فرهیختگان آنلاین: بیش از نیم قرن است که شعر میگوید. موهایش حالا سفید شده و گرد روزگار بر چهرهاش نشسته اما هنوز دلش جوان که نه، کودک است. کودک است و ساده و بیتکلف، درست مثل شعرهایش. شعرهایی که تمامی کودکان آن را بلدند. همه از کودکی میدانند که با باز کردن انار با «صد دانه یاقوت» رو به رو میشوند. واقعا چه رازیست که سالها کلماتت زمزمه بچهها باشد و از زبانها در طول تاریخ بازگو شود؟
مصطفی رحماندوست حالا خیلی ساده و خودمانی از راه پر پیچ و خمش میگوید. با زبانی شیرین از جوان دانشجویی میگوید که شعر طنز و سیاسی را کنار گذاشت و برای کودکان سرود و سرود و سرود. از اینکه کتاب اولش را برای بچهها نوشت و تا همین امروز همراه آنها آمده و باز هم در همین راه قدم خواهد زد.
گفتوگوی کامل مصطفی رحماندوست را در کانال یوتیوب و آپارات به نشانی QafMedia02 ببینید.