فرهیختگان: خستگیناپذیر بود، رئیس دانشگاهی که بیشتر از بقیه همکارانش تلاش میکرد. اصول و عقاید محکمی داشت ولی دانشجویان را فرزندان خودش میدانست. به معنای واقعی دانشمند بود، آنقدر که خار چشم دشمنان ایران شده بود. او فقط در علم و تخصص هستهای که خودش در آن درجه یک بود، تحول آفرین نبود، چه آنکه یک ماه پیش وقتی ثمره ۷ سال تلاشش در دانشگاه را در قالب یک نمایشگاه به سردار باقری و رئیسجمهور نشان داد، همه فهمیدند در تغییر ریل دانشگاه هم موفق بوده است.
پایان زندگی در این دنیا اما برایش سعادتمندانه بود. شهادت به دست شقیترین شیاطین عصر. و جاودانه شدن در تاریخ ایران. و راهی که شاگردانش ادامه خواهند داد.