کمتر از یک ماه دیگر فصل جدید رقابتهای لیگ برتر آغاز خواهد شد و فدراسیون فوتبال به همراه سازمان لیگ در تکاپو هستند تا مسابقات حداقل با مشکلات کمتری نسبت به فصل قبل برگزار شده و سرخابیها نیز بتوانند از امتیاز میزبانی خود نهایت بهره را ببرند. در این بین تیم ملی هم باید تدارک خوبی برای حضور در مسابقات جام جهانی 2026 ببیند تا نسبت به دورههای گذشته شانس صعود به مرحله بعد را داشته باشد. اما در مورد مسائل اشاره شده چند نکته وجود دارد که در این گزارش سعی میکنیم به آنها اشارهای داشته باشیم.
بازگشت زودهنگام سرخابیها به آزادی
مهدی تاج در تازهترین اظهاراتش در مورد برگزاری بازیهای استقلال و پرسپولیس عنوان کرد که این دو باشگاه در بازیهایی که بیش از 50 هزار تماشاگر داشته باشند میتوانند در ورزشگاه آزادی میزبان باشند. مثل بازی این تیمها با سپاهان، تراکتور و دربیها. این صحبت را تاج و دیگر مسئولان فدراسیون اواسط فصل گذشته هم مطرح کردند اما بعد از اظهارنظر وزیر ورزش، سرخابیها برای میزبانی به ورزشگاه آزادی برگشتند. اتفاقی که به احتمال خیلی زیاد در فصل پیش رو هم خواهد افتاد. درواقع سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال نهادهایی نیستند که بخواهند در مورد میزبانی سرخابیها در ورزشگاه آزادی حرف اول و آخر را بزنند بلکه دیگر تصمیمگیران، در این مورد اعتقاد دارند که پرسپولیس و استقلال باید در ورزشگاه آزادی بازیهای خانگی خود را برگزار کنند. موضوعی که از نظر درآمدزایی هم اهمیت و تأثیر زیادی دارد. به هر جهت هواداران سرخابیها میتوانند امیدوار باشند که در فصل پیش رو غیر از چند هفته ابتدایی در مابقی بازیهای خانگی میتوانند بازیهای تیم محبوب خود را در ورزشگاه آزادی تماشا کنند.
مشکل VAR همچنان پابرجاست
فدراسیون فوتبال برای وارد کردن دستگاههای خریداری شده از شرکت چینی (ریگور) هنوز با صداوسیما چالش دارد و تا زمانی که این مشکل حل نشود، فدراسیون نمیتواند بازیهای لیگ را به طور منظم با تجهیزات ویدئویی برگزار کند. فصل پیش فدراسیون حدود 190 بازی از رقابتهای لیگ و جام حذفی را با تجهزات ویدئویی برگزار کرد که حدود 50 بازی با تک دستگاه چینی حاضر در ایران برگزار شد و مابقی مسابقات هم با سه دستگاه وارد کرده (ای وی اس) برگزار شد. اما برای فصل پیش رو دو دستگاه از این 4 دستگاه به تیمهای سپاهان و گلگهر فروخته شده و عملاً قرار است بقیه تیمها با دو دستگاه VAR دیگر میزبان حریفان خود باشند که در چنین شرایطی ممکن است خیلی از مسابقات با کمک داور ویدئویی برگزار نشود.
پشتپردۀ فروش VAR به سپاهان
فدراسیون فوتبال بعد از اینکه نتوانست بودجه لازم برای وارد کردن دستگاههای چینی خریداری شده با قیمت حدود 300 هزار دلار (قیمت هر دستگاه) را از دولت به خاطر اختلاف با صداوسیما تأمین کند، به باشگاهها پیشنهاد خرید این دستگاهها را داد تا بلکه آنها برای خرید این دستگاهها هزینه کنند. در این بین باشگاه سپاهان اولین تیمی بود که صاحب VAR شد. در این مورد باخبر شدیم که این تیم در یک پرونده شکایت از فدراسیون فوتبال موفق شده بود این فدراسیون را محکوم کند و از قرار معلوم رأی صادره از نظر مالی رقم سنگینی بود. از این رو فدراسیون مجبور شد به جای پرداخت این رقم یکی از دستگاههای خود (یکی از سه دستگاه ای وی اس) را به این باشگاه بدهد! گویا این پرونده شکایتی مربوط به کسر امتیازی بود که به خاطر عدم رعایت سقف قرارداد توسط این باشگاه اعمال شد و باشگاه اصفهانی بابت این موضوع به دادگاه عالی ورزش (CAS) شکایت کرد.
