کد خبر: 200109

تحول خط‌مشی‌گذاری آموزش عالی با فناوری

راهکارهای رسیدن به آموزش عالی هوشمند چیست؟

وشمند‌سازی فرایند خط‌مشی‌گذاری در سازمان‌ها نیازمند هوش سازمانی است که به توانایی شناخت تغییرات محیط و به‌کارگیری فعالیت‌های مناسب برای حل مسائل آموزشی اشاره دارد. با توجه به تحولات فناوری اطلاعات و ارتباطات، اصلاحات فناوری‌محور در آموزش عالی به یکی از اولویت‌های جهانی تبدیل شده است.

فرهیختگان: تحولات فناوری اطلاعات و ارتباطات به‌عنوان یکی از کلان‌روند‌های مؤثر بر ساختار‌های اداری و حکمرانی نقش مؤثری بر اصلاح و ارتقای سامانه‌ها و فرایند‌های در آموزش عالی دارند. اصلاحات فناوری‌محور به‌ویژه در بخش در آموزش عالی در دستور کار اکثر کشور‌های دنیا قرار گرفته است. یکی از مفاهیمی که در سال‌های اخیر در سازمان‌های توسعه‌یافته پدیدار شده مفهوم هوشمندسازی در عرصه عمومی است. عبارت هوشمند در سال‌های اخیر توسط مدیران و مسئولان ارشد کشور مورد استفاده قرار گرفته و اقداماتی نیز در راستای تحقق این مفاهیم در حاکمیت و دولت آغاز شده است. از جمله اقدامات صورت‌گرفته در این زمینه می‌توان به پنجره واحد خدمات دولت اشاره کرد که دنبال تجمیع خدمات هوشمند دولت به مردم در قالب یک بستر برخط و یکپارچه مبتنی بر تجمیع خدمات و سرویس‌های دستگاه‌ها و نهاد‌های حاکمیتی و دولتی می‌باشد، اشاره کرد.

نوآوری در این حوزه می‌تواند منجر به تولید ارزش عمومی جدید شود، یعنی ارزشی که توسط آموزش عالی از طریق خدمات، مقررات، فرهنگ، آموزش و سایر اقدامات ایجاد می‌شود و از این نظر یک تغییر از آموزش عالی به آموزش عالی هوشمند را کنترل می‌کند که شامل خط‌مشی ارزش‌ها و شواهد می‌شود. علاقه به استفاده از فناوری‌های جدید به‌عنوان ابزاری برای نوسازی آموزش امری رایج در مدیریت‌های کشور است. همچنین تحول دیجیتال مسئله‌ای است که در سالیان اخیر در دنیا مطرح شده و از اهمیت ویژه‌ای برای اکثر سازمان‌های دولتی و خصوصی برخوردار است. ثمره تحول دیجیتال تغییر در روابط با ذی‌نفعان فرایند‌های داخلی و ارزش‌آفرینی خواهد بود. دغدغه اصلی ذی‌نفعان تحول دیجیتال تعریف ره نگاشت و چشم‌اندازی است که گام‌های پیشروی در این مسیر را مشخص کند. در امتداد همین دیدگاه موضوع اصلی مورد توجه در این پژوهش ضرورت هوشمند‌سازی فرایند خط‌مشی‌گذاری در آموزش عالی در کشور است.

هوشمند‌سازی به معنای به‌کار‌بستن توان فکری برای‌رسیدن به ماموریت‌ها و رسالت‌های سازمان است. به عبارت دیگر بیانگر توانایی فکری یک سازمان برای حل مسائل آموزشی است‌ که بر یکپارچگی توانایی‌های فناوری وتحول دیجیتالی برای‌حل مسائل تأکید دارد و شامل کسب دانش‌، ‌یادگیری، ‌پیش‌بینی و ‌حل مسئله است.

هوشمند‌سازی از فنون، فناوری‌ها، سیستم‌ها، روش‌شناسی‌ها، اقدامات و ابزار‌هایی که برای تحلیل داده‌های آموزش استفاده می‌شوند تا در درک بهتر اجرای فعالیت‌ها و اتخاذ تصمیمات به‌موقع از هوشمندانه در آموزش عالی با تحلیل به سازمان کمک کنند، در مواقعی حجم زیادی از اطلاعات مفید فرایند تصمیم‌گیری را ارتقا داده و با پشتیبانی از تصمیم‌گیرندگان به بهبود عملکرد سازمان‌ها کمک می‌کند. این دیدگاه می‌تواند جنبه‌های مختلف فرایند ایجاد ارزش را در سازمان هدایت کند.

مفهوم هوشمند‌سازی در عرصه آموزش عالی

مباحث هوشمندسازی به‌عنوان نسل جدید در آموزش عالی هنوز در چهارچوب و مدل مشخصی ارائه نشده است. یافته‌ها نشان می‌دهد که هوشمند‌سازی دارای شش بعد است؛ 1. مدیریت و رهبری هوشمند، 2. زیرساخت و فناوری هوشمند، 3. تعامل هوشمند، 4. خدمات هوشمند، 5. محیط هوشمند، 6. امنیت هوشمند.

ظهور فناوری‌های نوین به‌ویژه فناوری اطلاعات و ارتباطات منجر به شکل‌گیری رویکرد جدیدی در آموزش عالی کشور خواهد شد که شیوه ارائه خدمات ذی‌نفعان را متحول خواهد ساخت. هوشمند‌سازی سه نسل دارد که نسل سوم آن هوشمند نامیده شده است. اگرچه بیشتر کشور‌ها در حال ‌گذار از نسل اول هوشمندسازی یعنی اطلاعاتی‌سازی به سمت نسل دوم یعنی انتقال هوشمندند، اما تعداد معدودی از کشور‌ها در حال ‌گذار به نسل سوم یعنی هوشمند شدن هستند.

