«جیم لی» مدیر ارشد هنری دیسی کامیکس با حضور در کامیک-کان عنوان کرد که استودیو متبوعش از تولید فیلم به کمک هوش مصنوعی استقبال نخواهد کرد و تا وقتی در دیسی مسئولیت داشته باشد با سرسختی جلوی این مسئله خواهد ایستاد. لی، موفقیت عامل انسانی در بروز احساسات، تخیل بیحدوحصر و همچنین نقصهای جذاب هر فرد در مواجهه با جهان نمایش را دلیل عمده مخالفت بهرهبرداری از تکنولوژی هوش مصنوعی عنوان کرد و گفت که اینها مواردیست که هیچ فناوریای تاب مواجهه و نزدیکی با آن را به دست نخواهد آورد.
این نظر درحالی توسط یکی از مدیران ارشد دیسی کامیکس مطرح شد که بخش هوش مصنوعی شرکت Particle6 Group تولد اولین بازیگر هالیوودی ساخته شده توسط این تکنولوژی را جشن گرفته است. این بازیگر که «تیلی نورود» نام دارد، تاکنون در فیلم ِ «مامور هوش مصنوعی» به ایفاء نقش پرداخته و توانسته توجه آژانسهای استعدادیابی را برای حضور در آثار سینمایی، تلویزیونی و پلتفرمی به خود جلب کند. اکنون و با پیشرفتهای سرسامآور تکنولوژیک بیم آن میرود که ستارههای آینده سینما، برخلاف مخاطبان آنها، افرادی دارای گوشت، پوست و استخوان نباشند و حتی راه را برای حیات ادامهدار بسیاری از ژانرها و سبکهای سینمایی ببندند.
کارت قرمز هوش مصنوعی در برابر تفکرات کُهنه
وقتی پای فناوری سهبُعدی در آغاز دهه دوم قرن جدید به سینماها باز شد، حسی دوگانه و متضاد، سینماگران، تولیدکنندگان و مصرفکنندگانِ کالاهای فرهنگی را فرا گرفت که نیمی از آن مربوط به ذوقزدگی و هیجانات آنی از بروز این تکنولوژی بر پردههای عریض سالنهای نمایش و نیمی دیگر از صدای بلند مخالفت در میان تعدادی از فیلمسازان و صاحبان آثار حکایت میکرد. عدهای اینطور تصور میکردند که با تولید روزافزون آثار سهبُعدی، عمر سینما بهگونهای که پیشتر بود به پایان خود نزدیک شده و برخی هم آن را به دلیل گران شدن پروسه تولید فیلمها مقرون به صرفه ندانستند. اکنون که سالها از آن روزها گذشته درمییابیم که نظر گروه دوم در مورد فیلمهای سهبُعدی به واقعیتِ صحنه نزدیکتر بوده و این آثار نتوانستند ردپای فیلمهای دوبُعدی را از سالنها به دلیل پُرهزینه بودن و مسائلی از قبیل سردرد و چشمدرد تماشاگران پاک کنند. اما مسئله هوش مصنوعی با مرتفع کردن هزینههای گزافی که تولید یک فیلم سینمایی را با چالش جدی میکند، بهطور جدی با فناوری سهبُعدی متفاوت است و حتی میتواند با کاهش نقش عوامل انسانی در پُشت و جلوی صحنه، بودجه تولید را با کاهشی جدی روبهرو کند.
بهطور میانگین، بین ۱۰ تا ۱۵ درصد از بودجه تولید هر فیلم هالیوودی در سینمای آمریکا صرف بازیگران میشود. این میزان در سینمای بالیوود به ۳۰ الی ۵۰ درصد هم میرسد که باتوجه به رقابت این دو جریان اصلی در سینمای دنیا برای حذف عوامل انسانی، بهویژه در جلوی دوربین را به امری مرسوم در آینده بدل خواهد کرد. روزگاری پویایی صنعت سینما به حضور ستارهها گره خورده بود و کمتر کسی فکر میکرد که ارتباط مستقیم میان سود و استفاده از بازیگران ِ چهره در جلوی قاب دوربین بههم بخورد، اما اکنون که به گیشه سینمای آمریکا نگاه میاندازیم برایمان بهروشنی مشخص میشود که استفاده از سوپراستار در فیلمهای جریان اصلی به بازگشتِ سرمایه و حتی سودآور شدن کمکی نمیکند، چون اغلب این آثار، انیمیشنها و فیلمهای بلاکباستر و ابرقهرمانی هستند که با کاهش یا حذف نقش افراد درگیر در جلوی صحنه توانستهاند جدول اکران را دگرگون ساخته و سینما را وارد دنیای جدیدی کنند.
در این شرایط است که اظهارنظر جیم لی مبنی بر عدم استفاده از هوش مصنوعی در تولیدات دیسی نسبتی با نیروی انسانی خلاق ندارد و بیشتر حامل نگرانی این کمپانی در ظهور و بروز هرچه بیشتر هوش مصنوعی بهعنوان یک رقیب جدی و سرسخت در حوزه سینماست.