از ابتدای شروع طوفان الاقصی تا امروز، تعداد قابلتوجهی از خیریهها برای کمک به مردم در غزه حضور پیدا کردهاند. فاطمه خطیب، در خصوص فعالیتهای خیریه به رنگ زیتون از ابتدای جنگ تا امروز، اینگونه گفت: «خیریه به رنگ زیتون از شروع جنگ طوفان الاقصی تا امروز، فعالیتهایی از جمله توزیع غذای گرم، بستههای غذایی، آب آشامیدنی و حمایت از خانوادههای ایتام و... انجام داده است. از بهار گذشته هم توانستیم چند مدرسه را در مناطق مختلف غزه راهاندازی کنیم که البته با شروع بحران اخیر، فعالیت این مدارس به حالت تعلیق درآمد.»
تعداد قابلتوجهی از خیریهها با شروع جنگ، با هدف کمکرسانی به مردم نوار غزه، به این منطقه آمدند. خطیب با اشاره به این خیریهها، وضعیت خیریههای داخل نوار غزه را اینگونه ارزیابی کرد: «یکسری از خیریهها قبل از طوفان الاقصی آنجا حضور داشتند و هنوز هم فعالیت میکنند. بعضی از آنها نیز مجبور شدند بعد از شروع جنگ آنجا را ترک کنند یا اینکه اجازه ورود بعد از جنگ را نداشتند. اما ما از طریق دوستانی که اهل غزه هستند، فعالیتهایمان را به همان شیوه قبل ادامه دادیم. به این صورت که ما هزینه میفرستادیم آنجا و دوستانمان در غزه این هزینهها را برای پروژههای مختلف استفاده میکردند. حالا اینکه چطور آب و غذا، با توجه به بسته بودن راههای قانونی و بینالمللی، تهیه میکنند، باید گفت فعالان اجتماعی از راههای محدودی که وجود دارد و بهصورت غیرقانونی، اقدام به انتقال کمکها از مرزها میکنند. این انتقالها با هزینههای زیادی همراه است و بهصورت بسیار محدود انجام میشود.»
اگر غذا نرسد مردم میمیرند
وضعیت مردم در نوار غزه به بحرانیترین شکل ممکن در تاریخ درآمده است. بیش از ۷۰ درصد جمعیت حداقل دو بار بهطور کامل آواره شدهاند و بسیاری دیگر از اهالی غزه، اگر در سه تا پنج روز آینده وعده غذایی به آنها نرسد، جانشان را از دست میدهند.
خطیب وضعیت مردم غزه را اینگونه ارزیابی کرد: «در مورد وضعیت کمکرسانی به مردم غزه و آمار آوارگان و نیازهای آنها به مواد غذایی و آب، آخرین آماری که در دسترس است نشان میدهد که اکثر ساکنان غزه، حداقل یک بار و بهنوعی بیش از ۷۰ درصد آنها، حداقل دو بار در طول جنگ آواره شدهاند. از جمعیت بیش از دو میلیون نفری غزه، حدود ۲۲ درصد (۵۰۰ هزار نفر) در معرض قحطی (فاز ۵ گرسنگی) و حدود یک میلیون نفر (۴۵ درصد) در فاز گرسنگی شدید (فاز ۴) قرار دارند. این بدان معناست که بیش از نیمی از جمعیت در این دو فاز قرار دارند و مابقی نیز با سطوح مختلفی از ناامنی غذایی دستوپنجه نرم میکنند.
در خصوص وضعیت آب در غزه، این منطقه حتی قبل از جنگ نیز با مشکل کمبود آب آشامیدنی مواجه بود و اکنون این مشکل تشدید شده است. تأمین این اقلام (آب و غذا) در گذشته تحت اراده اسرائیل بود و هر زمان که اراده میکرد، میتوانست جریان آن را قطع کند. اما پس از جنگ، وضعیت بسیار بحرانیتر شد و از ماههای اولیه، بحران آب آشامیدنی آغاز گردید.»
