کد خبر: 212373

استقلال و پرسپولیس نمی‌توانند هواداران خود را راضی نگه‌ دارند

مدیریت صفر، هزینه هزار!

در گرانترین، بی‌حساب و کتاب‌ترین، جنون آمیزترین و پول دورریزترین فصل تاریخ فوتبال ایران شاهد این هستیم که دو باشگاه سوپرنجومی پایتخت بعد از دور ریختن هزاران میلیارد پول بی‌زبان همچنان در بستن تیمی خوب و کامل و راضی نگه داشتن هواداران یا به عبارت دیگر سهامداران خود ناموفق عمل کنند.

تا امروز به یاد ندارم که استقلال و پرسپولیس مثل امروز چنان در ورطه گرفتاری‌های خودساخته و سومدیریت مثال‌زدنی گیر افتاده باشند که مقابل دفتر هر دو باشگاه به صورت همزمان تجمع برگزار شود! پیش آمده که هواداران استقلال بارها و بارها مقابل وزارت ورزش یا دفتر باشگاه در سعادت‌آباد یا هولدینگ خلیج فارس و حتی مجلس شورای اسلامی جمع شده باشند تا مدیران ناکارآمد خود را به تحرک بیشتر دعوت کنند یا از دخالت‌های سیاسیون در ساده ترین امور باشگاه گله‌گذاری نمایند. 

بارها شده که هواداران پرسپولیس در اعتراض به نحوه یارگیری یا جدایی بازیکن یا مربی محبوب خود مقابل دفتر باشگاه یا حتی مقابل دفتر بانک شهر تجمع کنند. درخشان‌ترین تصویر از تجمع مقابل دفتر باشگاه سرخ‌ها، همان پیرزن همسایه بود که با شلنگ آب هواداران خشمگین را از درب خانه‌اش راند!

با این همه، اینکه در گرانترین، بی‌حساب و کتاب‌ترین، جنون آمیزترین و پول دورریزترین فصل تاریخ فوتبال ایران شاهد این باشیم که دو باشگاه سوپرنجومی پایتخت بعد از دور ریختن هزاران میلیارد پول بی‌زبان همچنان در بستن تیمی خوب و کامل و راضی نگه داشتن هواداران یا به عبارت دیگر سهامداران خود ناموفق عمل کنند. 

خیلی هنر می‌خواهد که با هزینه کردن چنین بودجه‌های خیره کننده‌ای، باز هم از راضی نگه داشتن هواداران خود ناتوان عمل کنید. خنده‌دارتر اینکه ظاهرا قرار بود امروز مقابل باشگاه سپاهان هم تجمعی برگزار شود که گویا لغو شد. این سه تیم امسال اگر بگوییم ده هزار میلیارد تومن برای تیمداری هزینه کرده‌اند گزاف نگفته ایم اگر چه مدیران خودشان قراردادها را احتملا با ارقامی به مراتب متفاوت ثبت خواهند کرد!

اگر می‌گوییم استقلال در چنبره غلط تغییرات پی در پی به چنین روزگاری افتاده، از پرسپولیس درویش چه بگوییم که پنجمین سال سلطنتش را در این باشگاه می‌گذراند؟ آیا در فوتبال ایران کسی از مدیران ناکارآمد و هزینه‌ساز و هزینه تراش بیلان یا عملکرد کاری نمی‌گیرد که با وجود صرف نجومی‌ترین هزینه‌‌های ممکن، باید هر چند روز یکبار خبر تکراری برگزاری تجمع مقابل دفتر باشگاه را بخوانیم؟ سرمایه مالی در حال هدر رفتن جای خود. کسی به سرمایه انسانی بی‌بدیل این باشگاه‌ها نگاه نمی‌کند که زیر آفتاب سوزان بی‌تدبیری در حال آب رفتن هستند؟ نهادهای ناظر بر ورزش قصدی برای تذکر یا ورود به این اعتراضات ندارند؟ سابق بر این پول نبود و باشگاه ها بسیار بهتر از مدل امروزین اداره می شدند. چطور به جایی رسیده‌ایم که پول بسیار هست و مدیریت صفر؟ آیا از اداره کردن باشگاهی که هم طرفدار دارد هم بودجه سنگین، کاری راحت‌تر هم هست