مسابقات گروه A مرحله مقدماتی جام ملت‌های زیر ۱۷ سال آسیا به میزبانی اردن از 30 مهر با مصاف ایران و هنگ‌کنگ آغاز خواهد شد. تیم ملی ایران در این رقابت‌ها با اردن، سوریه، کره شمالی و هنگ‌کنگ هم‌گروه بوده و برای صعود به مرحله نهایی تلاش خود را آغاز خواهد کرد. در آستانه برگزاری این رقابت‌ها دقایقی در «فرهیختگان» با عباس چمنیان، سرمربی این تیم به گفت‌وگو پرداختیم که در ادامه از نظر می‌گذرانید.
صحبت را از رقابت‌های گروه A مرحله مقدماتی جام ملت‌های زیر ۱۷ سال آسیا آغاز کنیم.
در هر صورت در این رقابت‌ها جواز حضور در مرحله نهایی و سپس جام جهانی امضا می‌شود و از این حیث این مسابقات می‌تواند اهمیت خاص خودش را داشته باشد. این در حالی است که گروه و رقیبان سختی داریم اما به‌هر‌حال متمرکز شده‌ایم تا بتوانیم ان‌شاءالله با دست پر از این رقابت‌ها خارج شویم.
چقدر امیدوارید این اتفاق بیفتد؟
بسیار امیدواریم. مثل همیشه! بچه‌ها خیلی خوب، آماده و از انگیزه زیادی برای درخشش در این رقابت‌ها برخوردارند. تلاش کردیم در این سه ماهی که تیم و فضا در اختیارمان بوده با تمام وجود و به صورت شبانه‌روزی خودمان را برای چنین مسابقاتی آماده کنیم.
بهترین نتایج تاریخ رده‌های سنی را در جام‌جهانی نوجوانان با این تیم گرفته‌اید و حالا دوباره به این تیم بازگشته‌اید. چقدر انگیزه دارید که بعد از صعود به جمع 8 تیم برتر جهان، این بار در این رده سنی به سکوی جام‌جهانی برسید؟
فازبندی و تعریفی که داشته‌ایم همین بوده که ان‌شاءالله در صورت صعود هم در مرحله نهایی در آسیا نسبت به دور گذشته نتیجه بهتری بگیریم و هم در جام‌جهانی به هدف بزرگی که برای خودمان به صورت یک رؤیا ترسیم کرده‌ایم برسیم.
از چه هدفی صحبت می‌کنید؟
رسیدن به جمع 4 تیم برتر جهان؛ چون پیش از این به جمع 8 تیم رسیده‌ایم و عنوان پنجمی جهان را داریم اما الان چشم‌اندازمان صعود به نیمه‌نهایی جام‌جهانی است که با این نسل هم این کار عملی است. در هر صورت امیدوارم در مرحله اول که مرحله سختی است بتوانیم با موفقیت این رقابت‌ها را پشت‌سر بگذاریم تا زمان بیشتری برای آماده‌سازی این تیم وجود داشته باشد. در این مدت چالش بزرگ ما کمبود زمان بود که فقط دو ماه بعد از استعدادیابی اولیه زمان داشتیم تا تیم را آماده کنیم. بچه‌ها نسبت به روزهای اول خیلی بهتر شده‌اند و خیلی پیشرفت کرده‌اند و اتفاقات خوبی افتاد اما قبل از مسابقات نهایی و جام‌جهانی به زمان بیشتری برای آماده‌سازی نیاز داریم که امیدوارم فاز به فاز به اهدافی که داریم برسیم. فعلا تمرکزمان روی این مسابقات است اما براساس برنامه زمان‌بندی که طراحی شده قصد داریم مرحله به مرحله پیش برویم.
