کد خبر: 218294

سیاه و سفید شاگردان افلاکی و ساعی در ریاض

ریزش مدال‌های تکواندو در کنار جوانگرایی

تکواندو ایران با کسب ۲ طلا، ۲ نقره و ۴ برنز از نظر تعداد مدال در مسابقات همبستگی فقط آمارش با ترکیه برابری می‌کند ولی این میزان گردن آویز در مقابل دستاورد دوره گذشته چشم نواز به‌نظر نمی‌رسد اما یک تصمیم کادرفنی باعث شده در مسابقات ریاض احساس شکست و ناکامی نکنیم.

با آغاز کار کشتی‌گیران و رزمی‌کاران کشورمان در مسابقات همبستگی اسلامی جدال نفس‌گیری میان ازبکستان و ایران بابت صعود به جایگاه دوم جدول مدال‌ها شکل گرفته و احتمالا تا روز پایانی رویداد ریاض این نبرد در جریان است. یکی از رشته‌هایی که در ششمین دوره همبستگی اسلامی زیر ذره‌بین ورزش دوستان میهن‌مان بود بدون شک تکواندو است که در قهرمانی جهان 3 هفته پیش نتایج هوادارپسند و اقتناع کننده‌ای از خود بجا نگذاشت و مخاطب با دقت بیشتری عملکرد هوگوپوشان را عربستان دنبال کرد تا متوجه شود واقعا تکواندو ایران حال نابسامانی دارد یا اتفاقات تورنمنت چین یک اتفاق بوده است.

در میان 21 رشته‌ای که کنار هم قرار گرفتن‌شان مسابقات همبستگی اسلامی 2025 را تشکیل داده در برخی رشته‌ها تقابل‌ها سطح نازلی داشت اما تکواندو را باید در زمره ورزش‌هایی قرار داد که رسیدن به مدال در آن به‌دلیل شرکت عنوان‌دارهای جهان و المپیک به هیچ‌وجه آسان برشمرده نمی‌شد و در چنین شرایطی از میان 12 تکواندوکار ایرانی 8 هوگوپوش برروی سکو رفتند و مجموعا کار شاگردان افلاکی و ساعی در این تورنمنت با 2 طلا، 2 نقره و 4 برنز به پایان رسید.

در بین تکواندوکاران ناکام ایرانی در خاک عربستان نام امیرمحمد نصیراحمدی مبارز وزن 54 کیلوگرم دیده می‌شود که در شانس مجدد 2 بر صفر به داغ دلند ترکیه‌ای باخت. همچنین حامد اصغری در دیدار رده‌بندی وزن 67 مدال برنز را به‌دلیل شکست 2 بر صفر به نماینده ساحل‌عاج از دست داد. دیگر تکواندوکار مغموم بابت عدم کسب مدال علی احمدی است که در مرحله یک چهارم نهایی وزن 82+ کیلوگرم در 2 راند متوالی زورش به امره آتسلی ترکیه‌ای کارنامه‌دار نرسید. از بین 6 تکواندو دختران کشورمان در رویداد همبستگی فقط فاطمه اسکندرنیا مبارز وزن 63 کیلوگرم بدون گردن‌آویز به کشورمان بازخواهد گشت و قطعا این ناکامی در سال‌های آینده به مبارز جوان بابت حذف نشدن در همان گام نخست کمک خواهد کرد.

در رویداد تکواندو همبستگی کشورهای اسلامی هیچکدام از کشورها 9 مدال به‌دست نیاوردند ودر میان کشورهایی 8 گردن آویز برروی سینه ورزشکارانش افتاده نام ایران و ترکیه‌‌ دیده می‌شود که البته مرغوبیت مدال‌های هوگوپوشان میهن‌مان ارزنده‌تر از ترک‌ها بود. در سبد مدال ایران سهم پسران طلای علی اصغر علی‌مرادیان در وزن 60، نقره امیررضا صادقیان در وزن 82- و برنز علی خوش‌روش در دسته 74 کیلوگرم بود و شاگردان مهروز ساعی یک طلا توسط ساینا کریمی در وزن 46 کیلوگرم، یک نقره به پشتوانه مبارزات یلدا ولی‌نژاد در وزن 70 کیلوگرم و 3 برنز توسط روژان گودرزی، هستی محمدی و ملیکا میرحسینی در اوزان 51، 57 و 70+ به‌دست آوردند.