هر چهار ساعت، یک کودک به دلیل گرسنگی جان میدهد
در غزه، همه در معرض مرگ قرار دارند. گرسنگی به هیچکس امان نمیدهد و وعدههای غذایی، تنها باعث میشود مرگ کودکان و... به تعویق بیفتد. خطیب در این باره گفت: «همچنین در خصوص میزان کمکهای مردمی در این روزها، باید بگویم که آمار هفته گذشته نشان میداد هر چهار ساعت، یک کودک به دلیل گرسنگی (نه بمباران و انفجار) جان میداد. این آمار اکنون شدت یافته است. باید به یاد داشته باشیم که کودکانی هستند که تنها چند قدم با مرگ فاصله دارند و کمکهای ما ممکن است فقط بتواند مرگ آنها را به تعویق بیندازد. ما در یکی از بحرانیترین شرایط انسانی در سالهای اخیر قرار داریم. فاجعه غزه، شوخی نیست و میزان فاجعه در اینجا بسیار متفاوت است.»
چشم امید غزه به کمکهای مردمی است
خیریه ام الیتاما حضرت خدیجه کبری(س) در ایران این روزها با کمک مردم تمام توان خود را برای کمک و نجات مردم غزه گذاشته است. اثنیعشران مدیر این خیریه در مورد وضعیت مردم غزه و نحوه کمکرسانی به آنها توضیح میدهد.
از 7 اکتبر کار این خیریه شروع شده است
مدیر این خیریه در مورد روند شروع به کار از همان ابتدای حمله اسرائیل تا به امروز میگوید: «دو ماه بعد از حمله رژیم به فلسطین و نوار غزه و حادثه 7 اکتبر، فعالیت مؤسسه ما در فلسطین آغاز شد. با کمک مردم بومی آنجا کمکرسانیهای ما به غزه شکل گرفت. مؤسسه ما برای اولینبار در رفح تکیهگاه برپا کرد و بعد از آن دومین تکیهگاه در بیمارستان شفا شکل گرفت، آن هم درست در زمانی که هیچ کسی به آن بیمارستان دسترسی نداشت و راه کمکی به آن بیمارستان وجود نداشت.
بعد از تقریباً یک هفته از برپایی آن تکیه، بر اثر حمله مجدد رژیمصهیونیستی به بیمارستان اکثر خدام آن تکیه به شهادت رسیدند. البته این خدام مردم خود غزه بودند که به شهادت رسیدند. در تکیهگاه کارهای مختلفی برای بهبود وضع زندگی اهالی اطراف آن انجام میشد. در آنجا طبخ غذای گرم صورت میگرفت. طبخ و توزیع نان صورت میگرفت. آب آشامیدنی تهیه میشد و همچنین بسته سبزیجات برای اینکه خانوادهها خودشان بتوانند غذا درست کنند تهیه و بین خانوادهها توزیع میشد.
شیر خشک، سرلاک و پوشک هم از مواردی بود که در تکیهگاه تهیه و پخش میشد. آخرین توزیع شیر خشک هم تا یک ماه پیش ادامه داشت و همچنان تکیهها بر پا بود. در زمانی که کمکهای مردمی افزایش پیدا میکرد تکیهگاهها تا هشت عدد هم افزایش پیدا میکرد و گاهی اوقات هم که کمکهای مردمی کمتر میشد به تعداد یک یا دو تکیه تعداد تقلیل پیدا میکرد.»
آمریکا میگوید من مسئول رسیدگی به غزه هستم
آمریکا بعد از مدتی برای کمک وارد شد و دیگر سازمانهای کمکرسان را کنار زد، اثنیعشران در این خصوص میگوید: «آمریکا بعد از مدتی وارد عمل شد و به نوعی خود را مدافع حقوق مردم غزه معرفی کرد و اعلام کرد که وظیفه رساندن غذا به غزه را انجام میدهد و به همین دلیل مانع از کمک بسیاری از گروهها و سازمانهای مهم و حتی آنروا برای کمکرسانی به آنجا شد. اما بعد از مدتی متوجه شدیم که وعدههای آنها توخالی بود و عملاً به تعبیری آنها در غزه در پی نسلکشی علمی بودند و شیوه غذا رساندن آنها به غزه وضعیت حال حاضر غزه را بهوجود آورده است.
