شکست تیم ملی برابر قطر، به اندازه صعود به جام جهانی مهم است. این اهمیت در تردیدهایی است که نسبت به آینده ایجاد میکند و ما را میتواند به یک نتیجه قطعی درباره کادرفنی تیم ملی برساند.
امیر قلعهنویی تیم ملی طبق انتظار این باخت را به گردن داور انداخت، از مصدومیتها و کامل نبودن تیم گفت و در آخر هم به اخراج و ۱۰ نفرهشدن و گل بدی که بیرو خورد اشاره کرد، اما این شکست پیامهای شفافتری هم دارد که به زمین بازی و فوتبال تیمِ قلعهنویی برمیگردد.
۱. کادرفنی تیم ملی چرا دست به تغییر نسل نمیزند؟ احتمالا اولین توجیه در استفاده از بازیکنان باتجربه، کمتر کردن ضریب اشتباهات در تیم است. اخراج میلاد محمدی و عملکرد بازیکنان خط دفاعی و دروازه روی گل اول قطر، باز هم نشان داد این، دلیل موجهی برای تداوم رویکرد فعلی کادرفنی نیست. همین امشب هم معدود جوانهایی که بازی کردند، نتوانستند به کیفیت تیم کمک کنند، چون پیش از این فرصت بازی پیدا نکرده بودند و در موقعیت مشابهی قرار نگرفتند.
۲. در همهی این ۳۰ بازی که امیر قلعهنویی روی نیمکت تیم ملی نشسته، درباره ایرادات ساختار دفاعی تیم ملی بحث شده، این ساختار یعنی تیم ملی هم اسیر اشتباهات فردی در خطدفاعی است و هم در دفاعتیمی منسجم نیست و مشکل دارد که هر دو به انتخابهای کادرفنی برمیگردد. قطر هم امشب هر وقت خواست روی دروازه تیم ملی فشار آورد، مثل بازی قبلی با ازبکستان و حتی قبلتر برابر کرهشمالی و قرقیزستان. این نشانهها باید آغازی برای تغییر باشد، اما نیست. دفاع تیم قلعهنویی نه ثبات دارد، نه ساختار و نه جوان! تقریبا مثل همه خطوط تیم. هر بازی هم اشتباهات گذشتهاش را تکرار میکند و این، ترسناکترین اتفاق ممکن برای تیم ملی است.
۳. لوپتگی در اولین بازیای که هدایت قطر را برعهده داشت، نشان داد یک چهره بینالمللی در فرصتهای محدود هم میتواند به تاثیر برسد. قطر برخلاف نمایشهای گذشتهاش برابر ایران، ایده داشت و فوتبال بازی کرد. در مالکیت و چرخش توپ در زمین موفق بود، با انتقال درست از دفاع به حمله تیم ملی را آزار داد و وقتی هم جلو افتاد و یک یار بیشتر داشت، از همه فضاهای زمین به درستی استفاده کرد و توانست بازی و نتیجه را حفظ کند.
۴. برای نتیجهگیری درباره تیم ملی نیازی نیست بیش از این فرصتها را حیفومیل کنیم، با مرور همین دو بازی اخیر هم میتوان نتایج مهمی گرفت. ۵ امتیازی که تیم ملی برابر قطر و ازبکستان از دست داد و با نمایشهای متزلزل اخیر، یک هشدار جدی است که از جام جهانی پیشرو کابوس میسازد و رویاهایمان را میکشد.