فرهیختگان: با توجه به فضایی که تا پیش از روز رای‌گیری بر مجلس حاکم و گزاره‌هایی که مبنی‌بر لب مرز بودن چند وزیر پیشنهادی مطرح می‌شد، این اتفاق که نمایندگان به صورت قاطعانه از همه وزرا حمایت کرده و مهر تایید بر حضور آنها در دولت بزنند امری غیرقابل پیش‌بینی بود. حتی اعضای فراکسیون انقلاب در یک رای‌گیری درون‌فراکسیونی به همتی وزیر پیشنهادی اقتصاد، ظفرقندی وزیر پیشنهادی بهداشت، میدری وزیر پیشنهادی کار و صالحی‌امیری وزیر پیشنهادی میراث فرهنگی رای نداده بودند.
تعداد نمایندگانی که طی 4 روز بررسی اعضای کابینه برای صحبت به‌عنوان موافقان و مخالفان وزرای پیشنهادی ثبت‌نام کرده بودند نیز نشان می‌داد محمدرضا صالحی‌امیری و ظفرقندی کار سختی برای ورود به کابینه داشته باشند. این اتفاق نیز افتاد اما به‌هرحال دو وزیر لب مرزی کابینه نیز میزان کافی آرا برای حضور در کابینه را به دست آوردند. تایید هر 19 وزیر پیشنهادی نشان می‌دهد رئیس مجلس حداکثر تلاش خود را برای از بین رفتن نزاع‌های احتمالی و جلب اعتماد نمایندگان به کار گرفته است. این همراهی را در برخی کنش‌هایی که رئیس مجلس در جلسات علنی داشت نیز می‌توان ردیابی کرد.
رئیس مجلس شورای اسلامی در واکنش به تذکر ابراهیم رضایی، نماینده مردم دشتستان رضایی درباره استعلام صلاحیت محمدرضا ظفرقندی، وزیر پیشنهادی بهداشت درمان و آموزش پزشکی تایید شدن همه وزرای پیشنهادی توسط نهادهای امنیتی را مورد اشاره قرار داد تا باب اتهامات امنیتی را بسته باشد. قالیباف در این‌باره گفت: «صلاحیت تمام ۱۹ وزیر معرفی شده از سوی دولت محترم به مجلس شورای اسلامی، در دستگاه‌های ذی‌ربط تایید شده است، به‌ویژه درباره برخی از موارد من نیز دو مرتبه پیگیری کردم.»
قالیباف همچنین نسبت به انتشار بدون اجازه بروشورهایی علیه صالحی‌امیری توسط مالک شریعتی معترض شد و با ذکر نام به او تذکر داد. این اظهارات نشان می‌دهد رئیس مجلس برای اثرگذاری بر آرای نمایندگان و تکمیل پروسه وفاق ملی، حداکثر تلاش خود را به کار گرفته است. اثرگذاری قالیباف در رای اعتماد به وزرا باعث شد تا چهره‌های شاخص اصلاح‌طلبان از رویکرد او تقدیر کرده و حتی خود پزشکیان نیز با انتشار نامه‌ای از قالیباف بابت همراهی مسئولانه در انتخاب کابینه دولت برای ایران با هدف وفاق ملی تقدیر کند.
بعد از نتایج انتخابات مجلس در شهر تهران و قرار گرفتن چهره‌های نزدیک به جبهه پایداری در صدر فهرست انتخاب‌شدگان، در فضای سیاسی برخی به دنبال دامن زدن به این گزاره بودند که اکثریت مجلس در دست چهره‌های نزدیک به جبهه پایداری بوده و معادلات بهارستان از کانال آنها تعیین‌تکلیف می‌شود. این گزاره از زمان آغاز به کار مجلس دوازدهم تاکنون دو بار زیر سوال رفته است. در مرحله اول انتخاب محمدباقر قالیباف رقیب انتخاباتی جبهه پایداری به‌عنوان رئیس مجلس نشان داد که وزن معادلات مجلس آنقدرها هم به نفع پایداری سنگینی نمی‌کند. پس از تعیین رئیس مجلس و ترکیب هیات‌رئیسه دومین آزمونی که عیار قدرت گروه‌های سیاسی را مشخص می‌کرد رای اعتماد به وزرای دولت اصلاح‌طلب پزشکیان بود.
وزرایی که سابقه سیاسی و اجرایی‌شان تقابل آنها با چهره‌های سختگیرتر مجلس به‌ویژه نمایندگان منتسب به جبهه پایداری را قطعی می‌کرد. این تقابل خیلی زود آغاز شد و برخی نمایندگان مدعی شدند معرفی برخی چهره‌ها به مجلس صرفا وقت تلف کردن است. در ادامه نیز تلاش‌ها برای موفق نشدن وزرای نشان‌دارتر در کسب رای اعتماد آغاز شد. حتی حمید رسایی در توییتی با قطعیت مدعی شد ظفرقندی و میدری از مجلس دوازدهم رای اعتماد نخواهند گرفت. انتخاب میدری به‌عنوان وزیر کار با 191 رای که تقریبا دوسوم نمایندگان حاضر در جلسه محسوب می‌شوند و نیز رای اعتماد 163 نماینده به ظفرقندی برای وزارت بهداشت نشان داد آنقدرها هم که رسایی امید داشته همه‌چیز قطعی نبوده است. این اتفاق بار دیگر نشان داد برای جهت‌دهی به تصمیمات بهارستان همچنان بیش از هر فرد و گروه دیگری باید روی چانه‌زنی‌ها با رئیس مجلس حساب باز کرد.
متن کامل گزارش علی مزروعی، خبرنگار گروه نقد روز را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.