قبلاً وقتی مساعدتها و کمکهای مردمی و سازمانها وارد غزه میشد یا آنروا کمکهایی را وارد غزه میکرد، شبکههای توزیع این کمکها، تقریباً به خوبی شکل گرفته بود و این گروهها و سازمانهای مستقر در آنجا مانند یک دولت برای پخش و توزیع این کمکها در بین همه مردم غزه برنامهریزی میکردند و سعی میشد که کمکها به همه مردم برسد. اما بعد از این تمام راههای ارتباطی به غزه بسته شد و به آنروا هم دیگر اجازه فعالیت داده نشد و آمریکا برای کمکرسانی به غزه وارد عمل شد، نظمی که از قبل شکل گرفته بود از بین رفت و در سراسر غزه با وسعتی که دارد، فقط 4 نقطه برای کمکرسانی شکل گرفت و نظم اجتماعی سابق بههم ریخت و این کار منجر به این شد که الان ممکن است به کسی بیشتر برسد و به کسی اصلاً نرسد و عملاً این وضعیت حال حاضر غزه را باز هم آمریکا به وجود آورده است. تا الان بیش از هزار نفر در صف توزیع غذا توسط رژیم و آمریکا کشته شدهاند.»
کمکهای آمریکا برهم زننده نظم اجتماعی است
او با اشاره به بینظمی در کمکرسانی آمریکا میگوید: «قبل از اینکه بنیاد بشردوستانه غزه توسط آمریکا راهاندازی شود، سازمان ملل و آنروا و صلیب سرخ امارات و برخی کشورهای دیگر که با رژیم رابطه خوبی دارند، در غزه مشغول کمک کردن بودند. با ورود آمریکا و غیرفعال شدن این گروهها، شیوه کمکرسانی به شکل بدی پیش رفت و آمریکا به جای کمک کردن با کارهایش بیشتر به دنبال بر هم زدن نظم اجتماعی در غزه بود که نتیجه آن را از حال امروز غزه مشاهده میکنید.»
یعنی هیچ آبی در غزه وجود ندارد
طبق آمار تا هفته گذشته 95 درصد از زیر ساختهای شبکه توزیع آب و مخازن آب غزه توسط رژیمصهیونیستی از بین رفته است. اثنیعشران میگوید: «یعنی هیچ آبی در غزه وجود ندارد. چند چاه آب وجود دارد که از آنها آب کشیده و فروخته میشود. تا هفته گذشته قیمت هر لیتر آب چهار سنت بود. اما با توجه به کمبود برق و گازوئیل و از کار افتادن موتور چاههای آب و دستگاههای آب شیرین کن، تهیه آب دوچندان سختتر شده است و اگر هم پیدا شود هر 1000 لیتر آب 70 دلار است. تانکرهای آب به هر محله میرود و مردم با دبههای آب در صف میایستند و آبرسانی به این نحو انجام میشود. این مقدار آبی هم که گفته میشود فقط برای خوردن است و آبی برای شستوشو وجود ندارد. به دلیل همین بحران آب و کمبود آب سالم، طبق آمار هر کودک در غزه به 3 تا 5 بیماری عفونی مبتلا شده است فقط به خاطر کمبود آب سالم.»
بیمارستانها هم در غزه از کار افتاده است
نبود امکانات پزشکی بر بیآبی و کمبود غذا اضافه شده است. مدیر خیریه میگوید: «علاوه بر سوءتغذیه و مشکلات تغذیهای که وجود دارد، بر اثر حمله رژیم، بیمارستانهای فلسطین از بین رفته است و فقط سه بیمارستان در غزه وجود دارد. به دلیل کمبود کادر درمان، بیمارستان و دارو، سوءتغذیه هیچ راهحل و درمانی وجود ندارد و بیمارستانها فقط کارهای سرپایی و پیش پا افتاده را میتوانند انجام دهند.»
گزارش کامل را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.