اوایل دهه 80 است و در لیست پخش Mp3 پلیرها، ضبط ماشین‌ها، میان سی‌دی‌های دستفروشان کنار خیابان یا گوشی‌هایی که تازه مزین به بلوتوث شده، انواع و اقسام آهنگ‌ها به چشم می‌خورند. برای آنکه به‌اصطلاح فرنگی‌ها یک آهنگ «وایرال و هیت» شود، اینترنت مسیر مناسبی نبود و هیت‌شدن به معنی بیشتر چرخیدن در بلوتوث‌ها بود.
جمله «بلوتوثت رو روشن کن و فلان چیز را برایم بفرست» آمال و آرزوهای خوانندگان آن دهه بود؛ اما از بد حادثه بسیاری از آهنگ‌های که در میان مردم آن زمان می‌چرخید نه با نام خواننده، بلکه با شعر آن می‌چرخیدند، مثلا در جمع‌ها می‌گفتند «رو در و دیوار این شهر را بفرست» به همین سادگی بود که نام‌هایی فراموش شدند؛ نام‌هایی که شاید آثارشان بارها و بارها توسط مردم شنیده شده است. ما از بین این صداهای مطرح‌شده در بلوتوث، به نام‌هایی رسیدیم که گفتن از آنها خالی از لطف نیست.
با نگاه به آمار و سال‌های بروز و ظهور این خوانندگان، می‌توان تعدد این نام‌ها را به دلیل موجی دانست که با ظهور دستگاه‌های جدید پخش شکل گرفته بود، از طرفی هم موسیقی دهه 80 را می‌توان دوران همه‌گیری پاپ در ایران دانست، با آنکه تولیدات آن سال‌ها از امروز موسیقی ایران کمتر بود؛ اما بااین‌حال امکان شنیده‌شدن وجود داشت، به همان اندازه که امکان فراموش‌شدن بسیار محتمل بود.
متن کامل گزارش محمدحسین سلطانی، خبرنگار گروه فرهنگ را در روزنامه فرهیختگان بخوانید