تیم آلومینیوم فصل را خوب شروع نکرد. آنها در هفته‌های ابتدایی امتیازات زیادی از دست دادند ولی از هفته چهارم و پس از شکست سنگینی که مقابل تراکتور داشتند به جدول برگشته و با ۴ پیروزی پیاپی به وضعیت خود سر و سامان دادند. این اما پایان موفقیت‌های تیم آلومینیوم در مسابقات لیگ برتر بود چرا که دقیقاً پس از همین ۴ پیروزی حسرت بردی دیگر بر دل مجتبی حسینی و شاگردانش باقی مانده است. 
در شش مسابقه اخیر لیگ برتر که می‌توانست ۱۸ امتیاز برای آلومینیومی‌ها داشته باشد آنها فقط ۳ امتیاز گرفتند و عملکردشان به شدت ناامید کننده بوده است. از دست دادن موقعیت‌های پیاپی و عدم گلزنی در شرایطی که ترکیبی جوان در هر بازی برای آلومینیوم به میدان می‌رود نشان می‌دهد فاکتور جوانی به قدر لازم کافی نیست.
آلومینیوم از اینجا به بعد دو بازی سخت تا نیم فصل مقابل پرسپولیس و ملوان دارد که بازی با پرسپولیس به نوعی می‌تواند شرایط را در این تیم تغییر دهد. برای بازیکنان آلومینیوم که تقریباً از جمله جوان‌ترین‌های لیگ به حساب می‌آیند رویارویی با پرسپولیس انگیزه مضاعفی ایجاد کرده‌است. از این رو به همان اندازه که بازی مقابل پرسپولیس برای شاگردان مجتبی حسینی سخت است برای اوسمار و شاگردانش نیز رویارویی با این پتانسیل جوان سخت خواهد بود. 
با این حال آلومینیومی‌ها قرار نیست تحت هر شرایطی به همین شکل با نفرات جدید ادامه دهند. بدون شک نیم فصل این تیم تقویت می‌شود. اشتباهات فردی و بی تجربگی بازیکنان آلومینیوم تا اینجای فصل امتیازات زیادی از آنها گرفته است و حتی یکی از دلایل حذف از جام حذفی بود. از این‌رو مجتبی حسینی خود به خوبی می‌داند که با این روند نمی‌توان به کار ادامه داد و لازم است تیم آلومینیوم برای حضوری بهتر در ادامه مسابقات چند مهره ارزشمند و تاثیرگذار اضافه کند. شاید نفرات فعلی بازیکنان توانمندی باشند و در آینده به سرمایه‌های برای این تیم تبدیل شوند اما در حال حاضر بی تجربگی آنها بیشترین صدمه را به آلومینیوم زده است. انتخاب‌های مجتبی حسینی در جذب بازیکنان جوان به هیچ وجه قابل انتقاد نیست چرا که همین حالا آنها سهم بزرگی در تیم ملی امید دارند اما این به معنی کامل بودن تیم آلومینیوم نیست. اینطور به نظر می‌رسد که مسئولان باشگاه نیز از شرایط موجود راضی نیستند و می‌خواهند که مجتبی حسینی تیمش را تقویت کند.