اگر ریزتر عملکرد تکواندو ایران در ریاض بررسی کنیم در بخش آقایان ازبکستان و اردن با کسب 2 طلا عملکرد جذاب‌تری نسبت به شاگردان افلاکی داشتند و در قسمت بانوان مراکش با 2 طلا بیشتر از دختران ایرانی تحسین بینندگان را برانگیخت ولی احتمالا باید به ره‌توشه هوگوپوشان سرزمین‌مان نمره قبولی دهیم که البته بخشی از مقبول آمدن مدال‌ها در چشم بیننده به اتفاقات قهرمانی جهان 2025 و پایین آمدن توقعات بعد از شکست‌های متوالی در ووشی بر می‌گردد. البته با این وجود نباید فراموش کرد تکواندو از حیث مدال‌آوری نسبت به قونیه 2021 یک سقوط قابل توجه را داشته است.

یک چهره قهرمانی جهان در ریاض!

مبارزین ایرانی در دوره گذشته همبستگی در 8 وزن آقایان و 8 دسته بانوان روی تاتامی رفتند و مجموعا 13 مدال به سبد ایران واریز کردند که سهم تکواندکاران پسر 4 طلا و 3 برنز بود و شاگردان مینو مداح با یک طلا، 4 نقره و یک برنز مسابقات را ترک کردند. همچنین از تکواندو ایران در بازی‌های همبستگی اسلامی 2017 باکو آذربایجان، 3 طلا، 5 نقره و 4 برنز بجا مانده و در دوره 2013 که پومسه کاران در کنار کیوروگی‌کاران حضور داشتند 12 طلا، 3 نقره و یک برنز ایران از طریق تکواندو کسب شد که البته به‌دلیل کیفیت فنی نچندان بالا مسابقات پالم‌بانگ اندونزی خیلی نمی‌شود به زرق و برق گردن‌‌آویزها بالید.

بدون شک کم عیارشدن مدال‌های تکواندو ایران نسبت به دوره‌های گذشته غیرقابل کتمان است ولی اگر به ایرادهای این رشته اشاره می‌کنیم نباید چشم‌هایمان را نیز برروی نکات مثبت ببندیم. موفقیت، درخشش و مدال‌آوری در مسابقات همبستگی کشورهای اسلامی بسیار برای کمیته ملی المپیک حائز اهمیت است اما در این شرایط سرمربیان تکواندو ایران تصمیم گرفتند برای چهره‌های جوان‌ خوش آتیه که پیش از این درخشش‌هایشان پشت سر چهره‌های اصلی، عنوان دار و باتجربه دیده نمی‌شد فرصت اثبات شایستگی‌هایشان را دهند. البته بخشی از علت اتخاذ این تصمیم فاصله کم بین رقابت‌های جهانی و مسابقات همبستگی بود ولی در همین وضعیت برای مثال ازبکستان با نجم‌الدین قاسم خوجیف در هر 2 آوردگاه به مدال رسید یا ترکیه با تکیه به سوده اوزون‌چاودار در این 2 تورنمنت 2 مدال کسب کرد.

مجید افلاکی در مسابقات همبستگی اسلامی هیچکدام از شاگردانش را در قهرمانی جهان همراه خود نداشت و مهروز ساعی با 5 چهره جدید و اعتماد دوباره به ملیکا میرحسینی راهی ریاض شد. در میان تکواندوکاران حاضر در مسابقات همبستگی مبارزین بسیار جوانانی دیده شدند که قابلیت رقابت با بزرگان را دارند. برای مثال اگر ناهید کیانی را در وزن 57 کیلوگرم به عربستان نبردیم چهره 19ساله‌ای همچون هستی محمدی برای ایران مدال برنز به‌دست آورد یا ساینا کریمی 19 ساله برای کسب مدال طلا از سد امینه گوگباکان قهرمان ترکیه‌ای جهان گذشت و میانگین سنی تیم پسران نیز عدد قابل قبول و امیدوارکننده‌ای را نشان می‌دهد و باید هر چه زودتر کمیته فنی فدراسیون تکواندو عملکرد اعضا و کادرفنی تیم ملی را موشکافانه بررسی کند و حتی سرمربیان تیم ملی را به‌دلیل ضعف‌هایشان مورد پرسش و مواخذه دهد و برای رعایت عدالت و انصاف یک نمره مثبت در کارنامه مهروز ساعی و افلاکی بنوسید که در مسابقات کشورهای اسلامی به چهره‌های کمتر شناخته شده اعتماد کردند و نتیجه‌گرایانه تصمیم نگرفتند.