در این مدت که کار را آغاز کردید، فدراسیون از لحاظ پشتیبانی و مهیا کردن امکانات در کنار شما بوده است؟
در این زمانی که در اختیار داشتیم مشکل و چالش بزرگی نداشتیم و تقریبا طبق برنامه پیش رفتیم. در این بین اردوی امارات را با هماهنگی فدراسیون پیش‌بینی کرده بودیم که به دلیل تأخیر در برگشت از قطر و بسته شدن مسیرهای پروازی، این اردو و دو بازی تدارکاتی مهم را متأسفانه از دست دادیم. یعنی ما فقط با 3 بازی در کافا و 2 بازی در اردوی قطر و مجموع 5 بازی تدارکاتی خارجی در این رقابت‌ها حاضر شدیم. می‌دانیم که کار سخت است چون بقیه تیم‌های آسیایی نیز به‌شدت در حال تدارک و برنامه‌ریزی و پیشرفتند، منتها ما همه تلاش خود را کرده‌ایم و فدراسیون هم تمامی حمایت‌های لازم را تا الان انجام داده و در کل مشکل خاصی نیست و امیدوارم بتوانیم از این مرحله صعود کنیم تا مسیر پیشرفت این بچه‌ها تا قبل از رقابت‌های مهم بعدی تداوم پیدا کند.
حضور مجید جلالی، مدیر فنی فدراسیون فوتبال در کنار تیم ملی نوجوانان چقدر به شما روحیه و انگیزه می‌دهد؟
این اتفاق هم انگیزه خوبی به بچه‌ها می‌دهد و هم سعی می‌کنیم از کمک‌ها و راهنمایی‌هاشان استفاده کنیم. به‌هر‌حال هر کدام از عزیزانی که کنار تیم بتوانند به ما کمک کنند یک اتفاق خوب برای تیم ملی به شمار می‌رود.
در برنامه چشم‌اندازی که مجید جلالی برای فوتبال ایران در حال تدوینند، چقدر فوتبال پایه‌ها در این برنامه در نظر گرفته و به آن فکر شده است؟
بخش زیادی از این برنامه کلا مربوط به فوتبال پایه است. ما درباره 8 سال آینده صحبت می‌کنیم که قرار است دستاوردهای این برنامه را بعد از 4 سال اول ببینیم. در هر صورت 4 سال اول بنا بر تغییر سازوکار و چهارچوب‌ها و بقیه موارد گذاشته شده است و به همین دلیل است که 4 سال اول صحبت از تغییر و همین عنوان را هم دارد. تازه در 4 سال دوم پیشرفتی که اتفاق می‌افتد باید در 4 سال سوم خودش را نشان بدهد.
یعنی بعد از یک برنامه‌ریزی و تلاش همه‌جانبه هشت‌ساله باید شاهد این باشیم که در رویدادها و تورنمنت‌های بعد از 4-5 سال آینده موفقیت‌ها در رده‌ها و بخش‌های مختلف اتفاق بیفتد. این موضوع هم لازمه‌اش این است که نسلی که قرار است در آینده این موفقیت‌ها را رقم بزند همه‌شان الان در رده‌های پایه در رشته‌های مختلف مشغول به کار باشند. بنابراین به نظرم این برنامه بسیار جامع و خوب است که امیدوارم هم در مرحله تصویب و اجرا و هم فراهم کردن زیرساخت‌ها و فراهم کردن امکانات، شاهد یک حمایت و حمیت دسته‌جمعی با ابعاد ملی باشیم، چون این کار به تنهایی از عهده فدراسیون فوتبال برنیامده و تحقق آن کار فقط فدراسیون فوتبال قطعا نیست. امیدواریم در هر صورت این اتفاق بیفتد.
با این سیاست فدراسیون که تیم‌های رده‌های سنی با سرمربیان خود یک رده بالا رفته و اصطلاحا لول‌آپ می‌کنند، موافقید؟
در این خصوص دو تئوری در دنیا وجود دارد. اول همین را می‌گوید که اگر یک مربی در رده‌ای موفق عمل می‌کند بتواند با همان رده به رده سنی بالاتر رفته و ادامه بدهد اما یک تئوری دیگری که اتفاقا خیلی از کشورهای صاحب فوتبال آن را انجام می‌دهند این است که هر رده مربیان خاص خودش را دارد و مربی باید کارایی و کیفیت لازم را در آن رده سنی به نمایش بگذارد و یک نسل را در آن مقطع سنی با توجه به نیازهایی که وجود دارد، پرورش داده و بعد تحویل یک مربی رده بالاتر بدهد.
