درحالی‌که برخی اخبار طی روز‌های گذشته حکایت از پیشنهاد تمدید قرارداد به موسیمانه و موافقت او با این پیشنهاد داشت، سرمربی استقلال در نشست خبری دیروز این مسئله را تکذیب و اعلام کرد هیچ‌پیشنهادی در این زمینه به وی نرسیده است. به‌نظر می‌رسد در این خصوص پای برخی مسائل پشت‌پرده در جریان باشد، هرچند فعلاً بازی‌های استقلال و تقویم فشرده این تیم تا نیم‌فصل و البته تداوم روند موفق این تیم برای هواداران از هر چیزی بیشتر اولویت دارد. بر همین اساس دقایقی با صادق ورمزیار، پیشکسوت استقلال که سوابق مدیریتی را نیز در کارنامه دارد به گفت‌وگو پرداختیم که ماحصل آن را در ادامه ازنظر می‌گذرانید.
مثل اینکه مدیران استقلال فراموش کرده‌اند موسیمانه 6 ماه دیگر بیشتر قرارداد ندارد و در این خصوص صرفاً به خبرسازی رو آورده‌اند. صحبت را از اینجا آغاز کنیم.
به‌هرحال فکر می‌کنم باید سریع‌تر در این خصوص تصمیم‌گیری نهایی و فوری به‌عمل آید. در هر صورت قرارداد موسیمانه تا پایان فصل است و اگر قرار است تمدیدی صورت بگیرد فعلا بهتر است تا یک‌سال به آن اضافه شود، چون شاید در آینده اتفاقاتی بیفتد و نتایجی به‌دست بیاید که بیشتر از این مقدار فعلاً به صلاح نباشد. البته قرارداد این مربی در برهه زمانی فعلی هم کمتر از یک فصل است و این اتفاق حتماً برای هر دوطرف در آن مقطع زمانی که بسته شد، خوب و مطلوب بوده است.
در هر صورت یک‌مربی با رزومه به استقلال آمد و بهتر نبود که زمان قراردادش بیشتر باشد؟
چرا همین‌طور است اما اینکه وی در هفته‌های میانی نیم‌فصل آمد، بهتر بود از همان ابتدا تا پایان فصل بعدی این قرارداد بسته شود. اگر این اتفاق می‌افتاد قطعاً تبعات کمتری داشت تا اینکه با این شرایط و برای بیست‌وچند هفته با این چهره قرارداد بسته شده است. به‌هرحال وقتی تیم نتیجه لازم را می‌گیرد و از آن شرایط نامساعد بیرون می‌آید و به مرحله ثبات و سپس پیشرفت و سیر صعودی می‌رسد، قطعاً هر سرمربی دیگری هم باشد با آن رقم قبلی قراردادش را تمدید نمی‌کند و آن را افزایش می‌دهد، بنابراین فکر می‌کنم اگر همین الان هم قرارداد او را تمدید کنند خیلی بهتر از آن است که به این امر زمان بخورد و درنهایت هم شرایطی پیش بیاید که ادامه همکاری برای دوطرف میسر نباشد.
با این وضعیت دوباره ممکن است شرایط کادر فنی استقلال در پایان فصل نامشخص باشد.
قطعاً همین‌طور است و دوباره از اول باید ماجرا‌های انتخاب سرمربی را پیاده کرد. تازه به این شرط که یک مربی قابل و کارآمد پیدا شود. چندسال است که این اتفاق هربار تکرار می‌شود که خیلی دیر کادرفنی تیم تعیین تکلیف می‌شود و گاهی این امر به روز‌های پایانی پیش‌فصل می‌رسد. در این سال‌ها تا دقیقه 90 دنبال سرمربی گشته‌ایم و همیشه زمان را از دست داده‌ایم.
به نظر می‌رسد مدیران استقلال از آنجا که در وضعیت باثباتی برای ادامه همکاری با باشگاه قرار ندارند، در این خصوص درحال تعلل و دست روی دست گذاشتن هستند.
