تفاوت رویکرد دو سینماگر ایرانی در جشنوارۀ کن قابل تأمل است. زنده‌یاد عباس کیارستمی در سال ۱۹۹۷ پس از دریافت نخل طلا، با متانت و وقار، تنها به تشکر از دست‌اندرکاران جشنواره بسنده کرد و هنر خود را نمایندۀ «فرهنگ ایران» ساخت. اما پناهی در کن ۲۰۲۵، این تریبون جهانی را فرصتی برای بیان اظهارات سیاسی و سیاه‌نمایی علیه منافع ملی کشورش قرار داد. و این است تفاوت معنادار دو فیلمساز؛ جعفر پناهی که روزگاری دستیار کیارستمی، بود، اکنون راهی چنین متفاوت از استاد خود در نمایش تصویر ایران و نمایندگی هنر کشور در عرصه‌های جهانی برگزیده است.