مسابقات لیگ برتر بعد از برگزاری 2 هفته به دلیل حضور زودتر از موعد شاگردان قلعهنویی در مسابقات ملی با وقفه 17 روزه همراه خواهد بود و این تعطیلات فرصت مناسبی را برای اندیشیدن راهکار مناسب در اردوی باشگاههای ناکام 16 مسابقه ابتدایی فصل فراهم کرده است. در جایگاههای یازدهم و دوازدهم جدول 2 تیم بزرگ فوتبال کشورمان یعنی سپاهان و تراکتور دیده میشوند که تا پیش از آغاز هفته سوم دستاوردشان فقط کسب یک امتیاز بوده البته به نظر میرسد بار ناکامروایی بیشتر بر روی دوش قرمزهای تبریز سنگینی میکند چون تیم تحت هدایت اسکوچیچ در قامت مدافع عنوان قهرمانی، تیمی که شاکلهاش را تقریباً حفظ کرده و تصاحبکننده عنوان بهترین خط حمله دوره گذشته لیگ، گام در بیست و پنجمین دوره مسابقات گذاشته اما به جز آمار یک تساوی و یک باخت، مثل تیمهای آلومینیوم و فولاد عدد صفر در مقابل تعداد گلهایزدهاش درج شده و باید برابر رقیب اراکی خود در هفته سوم بسیار پر ابهت ظاهر شود زیرا همگان از تیم پرستاره تراکتور توقع تحمیل پیروزیهای مقتدرانه به حریفان را دارند و فقط خلق موقعیتهای باکیفیت مثل تقابل روبهروی مس رفسنجان، هواداران تیتیها را راضی نمیکند.
آیا واقعاً تکرار قهرمانی سختتر است؟
در سالهای گذشته آنقدر جمله «تکرار قهرمانی از قهرمان شدن سختتر است» بازگو شده که چینش کلماتی با این معنا در کنار یکدیگر رنگ و بوی سخنهای شعاری را گرفته و مخاطب احساس میکند مربیان مدافع عنوان قهرمانی سعی میکنند با بیان صحبتهایی با مضامین اشاره شده بار روانی را از روی دوش تیم تحتهدایتشان بردارند اما به نظر میرسد واقعاً تکرار قهرمانی سختتر از موفقیت نخست است. در یک فضای به دور از تعصب و نگاه رنگی باید پرسپولیسی که 5 سال متوالی بر بام فوتبال ایران ایستاد یا سپاهان موفق در ثبت هت تریک قهرمانی مورد تعریف و تمجید قرار گیرند.
مرور دورههای گذشته ثابت میکند بعد بالا بردن جام توسط تیم قهرمان، توقعات از تیم موفق در خوشبینانهترین حالت دوچندان میشود و همین فشار روانی و انتظار بیش از اندازه زانوها رو سست میکند. برای درک بهتر ادعای مطرح شده باید دانست که فقط 9 مرتبه در تاریخ لیگ تیمی که به عنوان قهرمان پا در مسابقات میگذارد، موفق شده در هر 2 دیدار ابتدایی لیگ پیروزی به دست آورد که این توفیق 6 بار توسط پرسپولیس، 2 مرتبه به وسیله سپاهان و یک دفعه به دست استقلال رقم خورده است. همچنین تراکتور هشتمین مدافع عنوان قهرمانی تاریخ لیگ است که در 2 هفته ابتدایی هیچ بردی کسب نکرده است و سومین آمار بد را در این زمینه دارد.
شروع فصل با 4 شکست
فولاد با جمعآوری بازیکنان بومی و بسیار تأثیرگذار و جذاب به وسیله استراتژیهای ملادن فرانچیچ موفق شد به جام قهرمانی چهارمین دوره لیگ روبان قرمز ببندد و مهمترین عنوان تاریخش تا آن لحظه را کسب کند؛ اما با شروع فصل 1385-1384 همه چیز برای قرمزهای خوزستان دگرگون شد. تیم جنوبی ابتدا در سوپرجام برابر قهرمان جام حذفی یعنی صبای قم با شکست 4 گله ضعفهایش مشهود شد و سپس در هفته اول لیگ برابر استقلال اهواز با نتیجه 4 بر 2 طعم تلخ باخت مقابل همشهریاش را چشید. فولاد در مسابقه دوم و سوم لیگ نیز با نتایج 2 بر صفر و یک بر صفر نتیجه را به سپاهان و راه آهن واگذار کرد و تا پایان مسابقات آنقدر عملکردش نوسان داشت که مدافع عنوان قهرمانی در پایان لیگ پنجم به جایگاه هشتمی تکیه بزند.
نارنجیپوشانی که آمارشان قرمز بود
جنگ قهرمانی ششمین دوره لیگ بسیار میلیمتری و پرفراز و نشیب بود و تا هفته پایانی 4 تیم شانس قهرمانی داشتند و نهایتاً علی دایی ارثیه ورنر لورانت را تا بالاترین قله فوتبال ایران بالا برد. سایپا در فصل 87-86 به هیچ وجه عملکرد درخور شأن یک مدافع عنوان قهرمانی را از خود به نمایش نگذاشت و گواه این ادعا باختهای 2 بر صفر، 2 بر یک روبهروی راهآهن و مقاومت سپاسی در 2 هفته ابتدایی، مجموعاً 13 شکست تا پایان فصل و بسنده به جایگاه یازدهمی بود. نباید فراموش کرد مدیران فدراسیون فوتبال در آن مقطع به سرمربی ناموفق سایپا اعتماد کردند تا انتخابشان، ایران را از حضور در جام جهانی 2010 محروم کند.