از وضعیت مدیریتی استقلال به‌صورت دقیق مطلع نیستم اما ای کاش زودتر آقای شریعتمداری به این اوضاع ورود و در این خصوص تعیین تکلیف کند تا بدانیم در آینده چه اتفاقاتی قرار است، رخ بدهد. شنیده‌ام آقایان دادکان و تاجرنیا به این جمع اضافه می‌شوند؛ اما قطع به یقین هرکدام از این افراد بتوانند به تیم اضافه شوند و تعیین تکلیف مدیریتی صورت بگیرد، شخص مدیرعامل می‌تواند با هماهنگی با نفرات بالادستی مشکلات استقلال را برطرف کند. امیدوارم ماجرای انتخاب مربی- که به آن اشاره کردیم- برای فصل بعدی تکرار نشود. در همین فصل هم بلاتکلیف بودیم و خیلی از قرارداد‌ها بدون نظر سرمربی بسته شد.
در نهایت فکر می‌کنید موسیمانه بماند؟
همیشه این مشکلات بر سر قرارداد‌های کوتاه‌مدت وجود دارد. وقتی قراردادی کمتر از یک‌فصل بسته می‌شود برای ادامه همکاری در صورتی که تیم نتیجه بگیرد، قطع به یقین موانع و مشکلاتی برای تمدید به وجود خواهد آمد. البته طبیعی است که مربی در چنین موقعیتی اصطلاحاً بخواهد ناز کند. به‌هرصورت سمیعی با ایشان قرارداد بسته و هنوز هم او مدیر باشگاه است و چه‌بسا اتفاقات بعدی هم به این ترتیب گره بخورد. باز هم تأکید می‌کنم حالا که استقلال نتیجه گرفته موسیمانه یا هر مربی دیگری هم باشد برای تمدید قراردادش دست بالا را دارد. این چهره به استقلال شوک داده و این تیم را از وضعیت ناکامی خارج کرده. البته معلوم هم نیست در ادامه چه می‌شود؛ اما ای کاش از همان اول به فکر بودند و تا پایان فصل بعدی قرارداد این سرمربی را منعقد می‌کردند. هرچند می‌شد برای تمدید خودکار آن برای فصل بعدی، پیش‌شرط‌هایی مثل رتبه یا کسب نتایج در برخی رقابت‌ها را تعیین کرد.
البته هنوز موسیمانه به بازی‌های بزرگ فصل نرسیده است.
به‌هرصورت او تیم را با مشکلات زیادی تحویل گرفت. موسیمانه ساپینتو نبود. تیمی که ساپینتو تحویل گرفت با این تیم فرق می‌کرد؛ تیم ساپینتو خوب و توانمند بود و او اصولاً تیم قهرمان را تحویل گرفت. استقلال برای این فصل نه‌تنها نقاط ضعف خود را تقویت نکرد، بلکه نقاط قوت خود را هم نابود کرد، حتی چپ و راست ملی خود را هم نابود کردیم. بازیکنانی مانند حردانی و جلالی و حتی یامگا. ما نقاط ضعف پارسال را پوشش ندادیم، بلکه برای پست‌هایی که داشتیم رفتیم بازیکن گرفتیم. همه می‌دیدند که پارسال تمام‌کننده نداریم و در دفاع وسط هم ایراد‌هایی وجود دارد و اتفاقاً در همین دو پست تغییراتی صورت نگرفته و بازیکنی جذب تیم نشد.
با این وضعیت استقلال با موسیمانه چطور احیا شد؟
معجزه موسیمانه در راستای تغییر و تحول استقلال این بود که در حین ورود بااقتدار عمل کرد و با طراحی‌ای به سبک خودش به تیم آمد. این سرمربی در فوتبالش برای موفقیت و کسب نتیجه برنامه و طرح دارد. این درحالی است که در هفت، هشت بازی اولمان بلاتکلیف بازی می‌کردیم. طرح و برنامه و هدف دقیقی نداشتیم. ماشاریپوف هفته‌های قبل را با ماشاریپوف فعلی که در وسط زمین هرکاری می‌خواهد می‌کند، مقایسه کنید یا بازیکنی مانند بلانکو که از روی نیمکت به ترکیب ثابت رسیده و یکباره به این شکل آماده و متحول می‌شود. وقتی یک تیم طرح و تاکتیک برای رسیدن به گل داشته باشد آن کار مدام تکرار شده و به نتیجه و گلزنی هم ختم می‌شود، بنابراین مشخص است دیگر بازیکن در زمین هرز نمی‌دود و تیم هم طرح و تاکتیک دارد و در این شرایط هم هر بازیکنی در قالب قرار می‌گیرد.