یکی از اتفاقات بامزهٔ این روزها این است که نسل طلایی خودخواندهٔ فوتبال ایران استرس دارند! چرا؟ چون هرجا می‌روند از آن‌ها انتقاد می‌شود! این کلمه را سردار آزمون چند روز قبل در مصاحبه‌اش به‌کار برد و حالا شجاع خلیل‌زاده تکرارش می‌کند که «ما استرس داریم!»
استرس چه؟ مگر نسل طلایی نیستید؟ مگر بهترینِ بازیکنان تاریخ نیستید؟ مگر محبوب‌ترین نیستید؟ پس چرا هرجا می‌روید جای تحسین و تشویق با سیلی نقد مواجه می‌شوید؟ استرس برای چه؟ با این‌همه زبان‌بازی که برای سرمربی تیم‌ملی می‌کنید، جایگاه‌تان در جام‌جهانی تثبیت شده است. دیگر استرس چه دارید؟
ادعای استرستان را باور کنیم یا ادعاهای آسمان‌سوراخ‌کن‌تان را؟ نسلی که خودش را نسل طلایی می‌خواند، حتی در ملاقات با مردم عادی که قاعدتاً باید از دیدن ستاره‌های فوتبال هیجان‌زده بشوند، هم نه تشویقی دریافت می‌کنند و نه احترامی می‌بینند!
شاید برخورد مردم یادتان بیندازد که نه کار شاقی کرده‌اید و نه بازیکنان متفاوتی هستید. با این مربی هستید، شاید با مربی دیگری نباشید. کیفیت‌تان کاملاً قابل چشم‌پوشی یا تعویض است! البته اگر استرس مضاعف نمی‌گیرید!