محمدامین ایمانجانی؛ مدیرمسئول روزنامه فرهیختگان: در فاصله دو هفته، دو انتخابات را پشتسر گذاشتیم که در اولی مشارکت 40 درصد بود و در دومی 50 درصد. دو انتخاباتی که از حیث مشارکت عمومی با بیموامیدهایی همراه بود. مشارکت همچنان رضایتبخش نیست اما بههرحال نمودار افول حضور مردم که در چهار انتخابات پیاپی رخ داده و تکرار شده بود به مدار مثبت برگشت. این یعنی میتوان حس امید را به جامعه برگرداند، یعنی دوباره میتوان به مسیر صندوق اعتبار بخشید.
از سویی دیگر کشور در شرایط خاصی قرار دارد. هیچگاه در تاریخ انقلاب این قدر مساله سیاست خارجی، اقتصاد و امنیت درهم تنیده نشده بود. شرایط پسا 7 اکتبر و عملیات وعده صادق به شکل ویژهای با همه وضعیتهای قبل تفاوت ایجاد کرده. به این کلاف درهم تنیده اضافه کنید اوضاع جنگ اوکراین و تغییرات سیاسی در اروپا و... را. دولت سیزدهم در مسیر ایجاد تغییرات به نفع منافع ملی در این شطرنج دشوار گامهای مهمی برداشت اما هنوز گامهای مهم دیگری باقی است. در چنین شرایطی با دولتی نوپا که تازه میخواهد به شرایط مسلط شود چه باید کرد؟
مسعود پزشکیان و دولتش امکانهای فراوانی پیش رو دارند؛ بسیاری از زیرساختهای توسعه کشور به شکل قابل قبولی فراهم است، تنشهای منطقهای که روزگاری در اوج بود کمینه شده، انتخابات و ویژگیهای ذاتی دولت جدید امکان ترمیم شکافهای اجتماعی داخلی را هم فراهم میکند، اگر رای بومی رئیسجمهور چهاردهم را هم به چشم یک فرصت ببینیم امکان ترمیم شکافهای قومیتی را هم میتوانیم در بهترین حالت ارزیابی کنیم.
در چنین شرایطی اگر به نجوای گفتمان عقلانیت انقلابی گوش فرا دهیم یک انتخاب بیشتر پیش روی ما نیست؛ مدد به دولت مسعود پزشکیان. جریان عقلای انقلابی دلسوزتر از آن هستند که مثل رادیکالهای دوم خردادی پروژه عبور و مرور راه بیندازند. عقل و شرع و عرف در شرایط کنونی حکم میکند همه ظرفیتهای اجتماعی جریان انقلابی در خدمت دولت چهاردهم قرار گیرد.
این ظرفیتها در حوزه مطبوعات دو بخش دارد؛ نخست توامان دیدن تلاشهای دولت و نسبتسنجی آن با چالشهای کشور و دوم نقد منصفانه و رصدگربودن دولت. امروز فرصت مهمی است که مطبوعات انقلابی در مسیر ترمیم شکافهای اجتماعی و اقتصادی چشم بیدار جامعه باشند و در چهارچوب گفتمان انقلاب اسلامی با دولت در موقعیت نقد و تعامل همزمان باشند. مسیر «فرهیختگان» هم انشاءالله همین است، همانگونه که در دولت قبل بود.