فرهیختگان: مفهوم «فردو» و «نطنز» در ایران با نظارت و کنترل گره خورده‌اند. ایران بر اساس توافقات نوشته و نانوشته، پذیرفته بود غنی‌سازی خود را صرفا در این دو مکان انجام دهد.  با تهدید و سپس حمله به این تاسیسات، حالا قفل و محدودیت‌ها شکسته شده است.

از این پس دیگر:
1.مکان مواد غنی شده به شمول 60 درصد، 20 درصد  مشخص نیست.
2. محل استقرار سانترفیوژها نامشخص است.
3. الزام و اعتمادی به اعلام مواضع هسته‌ای ایران به سازمان‌های بین‌المللی  وجود ندارد.

فردو و تجهیزاتش نابود نشده، تکثر شدند. حالا آمریکا باید برای یافتن مناطق جدید به پشت میز باز گردد؛ فردو که مکانی آشکار بود نابود نشد، پس  تاسیسات و مکان‌های اعلام نشده قابل شناسایی نخواهند بود.
حالا آمریکا باید:
1. به دیپلماسی که به آن خیانت کرده و میز مذاکره ای که آتش زده، بازگردد.
2. خسارت حملاتش را بپردازد.
3. تضمینی برای عدم تجاوز مجدد بدهد.

آژانس بین‌المللی انرژی اتمی باید:
1. حملات آمریکا و رژیم‌صهیونی را محکوم کند.
2. گزارش خود را بازپس گیرد.
3. در زمانی که دیگر گروسی ریاستش را برعهده ندارد، با ایران تماس بگیرد.

نکته

آمریکا با تحریم، آشوب و حمله نظامی در مهار برنامه هسته‌ای ایران ناموفق بود و دیگر راهی جز مذاکره و توافق ندارد مگر مواجهه با ابهام (از نظر نظارتی)، تکثیر (از نظر تاسیسات غنی‌سازی) و ازیاد (حجم مواد غنی شده) روبه‌رو شود.