بعد از حملات آمریکا به تاسیسات هستهای ایران، تروئیکای اروپا فشارها علیه ایران را برای فعالسازی مکانیسم ماشه شروع کرد و از آن طرف هم آمریکاییها فشارهای زیادی برای بازگشت ایران به میز مذاکره، اعمال میکنند. در این موقعیت که دشمنان ایران فشار علیه ایران را با روشهای دیگری ادامه میدهند، در داخل کشور، برخی چهرههای سیاسی از این وضعیت جنگی برای طعنه زدن به رقبای سیاسی استفاده کرده و پای این موضوع را وسط کشیدند که قرار بود، توافقی مثل برجام سایه جنگ را از سر کشور بردارد از آن طرف هم رقبای جناح مقابل در واکنش به این دعوا، مدعی شدند؛ «خسارت محض، 6 قطعنامهای بود که برای کشور، گرفتند.»
ماجرا تنها به این کشمکشها متوقف نماند. در میانه فشارهای اروپا برای فعالسازی مکانیسم ماشه، اختلافات حول این موضوع ادامه پیدا کرد که پذیرفتن فعالسازی مکانیسم ماشه تقصیر چه کسی بود، یک طرف این دعوا اصلاحطلبانند که زیر بار پذیرش هزینه فعالسازی ماشه نمیروند، طرف دیگر هم مذاکرهکنندگان تیم روحانی را به خیانت محکوم میکند. آنچه در فضای و سیاسی رسانهای کشور مشاهده میشود، شباهتی به مواجهه سیاسیون با روزهای پساجنگ ندارد. به نظر میرسد برخی چهرههای سیاسی هنوز از دعوای انتخاباتی عبور نکردهاند و مردم و فضای سیاسی همچنان باید هزینه افسردگی بعد از شکست انتخابات آنها را بپذیرند.
جنگ تمام نشده که دعوای سیاسی را شروع کردید
در شرایط توقف جنگی دو طرف جنگ نزاعها و تهدیدها را در فضای سیاسی و رسانهای علیه یکدیگر ادامه میدهند، به همین خاطر هر دو طرف رسانهها، فضای اجتماعی و مواضع سیاسیون را بهدقت رصد میکنند. در چند روز گذشته این موضوع بهوضوح قابل مشاهده بود که رسانههای فارسیزبان و اکانتهای مزدبگیر صهیونیستها، مواضعشان را متناسب با فضای اجتماعی جامعه یا حداقل آنچه در فضای رسانهای منعکس میشود، تنظیم میکنند. در این شرایط انتظار این است که سیاسیون نیز ضمن آنکه با علم به کارویژه دشمنان ایران در اظهارنظرها و مواضع رسانهای، منافع ملی را اصل قرار دهند، از صحبتها و دعواهایی که بهانه در اختیار دشمنان ایران، قرار میدهد، اجتناب کنند. درحالیکه دشمنان ایران، پروژه خود علیه افکار عمومی را متوقف نکرده و از هر ابزاری برای تحقق شکاف دولت و ملت استفاده میکنند، برخی چهرههای سیاسی ناآگاهانه فضا را برای جولان دشمنان ایران در فضای اجتماعی و سیاسی ایران، هموار میکنند.
برای دعواهای انتخاباتی 3 سالی وقت دارید
لزوم پرهیز و ممانعت از تسویهحسابهای سیاسی، حتی در اولین سخنرانی عمومی رهبر انقلاب بعد از توقف جنگ نیز مطرح شد و رهبر انقلاب، در بخشی از صحبتهایشان به این موضوع تاکید کردند که «نباید اختلافنظرهای موجود و این جناح و آن جناح کردن را که کاری مضر است، غلیظ کرد.» این اختلافها و کشمکشهای سیاسی بیشتر به روزها و شرایط انتخاباتی شباهت دارد. به نظر میرسد برخی چهرهها همچنان علاقه دارند که دعواها و عقدهگشاییهای سیاسی بازمانده از انتخابات را ادامه دهند. جدای از آنکه ایران تازه یک درگیری 12 روزه را پشت سر گذاشته و باید شناخت و تحلیل درستی از بایدها و نبایدها در فضای جنگی و پساجنگی ارائه دهد، یک سال با برگزاری یک رقابت سیاسی انتخاباتی و سه سالی هم تا برگزاری انتخابات ریاستجمهوری وقت دارد و زمان برای تسویهحساب و اثبات «دیدی گفتمها» و «بگمبگمها» به اندازه کافی وجود دارد.
بهتر آن است که برخی از سیاستمداران مشی و منش دفاع از منافع و امنیت ملی را از مردم عادی و حتی برخی چهرههای ایرانی خارج از کشور، بیاموزند و در میانه بحرانسازی و تحت فشار قرار دادن کشور در مجامع بینالمللی برای کشور هزینه جدید نسازند. با در نظر گرفتن این موضوع، ادعای گزافی نیست اگر بگوییم که مردم عادی و حتی برخی از چهرههای ایرانی خارج از کشور که نسبتی هم با نظام سیاسی کشور ندارند، نقطه نزاع و جای درست ایستادن در میانه این جنگ را بهتر از برخی سیاسیونی درک کردند که اولویت اولشان، پیروزی بر رقیب داخلی است تا برنامهریزی برای مقابله با دشمن خارجی.