هزینه ۵۰۰ میلیونی
خیلی از باشگاههای غیرتهرانی فصل پیش اعتراض داشتند که چرا فدراسیون فقط بازیهای پرسپولیس و استقلال را با تجهزات ویدئویی برگزار میکند و این دو باشگاه درواقع سوگلی فدراسیون به حساب میآیند. در این بین فدراسیون توقع داشت که هر دو باشگاه برای خرید کمک داور ویدئویی اقدام کرده یا درخواست بدهند که این اتفاق رخ نداد. حتی به دو باشگاه پیشنهاد خرید دستگاه مشترک شد، از این جهت که هر دو در ورزشگاه آزادی میزبان رقبای داخلی و خارجی خود بوده و خواهند بود، که با این حال هیچیک هنوز از این پیشنهاد استقبال نکردهاند. در همین راستا باخبر شدیم فدراسیون برای هر بازی که سرخابیها به عنوان میزبان از تجهیزات ویدئویی استفاده کردهاند رقم 500 میلیون تومان برای آنها فاکتور کرده است. یعنی این رقم از سهم تبلیغات و بلیتفروشی که قرار است به این باشگاهها برسد کم میشود. به خاطر همین است که سرخابیها در هر فصل سهم ناچیزی از تبلیغات، بلیتفروشی و دیگر موارد میبرند. در چنین شرایطی شاید اگر دو باشگاه یک دستگاه مشترک از فدراسیون بخرند از نظر مالی به نفعشان باشد.
عدم تمایل فدراسیون و سرمربی تیم ملی برای بازیهای بزرگ
مهدی تاج در گفتوگوی تلویزیونی اخیرش به مانند دورههای قبل جام جهانی توجیهات عجیبی را برای عدم برگزاری بازیهای دوستانه تیم ملی با تیمهای صاحب سبک و اسم و رسمدار دنیا آورد. بهانههای همیشگی که برای مخاطب تازگی ندارد. به طور نمونه تاج مدعی شد که همهچیز برای برگزاری بازی دوستانه با شیلی فراهم بود که به خاطر شرایطی که در کشور بهوجود آمد این بازی منتفی شد. او تیمهای دیگری مثل غنا، اروگوئه و... را هم مثال زد و مدعی شد آنها هم تمایلی برای حضور در ایران نداشتند. اما واقعیت امر این است تیم ملی شیلی حاضر بود در ازای دریافت 200 هزار دلار و هزینههای اقامتش در دبی، با ایران یک بازی دوستانه در امارات داشته باشد. حقیقت ماجرا این است که فدراسیون تمایل ندارد برای بازیهای دوستانه تیم ملی هزینه چندانی کند و بیشتر ترجیح میدهد به تورنمنتهای سطح پایینی مثل کافا دعوت شود. این در شرایطی است که فیفا به تیمهای راهیافته به جام جهانی مبلغ 9 میلیون دلار میدهد تا بتوانند به بهترین شکل برای حضور در این مسابقات تدارک ببینند اما از قرار معلوم این کمک در فدراسیون در بخشهای دیگری هزینه میشود. در سوی دیگر امیر قلعهنویی نیز برای اینکه تیم ملی رنکینگش را حفظ کرده و در سید دو قرعهکشی جام جهانی قرار بگیرد و آمار مربیگری خودش هم در این تیم خوب باشد، تمایلی به بازی با تیمهای خوب دنیا ندارد. اگرچه تاج به موضوع رنکینگ اشاره کرد اما از سوی دیگر تأکید کرد سرمربی تیم ملی خیلی سفت و سخت دنبال بازی با تیمهای قدرتمند دنیاست، درحالیکه در همین یک ماه اخیر قلعهنویی و اطرافیانش با برگزاری چند بازی خوب دوستانه با تیمهایی مثل غنا، اروگوئه، شیلی و... مخالفت کردند.