در بحبوحه تشدید وحشیانه حملات رژیم اشغالگر به مردم غزه و در اوج انفعال و خیانت برخی شیوخ عرب که با سکوت و همراهی شرمآور خود در برابر این جنایات، شریک جرم محسوب میشوند، موج جدیدی از دادخواهی جهانی علیرغم تلاش دولتها برای سرکوب آن شکل گرفته است.
درحالیکه حامیان منطقهای و بینالمللی رژیمصهیونیستی به سیاست سرکوب و محاصره غزه مشروعیت میبخشند، ناوگان جهانی «صمود» بادبانها را کشیده و به سمت قلب غزه در حرکت است. این کاروان دریایی متشکل از دهها کشتی با صدها فعال حقوق بشر و آزادیخواه از ۴۴ کشور جهان، با هدف شکستن محاصره ظالمانه غزه و رساندن کمکهای ضروری به مردم آن گامی مهم در جهت بیداری وجدانهای جهانی برداشته است. تلاشهای اینچنینی برای شکستن حصر غزه ریشهدار است و پیش از این نیز فعالان حقوق بشر، بارها تلاش کردند تا حصر بیرحمانه را بشکنند اما هر بار رژیمصهیونیستی با استفاده از خشونت و نقض آشکار قوانین بینالمللی، اجازه به ثمر رسیدن این تلاشهای بشردوستانه را نداده و حتی به بهای کشتار بومیان، مانع از رسیدن کمک به مردم غزه شده است. با این حال، تجارب حرکات انفرادی گذشته باعث شکلگیری ناوگان «صمود» شد و این بار به جای یک کشتی، یک کاروان بزرگ و متحد به راه افتاده تا هزینه مقابله با آن برای ارتش اسرائیل افزایش یابد و امکان پنهان کردن جنایات، دشوارتر شود. اگرچه محتمل است که ارتش اسرائیل مانند دفعات قبل به این ناوگان نیز حمله کند و مانع از نزدیک شدن آن به نوار غزه شود، اما نفس این حرکت و اتحاد جهانی پشت آن اهمیت ویژهای دارد.
ناوگان «صمود» چطور تشکیل شد؟
ناوگان جهانی «صمود» به معنای پایداری و مقاومت، بزرگترین کاروان دریایی جهان است که از ۵۰ قایق و کشتی کوچک و بزرگ تشکیل شده و هیئتهایی از ۴۴ کشور جهان را در خود جای داده است. این کاروان در حال حاضر سفر خود را از بنادر اسپانیا آغاز کرده و قرار است در تونس و یونان به دیگر کشتیها ملحق شود تا به صورت یکدست به سمت غزه حرکت کند. بر اساس اعلام ناوگان جهانی صمود، هیئتهایی از ۶ قاره در این ناوگان حضور دارند. این شرکتکنندگان به هیچ دولت یا حزب سیاسی وابسته نیستند و هدف مشترک آنها، شکستن محاصره و رساندن کمکهای حیاتی به مردم غزه است. این تلاشها توسط چهار ائتلاف اصلی جنبش جهانی به غزه (GMTG)، ائتلاف ناوگان آزادی (FFC)، ناوگان صمود مغرب و صمود نوسانتارا سازماندهی شدهاند.
در این کاروان طیف گستردهای از افراد از جمله پزشکان، وکلا، هنرمندان و فعالان حضور دارند. افرادی مانند گرتا تونبرگ فعال سوئدی، ملانی شوایزر دانشمند علوم سیاسی و سیف ابوکشک فعال فلسطینی از جمله اعضای کمیته راهبری این ناوگان هستند. این سازماندهندگان حتی مجبور به خرید کشتیها شدهاند، زیرا هیچ شرکتی حاضر به کرایه دادن کشتی نیست؛ چراکه میدانند در مقصد توسط رژیمصهیونیستی مصادره خواهند شد. این تلاش بینظیر، نشاندهنده بیداری وجدانهای جهانی در برابر جنایات رژیم اشغالگر قدس است. مردم عادی از سراسر جهان، در حالی که بسیاری از دولتها چشم خود را به روی فاجعه بستهاند، دست به کار شدهاند تا بلکه بتوانند باری از دوش زخمی فلسطینیان بردارند.
