فرهیختگان: سلطه 100 ساله غربیها بر نظام آموزش عالی کشور تا پیش از انقلاب اسلامی اصلیترین دلیل برای تربیت دانشجو با فرهنگ غربی بود، مسیری که امام خمینی(ره)، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در دیدارهای مختلف خود با دانشجویان در کنار تببین این مسئله، درباره لزوم تغییر و اهمیت رسیدن به دانشگاه اسلامی نکات مختلفی را مطرح کرده بودند. نکاتی که نشاندهنده اهمیت بالای جایگاه دانشگاه در نگاه معمار انقلاب و نقش آن در آبادی کشور بود. در این گزارش به مناسبت سالگرد ارتحال امام خمینی(ره) برخی از مهمترین صحبتهای ایشان طی سالهای مختلف در دیدار با دانشجویان آورده شده است.
19 اردیبهشت 1358
یکی از برکات انقلاب نزدیکی طلاب و دانشجویان بود
معمار انقلاب در 19 اردیبهشتماه 1358 در جمع دانشجویان علوم پزشکی تهران یکی از برکات انقلاب را نزدیک شدن حوزه و دانشگاه معرفی و آن را خطری برای دشمنان دانستند. ایشان در این دیدار فرمودند: «ماها (طلاب و دانشجویان) از هم همه دور بودیم که هیچ وقت حاضر نبودیم با هم بنشینیم و مطالبمان را به هم بگوییم که چه گرفتاریهایی ما داریم. شما علیحده بودید ما هم علیحده. اگر خیلی - مثلاً - آدمهای ملایمی بودیم دیگر دعوا نمیکردیم! اگر یک قدری هم تند بودیم، در دانشگاه تظاهر بر ضد ما، در مدرسه تظاهر بر ضد شما! این همهاش یک نقشه حساب شدهای بود که نگذارند ماها با هم مجتمع بشویم و با هم تفاهم کنیم. الآن از همه اوقات ایران وضعش حساستر است. یعنی اینها سابق به طرز علمی همین مطلب را فهمیده بودند که اگر اینها با هم مجتمع بشوند به ما ضرر وارد میشود.»
23 اردیبهشت 1358
مقدرات کشور به دست دانشجوی امروز است
امام(ره) در 23 اردیبهشتماه 1358 در جمع استادان و دانشجویان گیلان از دانشجویان به عنوان ذخایر ملت نام بردند و گفتند: «مقدرات مملکت ما در آتیه به دست دانشجویان امروز است، یعنی در هر رشتهای که باشند، در رشته حقوق باشند یک نحو مقدرات در سایر رشتهها هم شئونات مختلفه کشور در دست دانشجویان است که آتیه کشور را آنها باید اداره بکنند چنانچه معلمین تربیتکننده اشخاصی هستند که آنها باید مقدرات مملکت را به دست بگیرند، یعنی سعادت یک مملکت کلیدش به دست معلم است و به دست دانشجو. اول معلم که باید تربیت کند قشرهای جوان را و بعد خود جوانها که باید مملکت را اداره کنند، بنابراین هر مملکتی در عالم، هر کشوری در عالِم موجودیتش بسته است به دست دانشجو و معلم.»
2 خرداد 1358
اگر در دانشگاه ما اسلام نباشد، رو به زوال خواهیم رفت
امام(ره) در 2 خرداد 1358 در جمع دانشجویان اهوازی به اهمیت وجود علوم اسلامی و استفاده از احکام دین در دانشگاه اشاره و تصریح کردند: «در دانشگاه اسلامی نباشد و از علوم اسلام و از احکام اسلام خبری نباشد، رو به زوالیم. یعنی هم اسلام به باد میرود و هم کشور. برنامه طویلالمدت - درازمدت - این است که شما خودتان را تهذیب کنید و بچههایتان را برای آتیه. شما کشور لازم دارید برای بچههای خودتان و اسلام برای بچههای خودتان. شما حالا به واسطه اینکه مؤدب شدید به آداب اسلام، برای حالا کار میکنید لکن اولاد شما اگر مهذب نباشد، مؤدب به آداب اسلام نباشد، فردا برای اسلام هیچ کار نمیکند.»
16 خرداد 1358
دانشگاه مرکز سعادت و شقاوت ملتهاست
ایشان در دیدار 16 خرداد 1358 خود با پزشکان، اساتید و دانشجویان شیراز، از دانشگاه به عنوان مرکز سعادت و شقاوت یک ملت یاد و عنوان کردند: «از دانشگاه باید سرنوشت یک ملت تعیین بشود. دانشگاه خوب یک ملت را سعادتمند میکند. و دانشگاه غیر اسلامی، دانشگاه بد، یک ملت را به عقب میزند. در رژیم سابق، شاید از همه جنایتها، جنایت اینکه دانشگاه را به طور صحیح نگذاشتند عمل بکند شاید از همه جنایات بالاتر باشد. آنچه که در اسلام مطرح است اموال نیست؛ مادیات نیست؛ معنویات است که باید از دانشگاه به همه اقشار سرایت بکند. یعنی چه دانشگاه شما، و چه دانشگاه روحانیون. این دو قشر هستند که تربیت امت به عهده این دو قشر است. دانشگاه باید مرکز درست کردن انسان باشد. چه دانشگاه روحانی، و چه دانشگاه شما. و این یک امری بوده است که انبیا(ع) مأمور بر همین امر بودهاند که انسان درست کنند.»
23 خرداد 1358
ادارۀ دانشگاهها درست نشود، کارمان زار است!
امام خمینی(ره) 23 خردادماه در جمع گروهی از دانشجویان دانشگاه تهران نسبت به لزوم اداره دانشگاهها و اهمیت آنها در حل مسائل کشور گفتند: «ما اگر دانشگاهمان اداره نشود، کارمانزار است! دانشگاه، تمام مسائل به دست دانشگاه است. یعنی این دو تا قطبِ دانشگاه و روحانی همه مقدرات مملکت تو مشت اینهاست. دانشگاهی، دانشجو، چه دانشجوی قدیمی، چه دانشجوی جدید، همه مسائل توی دست اینها باید حل بشود. اینها قوه متفکره یک ملت هستند. اگر دانشگاه را ما سست بگیریم و از دست ما برود، همه چیزمان از دستمان رفته است. یک مسئلهای است که نباید شما بنشینید که من عمل بکنم؛ و نه من هم باید بنشینم که شما تنها. ما هر دو باید دست به دست هم بدهیم، آنقدری که من میتوانم من انجام بدهم آنقدری که شما میتوانید شما انجام بدهید.»
گزارش کامل را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.