فرهیختگان: میزبانی ابررویدادهای ورزشی برای برخی کشورها به یک موتور رشد اقتصادی تبدیل شده؛ ابزاری برای افزایش گردشگری، جذب دانشجو و ارتقای برند ملی. اما برای برخی دیگر، این رویدادها چیزی جز هزینههای نجومی، بدهی مزمن و ویترین تبلیغاتی بدون بازده نبوده است.
هزینه میزبانی جام جهانی از ۲۰۱۰ به بعد جهش یافته، اما قطر یک استثنای تاریخی و نمونه سرمایهگذاری استراتژیک بود چرا که یک پروژه توسعه شهری و برندینگ جهانی بود، نه فقط فوتبال.
ارقام مربوط به میزبانی کشورها به شرح ذیل است:
قطر ۲۰۲۲ : ۲۲۰ میلیارد دلار: رکوردی بیسابقه برای قطر در ۲۰۲۲ ثبت شد، حتی چند ده برابر از مجموع تمام جامهای جهانی گذشته.
روسیه ۲۰۱۸ : ۱۱.۶ میلیارد دلار: در روسیه اثر بلندمدت سیاسی و بینالمللی بیشتر از بازده اقتصادی مستقیم بود.
برزیل ۲۰۱۴ : ۱۵ میلیارد دلار: هزینه های برزیل تنها ۷ درصد قطر بود.
آلمان ۲۰۰۶ : ۴.۳ میلیارد دلار
ژاپن ۲۰۰۲: ۵ میلیارد دلار (مشترک با کره جنوبی)
کره جنوبی ۲۰۰۲ : ۴ میلیارد دلار
فرانسه ۱۹۹۸ : ۲.۳ میلیارد دلار
آمریکا ۱۹۹۴ : ۰.۵ میلیارد دلار