فرهیختگان: عده‌ای می‌گویند سینما یکی از مهم‌ترین مدیوم‌هایی است که می‌توان با استفاده از آن با مردم یک جامعه ارتباط برقرار کرد و عده‌ای دیگر معتقدند مدیوم سینما تمام شده و دیگر آن کارکردی را که باید داشته باشد ندارد. به همین بهانه سراغ رامتین شهبازی، منتقد سینما، مدرس و پژوهشگر دانشگاه سوره رفتیم تا درباره این موضوع با او صحبت کنیم.
شهبازی در بخشی دیگر از صحبت‌هایش با اشاره به اینکه سینما با دیگر مدیوم‌های تصویری و روایی تفاوت دارد بیان کرد: «اساسا، سینما زبان صدا و تصویر است و به‌مرور زمان توانسته این زبان را کامل‌تر کند و از عناصر بیشتری بهره ببرد. درحقیقت، هنرهای دیگری را مشاهده می‌کنید که از سینما و تصویر استفاده می‌کنند. برای مثال، در پرفورمنس‌های هنری هم با این امکان هنری، اتفاقات جدیدی را تجربه می‌کنند. شیوه بیان در سینما متفاوت است و این تفاوت به ویژگی‌ها و امکانات خاص این هنر برمی‌گردد. به نظر می‌رسد که در حال حاضر، سینما یکی از پرامکانات‌ترین ابزارهای رسانه‌ای محسوب می‌شود که می‌توان از آن استفاده کرد.»
این استاد دانشگاه درباره اینکه آثار سینمایی تا چه اندازه می‌توانند منعکس‌کننده موضوعات اجتماعی و واقعیت‌های مدنی جامعه باشند گفت: «ما باید به این نکته توجه کنیم که وظیفه سینماگر فیلم ساختن است. سینماگر اگر به‌عنوان یک فرد در جامعه زندگی و فعالیت کند، موضوعاتی که انتخاب می‌کند اغلب از جامعه خود برمی‌گیرد و طبیعی است که این موضوعات بازتاب‌دهنده شرایط اجتماعی باشند. اما نباید فراموش کنیم که سینماگر جامعه‌شناس یا فیلسوف نیست! برخی استثناها در خارج از کشور وجود دارد، مثل ترنس مالیک یا میشائل هانکه که درواقع فیلسوف هستند، از این بابت که درس فلسفه خوانده‌اند.»
شهبازی در پایان با بیان اینکه برای ساخت آثار و دریافت سلیقه مخاطب باید پژوهش دقیقی انجام بگیرد گفت: «به نظر می‌رسد که ذائقه مخاطب به‌سمت فیلم‌های کمدی متمایل است، اما این همه ماجرا نیست و قطعا می‌تواند کمی متفاوت باشد. شاید فیلم‌های دیگری هم عرضه شوند که مخاطب به دنبال‌شان برود، ولی این موضوع نیازمند یک کار پژوهشی دقیق است.»
متن کامل مصاحبه کیانا تصدیق‌مقدم، خبرنگار گروه فرهنگ را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.