دلیلی برای ترسیدن وجود ندارد
«دیوید اولسن» فعال آمریکایی در یکی از قایقهای ناوگان، از همدستی کشورش با اسرائیل صحبت میکند. او از وضعیت بیش از دو میلیون نفر در غزه میگوید که گرسنه هستند. اولسن این وضعیت را «هولوکاست قرن بیستویکم» نامیده و میگوید فرستادن سلاح به جایی که جلوی کمکهای انسانی را میگیرد، غیرقانونی است. او تأکید میکند که آمریکا باید هرگونه فروش و انتقال سلاح به اسرائیل را قطع کند.
«دوریس دو بلاک»، کادر درمانی از بلژیک میگوید آنها تا آخر راه میروند و هیچ وقت منصرف نمیشوند. او میخواهد دولتها دست از کمک به نسلکشی در غزه بردارند. دوریس میگوید: «ما به قلب مردم فلسطین نفوذ خواهیم کرد. آنها باید بدانند که ما به سوی آنها میآییم.»
«سامر» یکی دیگر از اعضای آمریکایی، از تیم پشتیبانی این مأموریت است. او میخواهد به تیمهای دریایی و مردم غزه کمک کند. او میگوید آمریکا و اسرائیل برای کسانی که علیه جنایات اسرائیل صحبت میکنند، مشکل ایجاد میکنند. او با شجاعت میگوید: «وقتی میدانیم کار درستی میکنیم، دلیلی برای ترسیدن نیست. اسرائیل حق دفاع از خود ندارد، چون به کشورهای دیگر حمله میکند و به دنبال دفاع از خود نیست.»
اشتباه استراتژیک اسرائیل و کمک به اتحاد مقاومت
تلاش برای شکستن محاصره غزه سابقه طولانی دارد و ناوگان صمود تا این لحظه آخرین حلقه زنجیره مقاومت دریایی است. این حرکتها از تلاشهای انفرادی آغاز شد و با گذشت زمان، به کاروانی بزرگ تبدیل شد که هدف آن بالا بردن هزینه مقابله برای رژیم صهیونیستی است. این جریان از یک اقدام کاملاً مخفیانه و بدون تبلیغات رسانهای آغاز شد. اولین کشتی با نام «کانشِس» (Conscience)، در اردیبهشتماه به صورت مخفیانه از مالت به سمت غزه حرکت کرد، اما به محض خروج از آبهای سرزمینی مالت، توسط پهپاد رژیم اسرائیل هدف قرار گرفت و آسیب جدی دید. سرنشینان آن نجات یافتند اما این اتفاق، اولین نشانه از رفتار وحشیانه رژیمصهیونیستی در برابر تلاشهای بشردوستانه بود.
پس از این اتفاق، دو کشتی دیگر به نامهای «مادلین»(Madeleine) و «حنظله» با هدف مشابه به راه افتادند. کشتی «مادلین» که در خردادماه از اسپانیا حرکت کرد و گرتا تونبرگ، فعال محیط زیست سوئدی در آن حضور داشت، در نزدیکی غزه مورد حمله قرار گرفت. تمامی سرنشینان آن بازداشت و کشتی مصادره شد. سرنشینان این کشتی بلافاصله به فرانسه دیپورت شدند. سرنوشت کشتی «حنظله» نیز به همین ترتیب بود. این کشتی که در تیرماه سال جاری از سیسیل ایتالیا حرکت کرد، در آبهای بینالمللی توسط نیروهای اسرائیلی متوقف و سرنشینان آن بازداشت شدند. نام این کشتی از شخصیت نمادین «حنظله» ساخته کاریکاتوریست فلسطینی ناجی علی، گرفته شده بود که نمادی از مقاومت و درد مردم فلسطین است.