یعنی آنجا یک نگاه تخصصی وجود دارد. مثلا مربیانی که به درد نوجوانان می‌خورند همیشه باید در نوجوانان بمانند، نسل‌های مختلفی هم در کنار آنها قرار بگیرند. هم این مربیان از تجربیات و دستاوردهای خودشان در این رده سنی استفاده کنند و آن را به نسل جدید انتقال بدهند و هم اینکه مربیان جدید بتوانند روند پیشرفت بازیکنان را در رده‌های بالاتر تداوم ببخشند. این دو تئوری در دنیا وجود دارد، حالا اینکه ما کدام یک از این دو تئوری را پیگیری کنیم بستگی دارد به سیاست‌های فوتبال ما و در واقع فلسفه‌کاری خود مربیان.
پس به شخصه تئوری دوم را قبول دارید؟
من خودم اعتقاد دارم که به نظرم تئوری دوم بیشتر می‌تواند قابل قبول باشد که مربیان در رده‌هایی که هستند بهتر است که تخصصی در آن رده کار کنند. کمااینکه سرمربی تیم ملی نوجوانان آلمان که این تیم را در جام جهانی سال گذشته قهرمان جهان کرد همان مربی است که در سال 2017 در مقابل ایران، توانستیم این تیم را با 4 گل شکست بدهیم اما این مربی در این رده حضورش تداوم داشت و علاوه‌بر اینکه نسل‌های مختلف را پرورش داد ضمنا توانست تیم ملی آلمان را در سال گذشته به قهرمانی جهان برساند.
به‌عنوان آخرین سوال؛ پیش از این اظهاراتی از سوی برخی مربیان در آکادمی استقلال شنیده می‌شد مبنی‌بر اینکه توصیه‌هایی را به برخی بازیکنان داشته‌اید که با نوجوانان استقلال قطع همکاری کرده و راهی تیم‌های دیگر بشوند. این موضوع یعنی هوایی کردن این بازیکنان از جانب شما چقدر صحت دارد؟
من هم این مطالب را دیده‌ام. خبر از پایه و اساس کذب محض است و اصلا هیچ‌وقت صحت نداشته است. حداقل مربی‌ای مثل من که سالیان سال در رده‌های ملی کار کرده‌ام هیچ وقت چنین کاری را نخواهم کرد و نمی‌کنم، چون می‌دانم خیلی از بازیکنان محصول زحمات باشگاه‌ها و مربیان پایه در سطح کشورند و احترام به مربیان و باشگاه‌ها حرف اول را می‌زند، کمااینکه ما هم انتظار داریم مربیان و باشگاه به تیم ملی نگاه ویژه‌ای داشته باشند. بنابراین چنین بحثی اصلا و به هیچ وجه نه مطرح بوده و نه مطرح خواهد شد. چند بار هم قبلا گفته‌ام بازیکنان باید مثل سرباز در فواصل بین اردوها در اختیار باشگاه‌شان باشند و کاملا هم مختارند که هر باشگاهی را که می‌خواهند انتخاب کنند.
برای من فرقی نمی‌کند کدام بازیکن از کدام باشگاه است. همین الان بازیکنی داریم که باشگاهی ندارد و عضو باشگاهی نیست و از یک باشگاه محلی او را در پروسه تست‌گیری که در 19 استان به شخصه در آن حاضر شدم انتخاب کردیم. بنابراین برای من واقعا هیچ فرقی نمی‌کند که کدام بازیکن برای کدام باشگاه باشد و طبیعتا این ظرفیت ملی فوتبال ماست که بتواند از همه استعدادهایش استفاده کند فارغ از اینکه در کدام باشگاه باشند و چه کسی مربی آنها و چه کاری انجام می‌دهند. بنابراین تصورات این صحبت‌هایی که می‌شود دور از ذهن است. همان زمان هم مطلب را دیدم اما صلاح ندیدم پاسخی به آن بدهم چون به هر حال تمرکزمان روی مسئله دیگری بود. ما روی موفقیت تیم ملی تمرکز کرده‌ایم و ان‌شاءالله بتوانیم به بهترین شکل به کشورمان خدمت کنیم.