نوشتن و گفتن و پژوهش‌کردن از آینده سیاست در ایران آن هم در شرایطی که با جدی‌ترین التهابات امنیتی و نظامی در منطقه روبه‌روییم شاید در بدایت امر کاری لغو و بیهوده به نظر بیاید، البته فقط در دستگاه‌های فکری و تحلیلی تک ساحتی و تک‌بعدی که این لایه‌ها را از هم جدا می‌کنند.
واقعیت این است که در عصر و دوره‌ای قرار داریم که سیاست خارجی و داخلی درهم‌تنیده‌ترین حالت ممکن قرار دارند و اتفاقاً پیچیدگی شرایط بین‌المللی این پرسش را پیش روی ما قرار می‌دهد که باید به چه سمتی در سیاست داخلی برویم که از قِبل آن منافع عمومی و ملی به بیشینه‌ترین شکل ممکن تأمین شود.
پیش‌فرض نخستین ما این است که شرایط اجتماعی و سیاسی امکان عبور از رادیکالیسم را فراهم کرده است و می‌توان بر سر ایده‌های مشترک سخن گفت و حرف‌های مخالف و موافق را شنید و به‌شرط رعایت مصالح ملی و حفظ گفتمان انقلاب اسلامی از کاربست ایده‌های درست نهراسید.
آنچه پیش روی دارید تلاشی برای پاسخ به این سؤال است که باتوجه‌به تصویر تغییرات اجتماعی و تحولات سیاسی که در انتخابات گوناگون ظهور و بروز داشته است، چه چشم‌اندازی پیش روست؟ و چگونه می‌توانیم حداکثر بهره‌برداری از این چشم‌انداز را به نفع امر ملی و انقلابی داشته باشیم؟
در مجلد حاضر تلاش شده است، استادان دانشگاه، پژوهشگران اجتماعی، سیاست‌سازان و روزنامه‌نگاران حوزه سیاست، اولاً توصیفشان را از وضع موجود بگویند، ثانیاً اگر تجویزی برای پیش برد امر سیاست دارند و کلان ایده‌ای در این حوزه دارند طرح کنند.
آنچه تولید شده است به یک معنا هم تجمیع ایده‌های کلاسیک دانشگاهیان و آکادمیسین‌ها از امر سیاست در ایران است و هم نتیجه اقتراح آن‌ها؛ تا بتوان با ترکیب آن‌ها حرفی نو بشنویم.
در این ویژه‌نامه تعمداً سراغ مسئولان امر سیاست در کشور نرفتیم، آن‌ها تریبون‌های خود را دارند و ایده‌هایشان را خواهند گفت، اینجا بیشتر قرار است بستری باشد که اهل ایده سخن بگویند و آن‌ها بخوانند و بشنوند.
بخشی از مطالب تولید شده ناظر به تغییرات در فضای اجتماعی و زیربنای ژرف جامعه است و برخی ناظر به تأثیروتأثر آن بر آرایش گروه‌های سیاسی، لذا تلاش شده است تا در مجموع تناسب خوبی بین این دو بخش وجود داشته باشد.
از منظر سیاسی خط‌کشی خاصی جز منفعت ملی برای طرح پرسش‌ها و انتخاب افراد وجود نداشت و تلاش شد از همه سلایق، گفتار یا نوشتاری وجود داشته باشد.
نکته مسرّت‌بخش طرح نکات و ایده‌های جذاب و جدید توسط جوان‌تر‌هایی است که کمتر شناخته شده‌اند و نویدبخش حضور نسل عالم، عاقل و خوش‌فکر در سپهر سیاسی کشور را می‌دهند.