در حالی که لیگ برتر امسال با کسر سه امتیاز از تیمهای فجر سپاسی، استقلال خوزستان و شمسآذر قزوین آغاز شد و جدول مسابقات بر اساس این محرومیت تنظیم شده بود، اکنون پس از گذشت حدود یکسوم فصل، رأی کمیته استیناف همهچیز را برگردانده است. این کمیته با لغو حکم کمیته انضباطی، امتیازات از دست رفته را به سه تیم بازگرداند؛ تصمیمی که هرچند برای هواداران آن باشگاهها خبر خوشی است، اما از منظر انضباط رقابتی و اعتبار قوانین، علامت سؤال بزرگی بهجا میگذارد.
در ظاهر، این حکم نوعی «بازگرداندن عدالت» به تیمهایی است که ادعا داشتند شایسته دریافت مجوز ملی هستند. اما در واقع، پیام خطرناکی برای ساختار حرفهای فوتبال ایران ارسال میکند؛ پیامی مبنی بر اینکه اجرای مقررات چندان هم قطعی نیست و شاید بتوان با پیگیریهای بعدی آن را تغییر داد!
اگر در ابتدای فصل، سازمان لیگ با استناد به آییننامه مجوز باشگاهی و بر اساس عدم رعایت الزامات، امتیاز کسر میکند، لغو همین رأی در ادامه مسیر به این معناست که هیچ تصمیمی در فوتبال ایران ثبات ندارد. در چنین شرایطی، باشگاههایی که با صرف هزینه و برنامهریزی دقیق در مسیر دریافت مجوز حرفهای گام برداشتهاند، دیگر انگیزهای برای رعایت این الزامات نخواهند داشت.
در واقع، این اتفاق مرز میان «قانونمداری» و «تلاش برای فرار از قانون» را کمرنگ کرده است. وقتی در آغاز فصل آییننامهای تدوین و ابلاغ میشود، تمام باشگاهها با علم به آن در رقابتها شرکت میکنند. تغییر نتایج و جدول پس از شروع مسابقات، نقض آشکار همان آییننامهای است که باید پایه نظم مسابقات باشد. این اقدام نهتنها از نظر اجرایی قابل دفاع نیست، بلکه از منظر حقوقی نیز فاقد وجاهت محسوب میشود.
در نهایت، نتیجه چنین تصمیمهایی چیزی جز بیاعتمادی عمومی نیست؛ بیاعتمادی به قانون، به ساختار تصمیمگیری و حتی به مفهوم رقابت حرفهای. البته که به حق این موضوع اعتراض و انتقاد چند تن از مدیران باشگاهها را هم در پی داشته است. با این حال در پایان باید گفت اگرچه این تصمیم شاید لبخند را به چهره هواداران برخی تیمها برگردانده باشد، اما برای آینده قانون و نظم در فوتبال ایران جای نگرانی جدی وجود دارد. وقتی اجرای آییننامهها به برداشتهای متغیر وابسته باشد و میان باشگاه منضبط و بیتفاوت تفاوتی احساس نشود، بهتر است تکلیف را روشن کنند؛ چون در چنین فضایی، دیگر کسی انگیزهای برای رعایت قانون نخواهد داشت.