شروع ضعیف و پایان تلخ پاس
شاید فقط افراد خوش حافظه و فوتبال دوستان نوستالژیباز به معنای واقعی کلمه مجذوبکنندگی و دلربایی پاس پر ستاره مجید جلالی را در دوره سوم لیگ درک کنند که با انبوهی از فوتبالیست نامدار به اندوخته امتیازی جذابتری نسبت به استقلال رسید. این باشگاه تهرانی در لیگ چهارم اصلاً شباهتی به آن تیمی نداشت که با 15 هفته شکست ناپذیری و خط آتش زهردارش تحسین فوتبال دوستان را برانگیخته بود. آغاز فصل با باخت 2 بر یک مقابل برق شیراز و توقف خانگی بدون گل مقابل پیکان و آمار 4 باخت متوالی در هفتههای پنجم تا هشتم کاملاً با برآورده کردن توقع بینندگان لیگ تضاد داشت و پاس با وجود سپرده شدن هدایتش در میانه راه به مصطفی دنیزلی، فصل 84-83 را با عنوان ششمی تمام کرد تا حتی وضعیتش از پرسپولیس زوبل نیز بدتر باشد که در عمل یک سرمربی داشت؛ اما در واقعیت 2 نفر برایش تصمیم میگرفتند.
جبران 2 شروع نامطمئن توسط سپاهانیها
سپاهان در دهه هشتاد الهامبخش بسیاری از تیمها بود چون زردپوشان ثابت کردند تکرار عنوان قهرمانی رؤیای دور از دسترسی نیست و سود بردن از چندین ستاره بزرگ در یک پست همیشه افزایش حاشیه معنا نمیشود و گاهی یک باشگاه را به هت تریک قهرمانی میرساند. سپاهان 5 مرتبه در جایگاه مدافع عنوان قهرمانی فصل را آغاز کرده که 3 مرتبه در هفتههای ابتدایی مشکل خورد. شاگردان فرهاد کاظمی دوره سوم لیگ را با تساوی 2 بر 2 و یک بر یک مقابل شموشک و سایپا آغاز کردند و در هفته سوم با نتیجه 3 بر یک به ذوب آهن باختند که این نتایج زردپوشان را به مرور زمان از کورس قهرمانی دور کرد و نهایتاً در پایان فصل به جایگاه ششم رساند.
سپاهان در تابستان 89 به خوبی با خرید عنایتی، جانواریو، بیگزاده، خسروحیدری، یانوش و جواد کاظمیان تقویت شد؛ اما به دلیل ویژگی سرمربیاش یعنی قلعهنویی دیر شاهد روشن شدن موتور قدرتمندش بودیم و در 3 دیدار ابتدایی فصل به تساویهای یک بر یک، بدون گل و یک بر یک مقابل راهآهن، ملوان و فولاد رسید؛ اما این نتایج آنها را از قهرمانی زودهنگام دور نکرد و شاگردان ژنرال 2 هفته پیش از اتمام مسابقات به موفقیتشان قطعیت بخشیدند. زردپوشان در لیگ یازدهم بعد از سفر قلعهنویی به تبریز و نشستن سرمربی آن روزها موفق روی نیمکت تراکتور نیز، شروع تمجید برانگیزی با لوکا بوناچیچ نداشتند و بعد از نگه داشتن یک امتیاز به دست آمده مقابل استقلال در اصفهان، سفرشان به قم برای تقابل با صبا جذاب پیش نرفت و تیم پر ستاره اصفهانی با تساوی بدون گل به شهرش بازگشت. سپاهان در این فصل نهایتاً جام قهرمانی را بالای سر خود برد؛ اما علاج آغاز نامطمئنش توسط زلاتکو کرانچار اندیشیده شد که از هفته دوازدهم جای بوناچیچ را روی نیمکت طلاییپوشان گرفته بود.
عدم جبران 2 توقف ابتدایی توسط پرسپولیس
پرسپولیس بعد از عدم توافق بابت ادامه همکاری با اوسمار ویرا، برای حضور شایسته در لیگ بیست و چهارم انتخاب دیر و البته بدی داشت و با کارلوس گاریدو موفق نشد در هفته نخست فصل 1404-1403 بازی دلچسبی برابر ذوب آهن ارائه دهد و شاگردان ربیعی با نتیجه یک بر یک قرمزهای پایتخت را متوقف کردند. مسابقه هفته دوم نیز سختتر از حد تصور برای پرسپولیس پیش رفت و در روزی که تراکتور برتری محسوسی نسبت به تیم تهرانی داشت مدافع عنوان قهرمانی به لطف درخشش الکسیس گندوز، سنگربان الجزایری خود زمین رقیب را با تساوی ترک کرد و آنقدر در طول فصل به دلیل انتخاب اشتباه سرمربی در ابتدای مسابقات، ابزارهای کمکیفیت و تعویض سرمربی در میانه فصل مأیوسکننده ظاهر شدند که با کسب رتبه سومی شانس حضور در مسابقات آسیایی را از دست دادند.