فرهیختگان: در حالی که بازی‌های همبستگی کشورهای اسلامی وارد هفته دوم و روزهای پایانی خود شده است، رقابت‌های ووشو یکشنبه‌شب با برگزاری دیدارهای نهایی به پایان رسید. در این مسابقات، تیم شش‌نفره ساندا ایران موفق شد چهار مدال طلا توسط سارا شفیعی، سهیلا منصوریان، امیرحسین همتی و عرفان محرمی، یک مدال نقره توسط فربد طالشی و یک مدال برنز توسط شهربانو منصوریان کسب کند. این نتایج بار دیگر ووشو را به یکی از رشته‌های موفق کاروان ورزشی ایران تبدیل کرد؛ موضوعی که با توجه به سابقه این رشته در رویدادهای بین‌المللی قابل انتظار بود.
با این حال، در حاشیه مسابقات، انتشار فیلمی از شهربانو منصوریان، کاپیتان تیم ملی بانوان بار دیگر نام او را به سوژه اصلی فضای مجازی تبدیل کرد. او در این ویدئو در واکنش به یک انتقاد ورزشی در خصوص شکستش مقابل حریف مصری از الفاظی استفاده می‌کند که در شأن یک ورزشکار ملی نیست. این نخستین‌بار نیست که رفتارهای جنجالی او در فضای مجازی بازتاب گسترده پیدا می‌کند. سال گذشته نیز پس از جنجال‌های مربوط به درخواست «مبینا نعمت‌زاده» برای استفاده از سهمیه ورود به رشته پزشکی، منصوریان با ورود به این بحث چند روزی در مرکز توجه قرار گرفت. همچنین در حاشیه مسابقات جهانی برزیل، انتشار تصاویری از طبل‌زنی او خارج از سالن مسابقات واکنش‌هایی را برانگیخت و نشان داد که او علاقه‌مند به رفتارهای متفاوت و خارج از چارچوب معمول است.
بی‌تردید مسیر دشواری که خواهران منصوریان برای رسیدن به تیم ملی طی کرده‌اند و افتخارات فراوانی که کسب کرده‌اند، احترام جامعه ورزش را برای آنان به همراه داشته است. اما به نظر می‌رسد ادامه برخی رفتارهای حاشیه‌ساز، حساسیت و انتقاداتی را ایجاد کرده که دیگر برای بخشی از جامعه ورزش قابل‌قبول نیست. همه این رفتارها در شرایطی‌ است که منصوریان همواره یکی از چهره‌های فعال در نقد پدیده‌های اجتماعی، ورزشی و حتی سیاسی است، اما خود او در واکنش به یک خبر یا نقد در مورد شکستش این چنین برآشفته می‌شود. موضوعی که نشان می‌دهد او به هیچ عنوان نقدپذیر نیست و علاقمند است با رفتارها و ادبیات خاص خود که این بار بسیار زشت و زننده است، پاسخ بدهد. منصوریان حتی در صورت مغرضانه بودن این نقد نیز می‌توانست با ادبیاتی در شأن یک ورزشکار باتجربه و پرافتخار پاسخ داده شود.
واقعیت این است که ورزش قهرمانی، همچون هر پدیده دیگری، وابسته به شرایط جسمانی است و منصوریان پس از سال‌ها حضور موفق در میادین بین‌المللی، اکنون در سال‌های پایانی دوران قهرمانی خود قرار دارد. اعزام او به مسابقات کشورهای اسلامی تنها یک ماه پس از حضور در مسابقات جهانی و در آستانه چهل‌سالگی، پرسش‌هایی را درباره سیاست‌گذاری در این رشته ایجاد کرده است. علاوه بر این، گفته می‌شود محدودیت‌های قانونی مانع حضور او در بازی‌های آسیایی ناگویا خواهد شد؛ موضوعی که می‌توانست فرصت مناسبی برای میدان‌دادن به نسل جوان‌تر ووشو باشد. ورزشکارانی که سال‌ها پشت سر او و خواهرانش از حضور در رویدادهای مهم بین‌المللی دور مانده‌اند.
پس از حاشیه اخیر، انتظار می‌رود فدراسیون ووشو واکنشی شفاف و قاطع نشان دهد تا این گونه حوادث برای همیشه مدیریت شود. ادامه این حواشی بدون برخورد مناسب می‌تواند بر فضای تیم ملی و نتایج آینده ووشو تأثیر بگذارد؛ رشته‌ای که همواره یکی از امیدهای اصلی ورزش ایران در رویدادهای مهم بوده است.