فرهیختگان: دکتر محمدرضا محمدی، استاد اعصاب و روان دانشگاه علوم پزشکی تهران و مشاور و روان‌درمانگر شناختی_رفتار از دانشگاه لندن در گفتگو با فرهیختگان تشریح کرد: مساله ترنس‌ها چند دهه است که در دنیا مطرح شده است. به این شکل است که اقلیت‌های جنسیتی یعنی LGBTQ و زنان همجنس‌بازL و مردان همجنس‌باز G، زنان و مردان دوجنس‌گراB، ترنس‌هاT و Q نیز انواع دیگر اختلالات و مسائل جنسی است.

امروزه این مساله ال‌جی‌بی‌تی‌کیو یک اهرم سیاسی، امنیتی و اجتماعی در دست کشورهای غربی و افرادی است که می‌خواهند دنیا را به سمت و سوی دیگری ببرند. درنتیجه مساله ال‌جی‌بی‌تی‌کیو یک مساله فوق‌العاده مهم است.

از منظر علمی نیز همین‌جا بگویم که مساله مشکل دارد. یعنی کسی که ترنس است، حداقل سه عمل جراحی نیاز دارد که جنسیتش را مثلا تغییر دهد که آن سه عمل جراحی هم هیچ تغییری در او ایجاد نمی‌کند. نه از نظر آناتومی تشریح بدن و نه از نظر فیزیولوژی و کارکرد و رابطه جنسی. از 2013 ترنس را از اختلال جنسی خارج کردند و به‌عنوان ناخوشایندی جنسیتی در جهان آن را عنوان می‌کنند. 

حال آنکه اختلال‌های دیگر، زیرفصل اختلالات جنسی است ولی این اختلال حذف شده است. یعنی چه؟ یعنی از نظر علمی پاسخ دهند که چرا مازوخیسم، سادیسم، فتیشیسم، مبدل‌پوشی یا حتی چشم‌چرانی را اختلال می‌دانند اما کسی که حداقل سه عمل جراحی انجام می‌دهد و با بیهوشی عمومی زیر تیغ می‌رود، اندام‌های جنسی‌اش خارج می‌شود و ضمن اینکه هیچ‌چیز هم تغییر نمی‌کند را به‌عنوان نرمال تلقی می‌کنند؟ این اولین سوال علمی است.

اصل ماجرا این است که این امر اختلال هویت جنسی است. یعنی اختلال کجاست؟ در هویت جنسی است. اینکه فرد نمی‌داند پسر است یا دختر است. یا اینکه دلش می‌خواهد پسر باشد یا دختر. یعنی درخواست و هویت آدم‌هاست. فرض می‌کنیم فرد واقعا هم اختلال هویت دارد. مشکل آیا در جسم است یا در ذهن و فکر فرد ترنس است؟ در ذهن و روان و فکر فرد است. 

وقتی مشکل در ذهن و فکر است درمان باید براساس چه چیزی باشد؟ براساس ذهن و فکر باید باشد. پزشکی یک امر علت و معلولی است. وقتی علت میکروب است، ما باید دارویی بدهیم که میکروب را می‌کشد. وقتی علت بیماری در بدن انسان‌ها ویروس است، باید دارویی مخصوص به ویروس بدهیم. اگر جابه‌جا عمل کنیم، داروی میکروب برای ویروس بی‌فایده است.

این امر مشخص است. اینجا هم اختلال در هویت و ذهن است. ما دست به جسمش بزنیم که امر درست نمی‌شود. اختلال او بیشتر می‌شود. کسی که اختلال دارد یا حتی بگوییم فردی که ناخوشایندی جنسیتی دارد یا مساله جنسیتی دارد؛ این مساله جنسیتی را چگونه باید حل کنیم؟ باید با ذهن و روان فرد کار کنیم که با جنسیت او تطابق پیدا کند؛ چراکه جنسیت را نمی‌توانیم تغییر دهیم.

اما بعد اجتماعی مهم‌تر در خانواده و ارث است. وقتی که این افراد تغییر جنسیت می‌دهند، اگر ببینند مقدار ارث‌شان کمتر است، شناسنامه اول را بهانه می‌کنند و به صحنه می‌آورند. این مشکلات هم در قوانین ما وجود دارد و هم در قوانین بین‌المللی. فقط حفره آسیب و آسیب اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و خانوادگی و فردی را با مساله ترنس‌ها گسترش می‌دهیم. مساله‌ای که در کشور ما اتفاق افتاده، با مساله مذهبی مطرح شده است.

فتوایی امام داده است، البته اگر اصلش هم درست باشد که اصل فتوا هم مورد تفکیک و تشکیک است. نهایت این است که مبحثی در رساله دارند و درباره این ترنس‌ها صحبت می‌کنند. می‌گویند اگر عمل جراحی، تغییر را انجام دهد جایز است. مساله اصلی این فتوا روی دوجنسه‌هاست.

اما ترنس هیچ مشکل جسمی ندارد. ترنس دختر سالمی است که دوست دارد پسر شود یا رفتار پسرانه دارد. یا پسری است که دلش می‌خواهد دختر باشد یا رفتار دخترانه دارد. اما مساله آخر در رساله امام مطرح شده که اگر در عمل تغییر جنسیت اتفاقی در جهان خارج نیفتد، جایز نیست.

کار ما پزشکی و روانپزشکی است اما امری که ما به‌عنوان شواهد ماجرا دیدیم، این است که بله در کشورمان پشت پرده دارد و برای پشت‌پرده آن هم پول هنگفتی خرج می‌شود. یک ترنس در اصفهان عمل کرده بود که آن ترنس برای افرادی که مشکل جنسی داشتند، کلاس برگزار می‌کرد. مثلا خیلی از دختران همجنس‌باز و پسران همجنس‌باز در کلاس این فرد حضور پیدا می‌کردند.

در کلاسش نیز راجع به مساله تغییر جنسیت تبلیغ می‌کرد. یعنی همجنس‌بازان در کلاس این فرد حضور پیدا می‌کردند و بعد از چند ماه، به یک ترنس تبدیل می‌شدند و تقاضا برای عمل جراحی داشتند. این فرد که خودش به این شکل تغییر جنیست داده بود، سیستم و خوابگاه‌های مختص به خود را داشت. 

متن کامل این گفت‌وگو را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.