محمد زعیمزاده؛ سردبیر روزنامه فرهیختگان در یادداشتی درباره موانع و تردیدهای احتمالی برای ائتلاف نامزدهای انتخابات ریاستجمهوری نوشت: 1- مانع اول خود کاندیداها هستند. بسیاری از نامزدهایی که وضع بهتری از نظر رای دارند و خود را در مظان ریاستجمهوری میبینند، کنار رفتن در چنین شرایطی برایشان دشوار است. فرض کنید به کسی که احتمال میدهد 4 روز یا 11 روز بعد رئیس شود بگویید کنار بکش.
2- مانع دوم هواداران این نامزدها هستند. اجازهای بدهید تعارف را کنار بگذاریم. در ماجرای اخیر اصل چالش میان هواداران قالیباف و جلیلی است. این چالش یک روزه و دو روزه ایجاد نشده. شکاف موجود در سه سطح 1- ایدئولوژیک و زیست جهان، 2- کارکردی و اختلاف نظر کارشناسی، 3- عاطفی و شخصی قابل صورتبندی است. اختلافاتی که تا حدودی جدی و عمیق است اما هرچقدر هم بخواهیم آن را بزرگ ترسیم کنیم از دایره گفتمان انقلاب خارج نمیشود.
3- مانع سوم محاسبات غلط است. باورهای غیرواقعی از نظرسازیهای فیک که ممکن است از برخی اعضای ستادها یا از ستاد رقیب برسد، دستگاه محاسباتی نامزدها و هوادارانشان را مختل میکند.
سردبیر روزنامه فرهیختگان در بخش دیگری از یادداشت خود نوشت: در محاسبات مربوط به ائتلاف باید همه سبد رای یک نامزد را دید. رای نامزدها دو بخش دارد؛ یک بخش اعتقادی و جانفدا و یک بخش عمومی. بخش جانفدا پرتحرک و فعال است و تبلیغگر است اما بخش عمومی فقط در روز رایگیری زحمت از خانه تا صندوق را میکشد و یک رای میدهد. تجمعات نامزدها عموما با بدنه رای جانفدا پر میشود اما در روز رایگیری رای آنها مثل بدنه عمومی محاسبه میشود. پس به جای متر کردن در و دیوار سالنها باید به سراغ نظرسنجیهای معتبر رفت.
باید محاسبه شود در صورت انصراف هرکدام از نامزدها مجموعه رای نامزد باقیمانده چقدر میشود. در این شرایط اینکه رای او الان چقدر است اهمیت ندارد، مهم رای پس از انصراف نامزد همجناحی است.
متن کامل این یادداشت را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.