کد خبر: 215569

معینی فراتر از انتظار، عالی‌پور نقطه قوتش را در تهران جا گذاشت

باخت ۲ استعداد توانمند ایرانی به ناآماده ترین ورژن ناسار

علیرضا معینی و علی عالی‌پور در وزنه‌برداری قهرمانی جهان ۲۰۲۵ نمایش قابل قبولی داشتند اما حریف نماینده بلغارستان نشدند.

فرهیختگان: وزنه‌برداری کشورمان همواره در رویدادهای بزرگ از یک قانون نانوشته یعنی درخشش در اوزان میان وزن و سنگین تبعیت می‌کند و معمولا در روزهای آخر مسابقات شاهد قدرتنمایی پولاد مردان ایران هستیم. شاید رقابت قهرمانی مردان جهان 2025 از پنجشنبه 10 مهر آغاز شده باشد و در این مدت 2 شاگرد بهداد سلیمی یعنی عبدالله بیرانوند و ایلیا صالحی روی تخته رفته باشند ولی تا فرا رسیدن تقابل‌های اوزان 94 کیلوگرم نمی‌توانستیم شانس زیادی را برای مدال‌آوری ایران متصور شویم و نبرد علیرضا معینی و علی عالی‌پور با کارلوس ناسار، کیانوش رستمی و کریم ابوکالا به خوبی می‌توانست پیشرفت یا پسرفت 2 وزنه‌بردار جوان ایرانی را نسبت به دوره گذشته نشان دهد و تقاوت‌های کادرفنی جدید تیم ملی با نواب نصیرشلال و دستیارانش را مشهود کند و اگر «فارس الباخ» با پیشینه قهرمانی در المپیک توکیو و 5 مدال رنگارنگ مجموع جهانی در مسابقات شرکت می‌کرد جذابیت‌های این دسته به شدت افزایش می‌یافت.

معینی 23 و عالی‌پور 21 ساله، چهره‌های مستعد بسیار جوانی هستند اما توقعات از این 2 ورزشکار بسیار بالا بود چون در دوره گذشته اتمسفر و سنگینی جو مسابقات را تجربه کرده بودند و در مسابقات لیگ برتر گاها خبر رکوردشکنی‌هایشان به گوش مخاطب می‌رسید ولی حداقل پیش بینی‌ها در مورد عالی‌پور به وقوع نپیوست و نفر سوم وزن 96 کیلوگرم قهرمانی جهان 2024 موفق نشد یکی از ناآماده ترین نسخه‌های ناسار پرافتخار را به چالش بکشد و در پایان مسابقات بر روی سکو نرفت.

نمره قبولی معینی

ایران در حالی راهی مسابقات وزنه برداری قهرمانی جهان 2025 شد که در دسته ششم مردان فرصت سود بردن از نفراتی را داشت که شهریورماه در مسابقات لیگ برتر رکوردهای استاندارد یک ضرب و 2 ضرب جهان را به چالش کشیده بودند. معینی در قالب ورزشکار تیم سپاهان توفیق جذابی در یک ضرب داشت و بر وزنه 183 کیلوگرم چیره شده بود و عالی‌پور در رویدادهای داخلی وزنه 222 کیلوگرم 2 ضرب که پنجشنبه شب در مسابقات قهرمانی جهان توسط ناسار بالا رفت را مهار کرد. بعد از تماشای عملکرد این 2 ملی‌پوش در مسابقات لیگ و سابقه آنها در رویدادهای بین‌المللی حدس زده می‌شد در رویداد نروژ عالی‌پور بدلیل توازن مناسب بین مهارهای یک و 2 ضربش مدال ارزنده‌تری نسبت به معینی روی سینه‌اش خواهد دید اما پیش‌بینی‌ها با واقعیت‌ها تفاوت داشت.

