هاشمی رفسنجانی خطبه‌خوان عدالت در دهه ۶۰ است و پایه‌گذار لیبرالیسم دولتی در دهه ۷۰، شکایتش از روزنامه سلام را به اهالی نمازجمعه می‌برد و همزمان مرکز بررسی‌های استراتژیک دولت را تقدیم خوئینی‌ها می‌کند، عضو بلندپایه تشکل روحانی حامی ناطق است اما در مقام رئیس‌جمهور احتمال تقلب به‌نفع او را رد نمی‌کند و زمینه‌ساز دوم خرداد می‌شود، مسیر متناقضی را در آزادی طی می‌کند، در خطبه‌های دهه ۶۰ از «مِژگان عوضی و ابرو عوضی» می‌گوید اما در فیلم انتخاباتی سال ۸۴ به اینکه «بی‌لباسی نباشد» بسنده می‌کند؛ از تلاش برای قبولاندن دموکراسی کنترل‌شده و تک‌کاندیدایی به حاکمیت در سال ۷۶ و عالیجناب خطاب‌شدن توسط اصلاح‌طلبان تا بدل شدن به الهه دموکراسی توسط رادیکال‌های اصلاح‌طلب در ۹۲ و... همه اینها فقط از هاشمی برمی‌آید.
قسمت اول صندوقچه انتخابات، «مناظره تاریخی ۱۳ خرداد ۸۸» را اینجا ببینید.