کمتر کسی مثل خبرنگاران حوزه دانشگاه میداند پشت آن نردههای رنگارنگ و سردرهای خاطرهانگیزی که دنیایی از خاطرات تلخوشیرین جوانان این مرزوبوم را شاهد بودند، چه اخبار و سوژههای جذاب و شنیدنیای وجود دارد. این هم یکی از هنرهای دانشگاه ایرانی است که باوجود توفیقات مختلفش، نتوانسته آنگونه که باید با جامعه پیرامونش ارتباط بگیرد و از بسترهای جدید مثل شبکههای اجتماعی توانایی خود را به رخ بکشد.
شاید اگر رابطه دانشگاه و رسانه اینقدر پارازیت نداشت، سؤالات بدیهی کمتری برای عدهای بهوجود میآمد که اصلاً اینجا به چهکار مملکت میآید؟! میتوانم تصور شما را پس از خواندن این سؤال پیشبینی کنم که «مگر در عصر تکنولوژی کسی هم هنوز اینگونه فکر میکند؟» یا ازاینقبیل سؤالات که نمود عملیاش را میتوان در سهم پژوهش از بودجهها یا به طور دقیقتر در شاخص تولید ناخالص داخلی دید. بسیاری از مدیران اتفاقاً در پاسخ به همین سؤال ساده به لکنت دچار میشوند، دست و دلشان برای هزینهکرد بیشتر پژوهشی میلرزد.
هرچند میتوان در مقام استثنا به نکتهبینی برخی از همین جماعت مدیر در معدود موارد خاص حق داد؛ اما نمیتوان در نگاه کلی از تأثیر دانشگاه ایرانی بهسادگی عبور کرده و با مشتی کلمات آن را محکوم کرد. جدایی دانشگاه از رسانه بر تشدید همین نگاه کم تأثیر نداشته و در وسعت بزرگتر نتوانسته آنگونه که باید تصویر کاملی از داشتههایش ارائه دهد.
رسانه تکمیلکننده بخش دیگری از مأموریتهای دانشگاهی است که میخواهد به نسل چهارم ارتقا پیدا کند. در واقع نمیتوان از دانشگاه سخن گفت، دغدغههای بزرگ پژوهشی آن را در نظر گرفت، برای دانشجو و استادش فکر کرد؛ اما به ترویج علم و یکی از مهمترین ابزارش یعنی رسانه بیتوجه بود. برای رسانه و دانشگاه سادهتر و بیشتر از این میتوان نوشت، نقد کرد یا دنبال متهم گشت. اما «فرهیختگان» در این روزها و درست در هفته ترویج علم میخواهد بستری باشد برای جبران یک خلأ در نمود اجتماعی دانشگاه ایرانی؛ همانگونه که در این سالها تلاش داشت برای ارتقای علموفناوری ایران مطالبه کند.
«میدان دانشگاه» میخواهد در شکلی متفاوت این کار را ادامه دهد، دیدبان جریان علموفناوری کشور باشد، موفقیتهای آن را منعکس کند و برای تداوم پیشرفت آن از متولیان مطالبه کند. میخواهد صدای رسایی برای آنانی باشد که قلبشان برای پرچم سهرنگ برافراشته میهن در دانشکدهها و مراکز علمی میتپد.
این میدان محل گذر نیست، وقفهای است - البته نهچندان طولانی- برای تعامل بیشتر در باب دانشگاه از زوایایی که در مورد آن کمتر شنیدهاید. در فصل نخست این «میدان دانشگاه» که بافاصله کوتاهی از دفاع ملی دوازدهروزه ضبط شد، ابعاد زندگی یکی از چهرههای تأثیرگذار بر دانشگاه را بررسی کردیم و حالا در آغاز فصل دوم آن، با ادای احترام به دکتر محمدمهدی طهرانچی و همه استادان شهید که تا پای جان برای ایران و بالندگی علمی آن تلاش کردند، از شما برای همراهی با این برنامه دعوت میکنیم و شنونده نظرات و پیشنهادهای ارزشمند شما هستیم. اهالی اکوسیستم علموفناوری؛ به «میدان دانشگاه» خوش آمدید!