این سه تلاش به سازماندهندگان ثابت کرد که ارسال انفرادی کشتیها راه به جایی نخواهد برد و رژیمصهیونیستی بهراحتی آنها را متوقف میکند. به همین دلیل تصمیم به تشکیل یک کاروان بزرگ و متحد گرفتند تا از نظر لجستیکی و سیاسی، مقابله با آن برای رژیم صهیونیستی پرهزینهتر باشد. این رویکرد جدید، درنهایت به شکلگیری «ناوگان جهانی صمود» منجر شد که متشکل از دهها کشتی با صدها فعال از سرتاسر جهان است.
بیعملی دولتهای عربی
ناوگان جهانی صمود در حالی به سمت غزه حرکت میکند که بسیاری از کشورهای عربی و اسلامی، به ویژه شیوخ ثروتمند منطقه، در برابر جنایات اسرائیل سکوت کرده و حتی با آن عادیسازی روابط کردهاند. این بیعملی و بدعملی نهتنها به ادامه محاصره غزه کمک میکند، بلکه باعث میشود رژیمصهیونیستی با جسارت بیشتری به جنایات خود ادامه دهد. آنها درحالیکه میتوانند با فشار اقتصادی و سیاسی، رژیمصهیونیستی را وادار به عقبنشینی کنند، ترجیح میدهند با بیتفاوتی نظارهگر باشند.
این در حالی است که مردم عادی در کشورهای غربی و اروپایی، با وجود خطرات و هزینههای بالا، به میدان آمدهاند و با جمعآوری کمکهای مردمی، کشتیها را خریداری کرده و با تشکیل این ناوگان، به دنبال شکستن محاصره هستند. این مقایسه نشان میدهد که چگونه وجدانهای بیدار مردم دنیا، بهمراتب زندهتر و فعالتر از دولتهای به ظاهر اسلامی است که به جای حمایت از مردم فلسطین، به فکر منافع شخصی و عادیسازی با رژیمصهیونیستی هستند. این حرکت، علاوه بر تلاشی برای شکست حصر غزه، سیلی محکمی به صورت کسانی است که به نام اسلام، در برابر جنایت علیه مسلمانان سکوت کردهاند.
سابقه مقاومت دریایی
تلاش برای شکستن محاصره دریایی غزه از سال ۲۰۰۷، یعنی زمانی که رژیمصهیونیستی این محاصره را به طور کامل اعمال کرد، آغاز شده است. این محاصره، مردم غزه را از دسترسی به آبهای آزاد و دریافت کمکهای حیاتی محروم کرده است. در این سالها، چندین مأموریت برای کمکرسانی دریایی به غزه انجام شده که هر کدام سرنوشت متفاوتی داشتهاند. از جمله مهمترین آنها میتوان به «ناوگان آزادی در سال ۲۰۱۰» اشاره کرد که با حمله کماندوهای اسرائیلی به کشتی «ماوی مرمره» و کشته شدن ۱۰ فعال ترک به یک فاجعه انسانی تبدیل شد. این تاریخچه نشان میدهد که رژیمصهیونیستی هرگز در برابر تلاشهای بشردوستانه تسلیم نشده و همواره با توسل به خشونت و نقض قوانین بینالمللی مانع از رسیدن کمک به مردم غزه شده است.
با این حال هر بار که این رژیم به یک کشتی حمله میکند، در واقع خودش را بیش از پیش رسوا میکند و هزینه ادامه محاصره را افزایش میدهد. این حرکت نشانهای از تغییر افکار عمومی در سراسر جهان است، بهطوری که در نظرسنجیها حمایت از فلسطین حتی در آمریکا نیز از حمایت از اسرائیل پیشی گرفته است. این ناوگان نهتنها حامل کمکهای بشردوستانه، بلکه حامل پیام مقاومت، ایستادگی و همبستگی جهانی است. این کشتیها نمادی از ایستادگی در برابر ظلم و بیعدالتی هستند و حتی اگر به مقصد نرسند، کارکرد رسانهای مهمی دارند و اثر بزرگی بر افکار عمومی میگذارند. ناوگان صمود، نشاندهنده یک امید بزرگ برای پایان دادن به محاصره ظالمانه غزه و آغاز دوره جدیدی از مقاومت در برابر رژیمصهیونیستی است.