هوشمند‌سازی آموزش عالی استفاده از وسایل ارتباطی فناورانه مانند رایانه و اینترنت برای ارائه خدمات به ذی‌نفعان و سایر افراد در یک کشور یا منطقه است. از هوشمند‌سازی به‌عنوان استفاده گسترده از فناوری توسط آموزش عالی برای انجام وظایف دانشگاه‌ها نام می‌برند و اصطلاحات دانشگاه هوشمند را که نوآوری و هوشمندی را برای ذی‌نفعان به‌عنوان ابزاری برای افزایش کارایی و اثر بخشی آن‌ها نشان می‌دهد مرتبط می‌کنند. دانشگاه هوشمند از قدرت داده در تلاش خود برای بهبود خدمات استفاده می‌کند. تحول هوشمند در آموزش مشارکت دانشجویان، اساتید و...شفافیت اطلاعات و بهبود خدمات را محقق می‌کند.

در تعریف هوشمند‌سازی می‌توان گفت تکامل اصطلاح آموزش عالی هوشمند به‌اصطلاح هوشمند‌سازی با تلاش دانشگاه‌ها برای مقابله با محیط‌های پیچیده و نامطمئن و دستیابی به انعطاف‌پذیری مجموعه‌ای از عناصر دانشگا‌ه‌های هوشمند، گشودگی و تصمیم‌گیری اشتراک‌گذاری و استفاده باز اطلاعات مشارکت و همکاری ذینفعان و بهبود عملیات و خدمات دانشگاهی از طریق استفاده از فناوری‌های هوشمند که به عنوان تسهیل‌کننده نوآوری پایداری رقابت‌پذیری و زیست‌پذیری عمل می‌کنند. در تعریفی دیگر ترکیبی خلاقانه از فناوری‌های نوظهور و نوآوری اصول عوامل و ظرفیت‌هایی که شکلی از حکمرانی را در دانشگاه تشکیل می‌دهند که قادر به مقابله با شرایط و مقتضیات جامعه دانشگاهیان است. همچنین مجموعه‌ای از مداخلات سیاستی مبتنی بر جوامع هوشمند و متصل را توصیف می‌کند که می‌تواند فوراً یا در درازمدت به روند‌های قابل مشاهده در دانشگاه پاسخ دهد.

توجه به تغییرات در عرصه‌های مختلف عمومی منجر به شکل‌گیری هوشمند‌سازی شده که دربرگیرنده مؤلفه‌های، اداره هوشمند تعامل هوشمند، آموزش هوشمند، امنیت هوشمند و زیرساخت هوشمند است، به‌عنوان یک تعریف مختار می‌توان گفت: «حکمرانی هوشمند ترکیبی خلاقانه از فناوری‌های نوظهور و نوآوری در بخش آموزش است که می‌تواند پیچیدگی و عدم قطعیت را با هماهنگی تعامل مستمر دسترسی و اشتراک‌گذاری داده‌های باز مدیریت کند.»

توسعه ظرفیت‌های یادگیری در هوشمند‌سازی فرایند خط‌مشی‌گذاری آموزش عالی

یکی دیگر از جنبه‌های خط‌مشی‌گذاری هوشمند به ظرفیت یادگیری اشاره دارد که مبتنی‌بر تعاملات و مشارکت ذی‌نفعان از نظر یادگیری تعریف می‌شود. تصور می‌شود تجارب خبرگان و ذی‌نفعان در فرایند خط‌مشی‌گذاری می‌تواند به‌عنوان دانشگاه‌سالاری عمل کند، زیرا ممکن است کمک کند ذی‌نفعان آگاه‌تر شوند. علاوه بر این فناوری‌های اطلاعاتی می‌توانند بر مشارکت ذی‌نفعان تأثیر مثبت بگذارند و مشارکت‌کنندگان را قادر می‌کنند در مورد امور دانشگاهی و چالش‌های آن آگاه‌تر شوند و همچنین در ارتباطات مهارت بیشتری پیدا کنند. این تعاملات ذی‌نفعان را برای مشارکت در خط‌مشی‌گذاری جمعی و توسعه آماده‌تر و علاقه‌مندتر می‌کند.

فناوری‌ها و رویکرد‌های دیجیتال در هوشمندسازی فرایند خط‌مشی‌گذاری

اینترنت، هوش مصنوعی و فراگیر شدن زیرساخت‌های دیجیتال حکمرانی سنتی را متحول می‌کند و همکاری آنلاین ذی‌نفعان را برای دستیابی به پایداری دانشگاه بیشتر تحریک می‌کند. شدت و سطح توسعه بالاتر مشارکت آنلاین به‌شدت نفوذ گسترده اینترنت در دسترس بودن پهنای باند و توسعه فناوری بالا مرتبط است. در کشور‌های درحال توسعه و در مناطق محروم در مناطق توسعه‌یافته عدم دسترسی یا محدودیت دسترسی به اینترنت مانع مهمی در دستیابی به توانمندسازی آموزش عالی و دانشگاه‌ها پایداری است. انتظار می‌رود هوشمندسازی فرایند خط‌مشی‌گذاری آموزش عالی حائز اهمیت است.

متن کامل گزارش حسین مهدی رکن‌آبادی و عباسعلی قیومی‌، اندیشکده مطالعات راهبردی دانشگاه آزاد اسلامی را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.