قانون پایستگی علیرضا جهانبخش را توضیح دهید؛ 2 نمره.
تیم ندارید؟ مهم نیست. مدتهاست از زمین و شرایط بازی دور هستید؟ اهمیت ندارد. شما اگر کاپیتان تیم امیر قلعهنویی باشید و از قضا پیراهن شماره 7 را هم بپوشید، در هر فیفادی از «خانه» به «اردو» دعوت میشوید.
بعد از پایان همکاری با هیرنفین، علی جهان هنوز تیم ندارد. نه برای او اولویت است که در سال منتهی به جام جهانی بازی کند و نه برای کادرفنی تیم ملی مهم است که کاپیتانش ماههاست انفرادی تمرین میکند؛ همکاری جهانبخش و قلعهنویی همچنان ادامه خواهد داشت. سناریوی لیست اخیر تیم ملی هم قبلا اجرا شده، پیش از این و پس از جدایی او از فاینورد، کاپیتان تیم ملی به رسم عادت 6 ماه بدون تیم بود، اما در دو فیفادی متوالی به اردو دعوت شد و در ترکیب اصلی هم قرار گرفت.
جهانبخش شاید حالا خودش را با مهدی طارمی هم مقایسه کند، اما شرایطش کاملا متفاوت است. مهدی تا همین چند وقت پیش در اینتر بازی میکرد و باتوجه به فشردگی رقابتهای باشگاهی اروپا، کاملا در شرایط بازی و آمادگی قرار داشت. همین حالا هم قرار نیست بدون تیم بماند و در روزهای آتی احتمالا از مقصد جدید اروپاییاش رونمایی میکند، اما موقعیت فعلی جهانبخش و تصمیم عجیب کادرفنی برای تیم ملی خوب نیست. چرا؟ چون تیم ملی جای بهترینهاست. در سالهای قبل او در این دایره تعریف میشد، آنقدری که حتی به بازوبند هم رسید، اما با شرایط فعلی دعوت به تیم ملی دیگر معنای درستی ندارد. جهانبخش باید تیم بگیرد و تلاش کند و با آمادگی فنی کادر را مجاب کند که دعوتش کنند. در واقع ملاک دعوت از بازیکنان باید همین مسائل فنی و عملکری در زمین فوتبال باشد.