علی اکبر محرابیان، وزیر نیرو، امروز در حاشیه چهارمین اجلاس وزرای انرژی کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای با اشاره به امضای سند همکاری در این اجلاس گفت: «این سند که امروز به امضا رسید به دلیل اینکه بخشی از اعضای این سازمان از بزرگترین تولیدکنندگان انرژی و بخشی نیز جزو بزرگترین مصرف کننده‌گان انرژی هستند، ویژگی منحصر بفردی دارد.»
وزیر نیرو در این زمینه افزود: «در این سند به بحث تولید، انتقال و مصرف توجه شده است. همچنین در بخش تولید انرژی‌های هیدروکربوری، برق، انرژی های تجدیدپذیر، انرژی هسته‌ای مورد توجه واقع شده است. در خصوص ترانزیت انرژی نیز با توجه به اینکه موقعیتی که برخی از اعضا به ویژه جمهوری اسلامی ایران دارد می‌تواند شرایط ممتازی را برای سازمان و کشورهای عضو ایجاد کند.»
وی اظهار کرد: «ایران یکی از بزرگترین دارندگان ذخایر هیدروکربوری است و علاوه بر این در موضوع انرژی برق در بین کشورهای منطقه و شانگهای عضو ممتازی است. در موضوع تجدیدپذیر نیز گام‌های بسیاری خوبی برداشته شده است و این مسیر را با سرعت طی می‌کند.»
محرابیان افزود: «در موضوع انرژی هسته‌ای نیز ما می‌دانیم که استفاده صلح‌آمیز از این صنعت به ویژه برای تولید برق امروزه در دستور کار ایران و کشورهای عضو است. ترکیب ظرفیت های اعضای این سازمان در کنار اینکه می‌تواند منجر به رشد اقتصادی اعضا شود، در ایجاد بازارهای جدید برای استفاده از این ظرفیت‌ها موثر خواهد بود.»
سازمان همکاری شانگهای Shanghai Cooperation Organization (SCO) در سال ۱۹۹۶ توسط رهبران چین، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان با هدف برقرارکردن موازنه قدرت در برابر نفوذ آمریکا و ناتو به نام شانگهای ۵ پایه‌گذاری شد و بعد از پیوستن ازبکستان به آن، سازمان همکاری شانگهای نام گرفت. این سازمان در ۱۵ ژوئن ۲۰۰۱ میلادی و دفتر مرکزی آن در چین تاسیس شد.
عضویت دائم ایران در بیست و یکمین اجلاس سران سازمان همکاری شانگهای در ۲۶ شهریور ۱۴۰۰ با حضور ریاست جمهور در شهر دوشنبه پایتخت تاجیکستان مورد پذیرش اعضای این سازمان قرار گرفت و یادداشت تعهدات عضویت دائم ایران در سازمان همکاری شانگهای هم ۲۳ شهریور ۱۴۰۱ توسط وزیر امور خارجه در نشست سران شانگهای در سمرقند امضا شد. ۹ کشور ایران، روسیه، چین، هند، پاکستان، قزاقستان، تاجیکستان، ازبکستان و قرقیزستان عضو دائم این سازمان هستند.