فرهیختگان: در شرایطی که تیم ملی وزنهبرداری کشورمان در وزن ۹۴ کیلوگرم رقابتهای قهرمانی جهان به میزبانی فورده نروژ موفق به کسب ۲ مدال طلا و نقره شد و مدال طلای علیرضا معینی با جابهجایی رکورد جهان همراه بود، کیانوش رستمی در همین وزن زیر پرچم کشوری بهنام کوزوو به روی تخته رفت و به رتبهای بهتر از پنجمی دست نیافت تا بدون مدال به کارش خاتمه بدهد.
او که برای خروج از فدراسیون وزنهبرداری ایران و پوشیدن پیراهن کوزوو لحظهشماری میکرد و حواشی بسیاری داشت؛ پس از این ناکامی در اظهاراتی عجیب مدعی شد که «توانستم پس از ۳ سال دوباره برای مردمم بجنگم؛ خوشحالم با کسانی رقابت کردم که وقتی قهرمان آسیا شدم هنوز به دنیا نیامده بودند.»
این عبارات بیانگر آن است که رستمی نمیخواهد شکست خود مقابل نمایندگان ایران را قبول کند. او که خودش را برتر از همه در این وزن میدانست و مشکلات زیادی را هم در بحثهای انتخابی تیم ملی داشت، حالا هم در آمار و هم در نتیجه از پسران وزنهبرداری ایران شکست خورده اما با استفاده از کلیدواژه مردم، بهدنبال اهداف دیگری است. البته شاید منظور کیانوش رستمی، مردم کشوری بهنام کوزوو بوده باشد؛ چرا که مردم ایران برق مدال را بر سینه ستبر وزنهبرداران خود دیدهاند.