فرهیختگان: دیدارهای مرحله نخست مقدماتی جام جهانی در منطقه اروپا طی روزهای آتی به پایان خواهد رسید و تکلیف ۱۲ تیم صعود کننده مستقیم به این رقابتها و ۱۶ کشور حاضر در پلیآف قاره سبز مشخص خواهد شد. البته تا همین لحظه بلیت سفر ۳ کشور اروپایی یعنی انگلیس، کرواسی و فرانسه به بیستوسومین دوره جام جهانی صادر شده و پنجشنبه شب پرتغال میتوانست خیالش را یک بازی مانده به پایان دیدارهای گروه F راحت کند ولی اتفاقات در دوبلین باب میل شاگردان روبرتو مارتینز رقم نخورد.
پرتغال با انبوه ستارگان گران قیمت، جوان و مسن خود برای نهمین صعود تاریخش به جام جهانی راهی جمهوری ایرلند شده بود و با دشت یک تساوی خشک و خالی مقابل پسران سبزپوش موفق میشد جشن شادی و موفقیتش را برگزار کند اما 2 گل تروی پاروت زمینه به تعویق افتادن صعود سلسائو اروپا و البته زنده ماندن امید ایرلندیها بابت حضور در پلیآف جامجهانی را فراهم ساخت اما شاید جالب باشد که بدانیم تمام این نکات در حال حاضر اولویت دوم هواداران و طرفداران پرتغال و کریستیانو رونالدو است و اکثریت انتظار مشخص شدن آینده رکورددار بازی ملی جهان را میکشند.
کاپیتان و مالک پیراهن ۷ قرمزها نتوانست تا آخرین دقیقه ۲۲۶مین بازی ملیاش در مستطیل سبز باشد و در دقیقه ۶۱ بهدلیل با آرنج کوبیدن به کمر مدافع ایرلند از زمین بازی اخراج شد و چون خطای رونالدو برروی دارا اوشی شدت نسبتا زیادی داشت هیچ بعید نیست با جریمه سنگینتری نسبت به غیبت فقط در دیدار برابر ارمنستان مواجه شود و احتمالا 2 الی ۳ بازی رسمی تیمش را از دست بدهد. از زمان معروفیت و درخشش CR7 بیش از ۲ دهه میگذرد و رونالدو در این مدت معمولا کارتهای قرمز زیادی در مقابل چشمهایش ندیده و معمولا در زمین بازی و بیرون از آن رفتار حرفهای و صبورانه از خود نشان میدهد.
این اسطوره افسانهای ۴۰ ساله در دیدار مقابل ایرلند برای سیزدهمین بار در زندگی فوتبالیاش طعم ناخوشایند اخراج را چشید و نباید از یاد برد که در خیلی مواقع رونالدو کارتهای قرمزش را در دیدارهای بزرگ، حساس و پرفشار مثل دربی ریاض میان النصر- الهلال، الکلاسیکو، شهرآورد مادرید و دربی منچستر گرفته و عجیب بهنظر میرسد که چرا در یک مسابقه نچندان حساس و سرنوشتساز روبهروی جمهوری ایرلند کنترل خشمش را از دست داد و قطعا سنگینی جو ورزشگاه آویوا و قدرت شاگردان هیمیر هالگریمسون به هیچ وجه قابل مقایسه با رقبا و اتفاقاتی نیست که رونالدو در این سالها تجربه کرده است.
ارمنستان را میبرند؟
پرتغال در آخرین دیدار خود در مرحله انتخابی جام جهانی باید از ارمنستان میزبانی کند و امتیاز از دست دادن این تیم پرستاره و گلزن در مقابل تیم صدوچهارم جهان اتفاق بسیار بعیدی پنداشته میشود و از همین الان میتوانیم صعود مستقیم پرتغال به بزرگترین آوردگاه فوتبالی جهان را پیش بینی کنیم اما تکیه زدن کشور رونالدو به جایگاه دوم گروه و راه یافتن آنها به پلی آف نیز خبر تلخی برای فوتبالیست پرتغالی نیست چون او در آستانه افزایش و تشدید محرومیتش است و اگر تیمش در پلیآف حضور نداشته باشد باید محرومیت احتمالی خود را در مرحله گروهی جام جهانی آمریکا بگذارند.
دم دستیترین نمونه برای مخاطب ایرانی که سرنوشت احتمالی رونالدو برای او رقم خورد و محرومیتش تشدید شد و بخشی از دیدارهای مرحله گروهی جامجهانی را از دست داد بازیکنی نیست به جز سعید عزتاللهی که یک مسابقه مانده به پایان دیدارهای شاگردان کیروش در مرحله انتخابی رویداد روسیه دیدار برابر کرهجنوبی را نیمه کاره به پایان رساند و باتشخیص فیفا 2 جلسه جریمه شد و برابر سوریه و البته مراکش غایب بود اما تمام این صحبتها زمانی به وقوع می پیوندد که مسئولین فدراسیون جهانی فوتبال چشمهای خود را برروی محبوبیت و شهرت رونالدو ببندند.
جامجهانی بهعنوان بزرگترین رویداد فوتبالی جهان همواره مخاطبین پرشمار و وفادار خاص خودش را دارد اما نمیتوان کتمان کرد که بخش ویژهای از بینندگان جام جهانی دلیلشان برای تماشای آن علاقه شخصی به چهرههای بزرگ همچون رونالدو و مسی است و این بخش که اصلا نیز انگشتشمار نیستند چهرهها را بیشتر از تیمها و تورنمنتها دوست دارند و محرومیت کاپیتان پرتغال در شرایط اشاره شده میتواند تاثیر محسوسی در تعداد بینندگان و فروش بلیت مسابقات مرحله گروهی پرتغال داشته باشد. همچنین باید یادآوری کرد فیفا از زمان برروی سرکار آمدن جیانی اینفانتینو از تمام ظرفیتهای درآمدزایی ممکن سود برده و باید دید فیفا چگونه میخواهد بین عدالت و رسیدن به اهداف مالی خود توازن برقرار کند.
رونالدو در دهههای اخیر تقریبا به تمام افتخارات و آرزوهای فوتبالیاش رسیده اما با توجه روحیه سیری ناپذیر او بعید است سال بعد در ۴۱ سالگی برای قهرمانی در جام جهانی آسمان و زمین را به یکدیگر ندوزد. البته کریستیانو به جز انگیزههای تیمی در مسابقات آمریکا محرکهای شخصی نیز دارد. این فوتبالیست بزرگ پرتغالی سابقه حضور در ۵ دوره جام جهانی را در کارنامهاش میبیند و تا حالا ۲۲ بار در این رویداد به میدان رفته و قطعا دوست دارد در بیستوسومین جام جهانی در بیشترین مسابقه به میدان برود تا تعداد بازیهایش از پائولو مالدینی، میرسلاو کلوزه و لوتار ماتئوس پیشی بگیرد که ۲۳، ۲۴ و ۲۵ بازی در جام جهانی را تجربه کردهاند. همچنین میان تعداد دیدارهای رقیب بزرگ رونالدو یعنی مسی با چهره پرتغالی ۴ مسابقه به میدان رفته در جام جهانی فاصله است و کنار رفتن زودهنگام فوتبالیست آرژانتینی و حضور رونالدو در مراحل پایانی میتوانست کریستیانو را تبدیل به باتجربهترین چهره تاریخ جام جهانی بکند ولی انگار قرار است تمام معادلات و پیشبینیها با اخراج شماره 7 پرتغال برابر ایرلند و تبعاتش برهم بریزد.