آن هم البته فایده ندارد و پیامرسانهای داخلی در خدمت آنهاست.
عصارۀ فضائل ملت در خواب و شهود شخصی!
روز گذشته یورونیوز فارسی خبری منتشر کرده با این محتوا که «یک نماینده مجلس: آقا صادق میگوید جنگ با اسرائیل قطعی است و به ورود ایرانیها به اورشلیم منجر میشود.» شاید اویی که خبر را میخواند، با خودش تصور کند آقا صادق یکی از مسئولان نظامی یا امنیتی کشور است و اگر اینگونه نباشد، لابد یکی از مقامات سیاسی است وگرنه از کجا زمان جنگ ایران و رژیم صهیونیستی و حتی نتیجه آن را بداند؟ نماینده مجلس هم که قرار نیست از «هر کسی» در موضوعی به این مهمی نقلقول کند.
نکته اما این است که آقا صادق، نام مستعار یک شهروند عادی است که دنیای پس از مرگ را تجربه کرده و مستندی صوتی از مشاهدات او در فضای مجازی منتشر شده و بعضاً مورد تحلیل استادان دین قرار گرفته، اما آیا کلام او در حوزه سیاسی و یا پیشبینی آینده تحولات نظامی و سیاسی میتواند قدر موضعگیری یک نماینده مجلس مستند باشد؟
محمد منان رئیسی، نماینده قم در مجلس روز گذشته متنی در کانال شخصی خود منتشر کرد که حاصل دیدار و گفتوگوی او با همین «آقا صادق» بود. منان رئیسی در ابتدای متن مینویسد که «اوضاعواحوال کشور چنان نگرانم کرده بود که لازم دانستم با ایشان بنشینم و پرسیدنیهایم را بپرسم تا ببینم که ایشان درباره اوضاعواحوال این روزها، چه دیده است.»
و همین عبارات، آغاز انحراف است. نمایندهای که مردم به مجلس فرستادهاند تا حسب عقل و مصلحت و اصول دین و انقلاب اسلامی، برای این ملت و این کشور کار قانونگذاری انجام دهد و نماینده عقلانیت انقلابی باشد، وقتی برای اوضاع کشور خیلی نگران میشود، بهجای آنکه در حد جایگاهی که بر آن نشسته، کار انجام دهد، از تکالیف و اختیارات قانونی بهره ببرد و دنبال حل مشکل برود، لازم میبیند تا با کسی که گویی از آن دنیا خبرهای غیبی میدهد، دیدار کند!
تأکید علمای دین، همواره بر این بوده که خواب، رؤیا، شهودات شخصی در حالات کما و اغما و امثال این موارد، هیچ سندیتی ندارد و نمیتواند حجت قرار بگیرد. آنچه هم که در برنامه «زندگی پس از زندگی» در مورد مشاهدات چنین افرادی بیان میشود، خارج از آنچه که در قرآن و روایات آمده، نیست؛ و البته پیشبینی آینده هم ندارد.
منان رئیسی در ادامه، آنچه را که آقا صادق از آینده جهان و انقلاب و آقا و تکلیف ما و... گفته نقل میکند که هم نگرانی مردم را دامن میزند و هم آمیختهای از سخنان عادی و یا توصیه به مردم برای ماندن بر مسیر حق است که طبعاً اگر قرار به پذیرش این توصیههاست، خود امام و آقا نسخه اصلیاش را از روی آموزههای انقلابی دین به مردم گفتهاند و نیازی به مراجعه به چنین افرادی نیست.
فیکنیوز برنجی از تریبون مجلس!
در روزهای گذشته اتفاق عجیب دیگری هم در مجلس افتاد. یک نماینده مجلس حین نطقی از تریبون مجلس، مدعی شد که «در بندر شهید رجایی دارند تنتن برنج را در دریا میریزند، اما مردم برنج ندارند.»
خبر البته همانطور که قابل حدس بود، تکذیب شد و نماینده مجلس هم در سکوت و بدون اصلاحیه و عذرخواهی موضوع را گذراند. اما چرا یک نماینده مجلس باید بدون دیدن مستندی از یک حرف، مثلاً عکس یا فیلم معتبر و یا خبر منبع موثق، چنین موضوعی را که بهیقین اذهان عمومی را دچار تشویش میکند، اینگونه با یقین بیان کند و بعد هم عذری نخواهد و اصلاحی نکند؟
خبر ریختن برنج در آب را اکانتهای جعلی با تصاویر ساختگی منتشر کردند. سلمان اسحاقی، نماینده قائنات در مجلس هم بهجای تحقیق در مورد آنها که کذبشان برای هر کسی که کمی با رسانه و سیاست آشنا باشد، روشن است، فریب فیکنیوزها را خورد و دروغ را در مجلس فریاد زد!
هفته گذشته هم امیرحسین ثابتی نماینده تهران در مجلس، آماری چندبرابری از میزان زندانیان مهریه بیان کرد که با واکنش رسانه قوه قضائیه روبهرو شد و معلوم شد کل زندانیان مالی هم آمارشان در این حد نیست، چه رسد به صرفاً زندانیان مهریه. در اصلاحیه هم آمار درست و دقیقی منتشر نکرد. مهم اما این بود که همین آمار غلط مبنای رأی ثابتی در مجلس پیرامون قانون جدید مهریه قرار گرفته بود و حتی اگر خبر بهدرستی اصلاح میشد هم باز آن رأی قابلبرگشت نبود.
خدشه بر اعتبار مجلس
ازایندست موارد تکذیبی پیرامون نطقهای مجلس زیاد شده و این تکذیبیهها نه فقط آن خبرها را رد میکند، بلکه هر تکذیبیه و هر قول سبک و بدون استدلال یک نماینده، خطی بر اعتبار کل مجلس میاندازد. از سویی تکذیبیهها همیشه قدر خبر اشتباهی که اول منتشر شده، دیده نمیشود و خاطره یک خبر نادرست و تبعات آن گاه تا سالها در ذهن مخاطب میماند. حال به سؤال اول بازگردیم؛ با نمایندگانی که مستدل و مستند سخن نمیگویند، چه باید کرد؟