در سالهای اخیر مسئولین و اعضای کادرفنی تیم ملی فوتبال کشورمان تلاش کردهاند با اعداد و ارقام و بارها اشاره به جایگاه ایران در ردهبندی فیفا مخاطبین را بابت ضعفها قانع کنند که البته ژاپنیها بعد از جام جهانی 2022 این وسیله فخرفروشی را نیز از ایرانیها گرفتند و به جایگاه نخست آسیا صعود کردند. البته ساموراییها برای اثبات شایستگیهایشان نیازی به ذره بین گذاشتن بر روی مسائل حاشیهای ندارند و با عملکردشان در مستطیل سبز همه چیز را ثابت میکنند. آبیهای شرق آسیا ظهر دیروز در ادامه برنامه آمادهسازی پر و پیمان خود بابت حضور شایسته در جام جهانی پیش رو برابر برزیل پرستاره قرار گرفتند و در 19 دقیقه شکست 2 بر صفر را تبدیل به برد 3 بر 2 کردند.
قطعا نمیتوان اشتباهات دفاعی سلسائو و دروازهبان 26 ساله آنها که نخستین بازی ملیش را مقابل ژاپن میگذراند کتمان کرد و قطعا لغزشهای فنی شاگردان آنچلوتی در نتیجه تاثیرگذار بود ولی بدون شک ساموراییها به دلیل توفیقات سالهای اخیر و پیشرفت چشمگیرشان از سطح تیمهای آسیایی پیشی گرفتهاند و این خبر خوبی برای برخی افراد نیست که معمولا در کنفرانسهای مطبوعاتی کمی و کاستیهای فنی خود را توجیه میکنند و استراتژیهای کم کیفیتشان باعث درجا زدن تیمی میشود که باید این روزها یعنی در ماههای منتهی به بزرگترین آوردگاه فوتبال جهان بسیار مطمئنتر و تاثیرگذارتر ظاهر شود.
ژاپن پیش از این در 9 دیدار دوستانه، جام جهانی 2006 و جام کنفدراسیونهای 2013 به برزیل باخته بود و تقابل ساموراییها و سلسائو در جام کنفدراسیونهای 2001 و 2005 با تساوی به پایان رسیده بود و قطعا تیم نوزدهم دنیا اولین بردش مقابل پرافتخارترین تیم جهان را فراموش نمیکند ولی برد در مسابقه دوستانه برابر تیمی با ارزش 914 میلیون یورویی یکی از کوچکترین چیزهایی است که ژاپن میتواند به آن ببالد. موفقترین تیم جام ملتهای آسیا از سال 1998 در تمام دورههای جام جهانی حاضر بوده و سابقه 4 مرتبه صعود از مرحله گروهی را دارد و بردهای جذاب شاگردان موریاسو در دوره گذشته برابر اسپانیا و آلمان و عملکرد تحسین برانگیز تیم تحت هدایت آکیرا نیشینو در مرحله یک هشتم نهایی روسیه 2018 روبهروی بلژیک در ذهنها ماندگار شده است.
برخلاف کادرفنی ایران که پوستاندازی و جوانگرایی را دائما به تعویق میاندازند مسئولین امورفنی سرزمین آفتاب تابان همواره بعد از پایان جام جهانی سفت و سخت ترکیب تیم ملیشان را متحول میکنند و به قیمت ناکامی در جام ملتهای آسیا به اهداف خود در رویدادهای بزرگ فکر میکنند. همچنین برگزاری یک لیگ فشرده و سنگین باعث شده فوتبالیستهای نام آشنا ژاپن راحت در 5 لیگ معتبر جا بیافتند.
شاید اگر هایجمه موریاسو سرمربی یک کشور شرق آسیایی نبود و در مرحله یک چهارم نهایی جام ملتها حذف میشد مدیران کشورش بهراحتی برروی نامش خط قرمز میکشیدند اما مدیران ژاپن برای برنامه و نگاه فنی بیشتر از نتیجه احترام قائل بودند و احتمالا نتیجه ثبات نیمکت خود را در جامجهانی بگیرند. ژاپنیها در سالهای اخیر به گونهای پیشرفت کردهاند که وقتی از هدف بزرگشان یعنی قهرمانی جهان صحبت میکنند مخاطب قهقهه نزند و قطعا این اتفاق دستاورد کوچکی نیست و باید امیدوار باشیم تیم ملی فوتبال ایران نیز مثل ژاپنیها هم در مستطیل سبز زیبا عمل کند و هم در کنفرانس مطبوعاتی سرمربیاش جملات قشنگ به زبان بیاورد و مثل وضعیت فعلی فقط 50 درصد این آرزو پشت سرهم تکرار نشود.