«بمباران بیوقفه... دوساعت است که تجاوز اسرائیل به شهر غزه شدت یافته است» کمتر از یک ساعت بعد از انتشار این توییت توسط انس شریف، این خبرنگار به همراه 4 نفر از همکارانش به شهادت رسید.
بامداد دوشنبه ارتش اسرائیل در اقدامی بزدلانه، چادر تیم رسانهای شبکه الجزیره در نزدیکی بیمارستان الشفا در شهر غزه را بمباران کرد. این حمله به شهادت پنج روزنامهنگار و عکاس حرفهای، از جمله انس الشریف، معروف به «صدای غزه» منجر شد. این گروه از خبرنگاران، جزء آخرین بازماندگان رسانهای در غزه بودند که با تسلط بر زبان انگلیسی، تصاویر و روایتهای واقعی از رنج مردم غزه را به گوش جهان میرساندند و نقش ویژهای در برپایی تجمعات ضداسرائیلی در دنیا داشتند. شهادت آنها تلاشی برای خاموش کردن صدای حقیقت بود، برای آنکه جهان کمتر و کمتر غزه را بشنود و ببیند.
بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر رژیم صهیونیستی این روزها با شکافها و اختلافات داخلی از یکسو و فشار افکار عمومی بینالملل از سوی دیگر دست و پنجه نرم میکند. بخشی از هدف او از این اقدام هم در همین راستاست و از زمان آغاز جنگ در 7 اکتبر 2023، با به شهادت رساندن 237 خبرنگار در غزه، تلاش میکند تا علاوه بر حصر فیزیکی، امواج رسانهای را هم درون باریکه غزه محصور کند و به این ترتیب، جنایتهایش را بدون مانع پیش ببرد.
با این حال تمام این 237 نفر و دیگرانی که از جبهه رسانه مقاومت در این سالها به شهادت رسیدند، یک حرف مشترک داشتند مبنی بر اینکه نباید مسیر آنها با شهادتشان متوقف شود و به این ترتیب اسرائیل به مقصودش که خاموشی صدای فلسطین است، برسد. شهید مرتضی آوینی، ابتدای یکی از مطالبش در مورد جنایات صربها در بوسنی مینویسد: «حلقوم را میتوان برید، اما فریادها را هرگز. فریادی که از حلقوم بریده برمیآید جاودانه میماند.»
حمله هدفمند به صدای غزه
حمله در ساعات اولیه بامداد در نزدیکی بیمارستان الشفا، یکی از معدود مراکز درمانی فعال در غزه، رخ داد. ارتش اسرائیل با اطلاع از حضور تیم رسانهای الجزیره در این مکان، چادر آنها را به صورت مستقیم هدف بمباران قرار داد. این اقدام نه تنها نقض کنوانسیونهای ژنو در مورد حفاظت از غیرنظامیان و روزنامهنگاران در مناطق جنگی بود، بلکه نشاندهنده الگویی مستمر از هدفگیری عمدی اصحاب رسانه در غزه است. شهدای این حمله عبارت بودند از انس الشریف؛ خبرنگار مشهور الجزیره، ملقب به «صدای غزه» به دلیل گزارشهای تأثیرگذار و بیواسطهاش از بحران غزه، محمد قریقع، خبرنگاری که معمولاً همراه انس شریف فعالیت میکرد، ابراهیم ظاهر، محمد نوفل و مؤمن علیوه، تصویربرداران حرفهای که رسالت نمایش حنایتهای رژیم صهیونیستی در غزه را به عهده داشتند.
این پنج نفر جزء آخرین گروه از روزنامهنگاران حرفهای در غزه بودند که با مهارت در زبان انگلیسی، صدای مردم محصور در غزه را به مخاطبان بینالمللی منتقل میکردند. انس الشریف سال گذشته به عنوان عضو تیم رویترز، جایزه پولیتزر را در بخش عکاسی اخبار فوری دریافت کرده بود.
حساب کاربری او در شبکه ایکس با بیش از ۵۰۰ هزار دنبالکننده، منبعی اصلی برای اخبار لحظهای از غزه به شمار میرفت. با شهادت این گروه، تعداد روزنامهنگاران و فعالان رسانهای کشتهشده از آغاز جنگ غزه در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ به ۲۳۷ نفر رسید که این منطقه را به خطرناکترین مکان برای خبرنگاران در جهان تبدیل کرده است؛ اما همچنان خبرنگاران حاضر میگویند قصد خروج از باریکه را ندارند و به انتقال صدای مظلومیت ادامه خواهند داد.
خبرنگاری از توییت تا وصیت
دقایقی پس از شهادت انس شریف و همکارانش، صفحه رسمی او در اینستاگرام وصیتنامه او را منتشر کرد. این متن درواقع سندی تاریخی از تعهد یک روزنامهنگار به حقیقت و مقاومت است. شریف آخرین حرفهایش را اینگونه آغاز میکند: «این وصیت من و آخرین پیام من است. اگر این کلمات به دست شما رسید، بدانید که اسرائیل توانسته است مرا به قتل برساند و صدایم را خاموش کند. خدا میداند از وقتی که چشم بر جهان گشودم در کوچهها و محلههای اردوگاه آوارگان جبالیا، تمام توان و قدرت خود را به کار گرفتم تا پشتیبان و صدای فرزندان ملت خود باشم... من درد را با تمام جزئیاتش تجربه کردم، بارها غم و فقدان را چشیدم و با این حال هرگز از انتقال حقیقت همانگونه که هست کوتاهی نکردم، بدون تحریف یا جعل، شاید خداوند گواه باشد بر کسانی که سکوت کردند و قتل ما را پذیرفتند، کسانی که نفسهای ما را محاصره کردند و قلبشان از تکههای بدن کودکان و زنان ما بیحرکت ماند و قتلعامی را که بیش از یک سال و نیم است که بر مردم ما تحمیل شده، متوقف نکردند.»
شریف در این وصیتنامه به دوران کودکی خود در اردوگاه جبالیا اشاره میکند و آرزوی بازگشت به شهر اصلیاش، عسقلان (المجدل اشغالی)، را یادآور میشود. او از جهانیان میخواهد که در برابر جنایات سکوت نکنند و به حمایت از فلسطین و کودکان مظلوم آن ادامه دهند. او مینویسد: «شما را سفارش میکنم نسبت به فلسطین، مروارید تاج مسلمانان و نبض قلب هر آزادهای در جهان... اجازه ندهید زنجیرها شما را ساکت کنند و مرزها شما را زمینگیر کنند.»
گزارش کامل را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.