جیدی ونس معاون رئیس جمهور آمریکا ادعا کرده است که تصمیم ترامپ برای تجاوز نظامی علیه ایران و هدف قرار دادن تأسیسات هستهای فردو درست بود و آن را یک ضربهای دقیق و سریع بود که بدون اعزام نیروی زمینی اجرا شد.
او مدعی شده که نگرانیهایی مبنی بر آغاز مارپیچ تشدید تنش و اعزام صدهزار نیروی زمینی وجود داشت، اما من به دلیل آگاهی از فرآیند تصمیمگیری رئیسجمهور، اطمینان داشتم که چنین نخواهد شد.
استدلال ونس اما از چند جهت قابل خدشه است:
1. نیت اصلی ورود آمریکا به عرصه نجات رژیم صهیونیستی بود که با خطر اتمام ذخایر موشکهای پدافندی و نفوذپذیری آسمانش مواجه شد.
2. کماکان برآورد دقیقی از وضعیت تاسیسات هستهای ایران موجود نیست. تنها استدلالهایی وجود دارند که میگویند سانترفیوژهای فعال نسبت به لرزش حساس بوده و در حمله به خاطر ارتعاش حاصل از انفجاز بمبها از کار افتادهاند؛ بر مبنای این استدلالهای اثبات نشده آبشارهای فعال در فردو و نطنز از بین رفتهاند. این اتفاق خود دو نکته در درون خود دارد؛ اول آنکه آبشارهای فعال احتمالا از دست رفتهاند اما مواد غنی شده اینگونه نیستند و دوم آنکه سانتریفوژهای غیرفعال ذخیره شده، سالم ماندهاند.
3. درباره خطر مواجه شدن با جنگ گسترده آمریکا با آن مواجه شد اما پا پس کشید؛ در عملیات انتقامجویانه ایران با نام بشارت فتح، تهران با ۱۴ موشک، به عدد بمبهای سنگرشکنی که واشنگتن در حمله به کار برد، به مرکز اصلی هوایی سنتکام در منطقه حمله کرده و مرکزیت ارتباطاتی و راداری آن را از بین برد. در تکمیل این اقدام نیروهای مقاومت عراقی در تهاجماتی که در گستره وسیعی اجرا شدند، چندین رادار آمریکا را در خاک عراق نابود کردند.
واکنش آمریکا خروج از عرصه و واسطهگری برای آتشبس با این کشور و همچنین رژیم صهیونیستی بود.