فرهیختگان آنلاین: امیر قلعه‌نویی، سرمربی تیم ملی فوتبال ایران امروز (جمعه) درمورد وضعیت احمد نوراللهی بیان کرد: «احمد مثل پسر من می ماند اما وقتی در یک مجموعه حضور دارید، نمیتوانید یک اصول را کنار بگذارید. اصل ماجرای احمد نوراللهی از آن قراربود که من در آن مقطع شب قبل بازی مقابل هنگ کنگ به حمید مطهری گفتم چون شما با احمد نزدیک تر هستید به او بگویید که در بازی مقابل هنگ کنگ ، کادرفنی میخواهد چند بازیکن مثل حسین نژاد و امید ابراهیمی را تست کند به او بگویید که این بازی در لیست نیست اما احمد مقابل ازبکستان فیکس است. حمید مطهری گویا فراموش کرده بود به او بگوید و همین موضوع باعث ناراحتی او شده بود. اکنون هم او هر وقت از مردم و هم تیمی هایش معذرت خواهی کرد، در خصوص او تصمیم گیری خواهیم کرد.»
اما چرا مشکل احمد نوراللهی در تیم ملی حل نمی‌شود؟ او فصل گذشته ۱۰ گل زد و ۹ پاس گل داد. این فصل هم در چهارمین سال حضورش در ادنوک لیگ، بازوبند کاپیتانی الوحده را بر بازو می‌بندد و در میانه‌میدان نمایش‌های موثری دارد. اما همچنان به تیم ملی دعوت نمی‌شود.
او در شرایطی برای پنجمین اردوی متوالی از فهرست تیم ملی کنار گذاشته شده که ابهامات بسیاری درباره ماجرای خط خوردنش وجود دارد، اما امروز در تیم ملی هیچ عزمی برای توضیح این اختلاف نیست.
در اخبار غیررسمی، او پیش از دیدار با هنگ‌کنگ اردوی تیم را ترک کرده، امیر قلعه‌نویی هم می‌گوید برای بازگشت به تیم ملی باید عذرخواهی کند، اما همچنان این اتفاق نیافتاده است. اینکه درباره این چالش شفاف صحبت نمی‌شود یک طرف ماجراست، اینکه منافع ملی در تصمیم کادرفنی چه جایگاهی دارد، سمت دیگر.
بخشی از ایرادات تیم ملی در نمایش‌های اخیر به ضعف در خط هافبک برمی‌گردد؛ وسط زمین ما به اندازه کافی تحرک ندارد و پویا نیست. هافبک‌های ما پاس مهم کم می‌دهند و در انتقال توپ هم مشکل داریم. بیشتر بازیکنان دعوت شده در این پست هم از آمادگی دورند و احمد نور شرایط بهتری از آن‌ها دارد. آن‌هم در شرایطی که حتی در جام ملت‌ها نیز از نبود او ضربه خوردیم.
حالا سوال مهم این است که چرا با علم به این شرایط برای حل چنین مشکل مهمی تاکنون تدبیری به‌کار گرفته نشده است؟ آیا بزرگترهای تیم ملی نمی‌توانستند برای حل این چالش راهکاری پیدا کنند؟