معینی پنجشنبه شب ورزشکار محبوبی در چشم و قلب کادرفنی بود چون هر 6 وزنه‌اش را مهار کرد و در یک ضرب رکورد جهان یعنی عدد 181 را یک کیلوگرم افزایش داد و به مدال طلا رسید و در 2 ضرب 12 کیلوگرم بیشتر از مسابقات لیگ برتر مهار کرد و آمار 2 ضربش 7 کیلوگرم بهتر از دوره گذشته قهرمانی جهان بود. این ورزشکار اصفهانی در این سال‌ها ثابت کرده چهره توانمندتری در یک ضرب است اما به خوبی موفق شده نقطه ضعفش را نیز حل کند تا امیدوارانه‌تر بتوانیم جملات مثبت در مورد آینده‌اش را به زبان بیاوریم.

علی عالی‌پور نیز در یک ضرب چهره موفقی بود و با مهار وزنه 176 کیلوگرم نمایش جذاب‌تری نسبت به لیگ بر روی تخته برد و بعد از شکست خوردن ناسار از معینی، عالی‌پور و آلبورنوز کلمبیایی در یک ضرب و بجا ماندن آمار ضعیف 173 کیلوگرمی از وزنه بردار قدرتمند جوان بلغارستانی بهترین فرصت برای پایین کشیدن قهرمان المپیک 2024، دارنده 2 طلا قهرمانی جهان و 3 قهرمانی اروپا از تخت پادشاهی فراهم شده بود و اگر عالی‌پور بخشی از آمارهای رویدادهای داخلی و تمریناتش را تکرار می‌کرد حضورش در بین 3 نفر برتر مسابقات به هیچ وجه دور از تصور نبود و نباید فراموش کرد او در مسابقه دوره گذشته قهرمانی جهان بر وزنه 214 کیلوگرمی قائق آمده بود اما در دوره جاری این رویداد بیشتر از 211 کیلوگرم مهار نکرد و متاسفانه توان قرارگرفتن زیر وزنه های 217 و 219 کیلوگرم را از خود نشان نداد.

فرصت‌سوزی نمایندگان ایران

کارلوس ناسار که ذاتا یک وزنه‌بردار 2 ضرب‌زن است و معمولا کم و کاستی‌هایش در یک ضرب را می‌تواند جبران کند و سومین قهرمانی جهانش با مهار اوزان تحسین برانگیز 210، 219 و 222 کیلوگرمی در 2 ضرب بدست آمد. شاید در لحظات پایانی نبردهای وزن 94 کیلوگرم چهره بلغارستانی لحظات باشکوهی را رقم زد ولی دستاورد مجموع 395 کیلوگرمی او نسبت به مسابقات قهرمانی اروپا مولداوی که در فروردین 1404 برگزار شده بود 22 کیلو تنزل یافته بود و بعید به نظر می‌رسد دوباره آمارهای پنجشنبه شب ناسار تکرار شود و وزنه‌برداران ایرانی فرصت خوبی را سوزاندند و قطعا کارشان در سال‌های بعد برای نبرد با این وزنه‌بردار قدرتمند سخت‌تر است.

بطور کلی وزنه‌برداری ایرانی در دوران پسا نسل طلایی خود نیازمند چهره‌هایی است که در هر 2 شرایط رقابت یعنی یک ضرب و 2 ضرب بتوانند با رقبای خود بجنگند و اکثر استعدادهای ایرانی تک بعدی هستند و خیلی از مواقع حریفان‌شان در لحظات پایانی از پولادمردان کشورمان پیشی می‌گیرند. گمان می‌شود اکثر چهره‌های حاضر در این تورنمنت برای درخشش در 2 ضرب آماده نشده‌اند و باید به انتظار عملکرد علیرضا نصیری، ابوالفضل زارع، علی داودی و آیت شریفی نشست تا دید آیا این مشکل همگانی است یا برخی نفرات همچون معینی سرحال و قابل احترام ظاهر می‌شوند.