فاطمه محمدی، جامعه‌شناس و پژوهشگر حوزه زنان و خانواده درباره مساله ازدواج و فرزندآوری در جامعه کنونی گفت: معتقدم در سال‌های اخیر، چه در ازدواج و چه در طلاق، مسائل اقتصادی در آن حدی که ما تصور می‌کنیم، تأثیرگذار نبوده‌اند. در واقع در جامعه ایرانی، این شاخص‌های معنوی هستند که تأثیرگذار ظاهر می‌شوند.
وی افزود: بخش زیادی از همین تشکیل پیوندهای عاشقانه که ما نمی‌توانیم آن‌ها را خانواده بنامیم، توسط اقشار متمول اتفاق می‌افتد و تبلیغ می‌شود. اگر مبنا اقتصادی باشد، این موارد باید در میان اقشار تهیدست رواج پیدا کند. تشکیل خانواده، چه از لحاظ قانونی و چه از لحاظ دینی، به پیوند میان دو فرد گفته می‌شود که ازدواجشان را ثبت کنند و حتی با وجود تغییر سبک زندگی در ایران، باز هم هیچ معنای دیگری از خانواده قابل تصور نیست. آن مواردی که همزیستی نامیده می‌شوند و عناوین مختلف دیگری هم دارند، ریشه در تهاجم فرهنگی به معنای عام دارند؛ تهاجمی که در 15-10 سال اخیر، رسانه‌های خارجی تعمدا مشغول قبح‌زدایی از این موارد بوده‌اند.
این پژوشهگر حوزه خانواده خاطرنشان کرد: ما در جامعه‌شناسی رفتار و توسعه فردی معتقدیم که افراد کمال‌گرا هستند، بنابراین می‌خواهند دیده شوند و بهترین‌ها را داشته باشند. حال اگر این خصلت‌ها را در عنصر تنوع‌طلبی، کم‌صبری و... که مختص نسل جوان است، ضرب کنیم، چه اتفاقی می‌افتد؟ عامل فرهنگی- اجتماعی از عامل اقتصادی پیشی گرفته و ما نتوانسته‌ایم از لحاظ فرهنگی، توسعه رسانه‌ای و فضای مجازی، برای خانواده ایرانی فکری کنیم. اگر نتوانیم این فضا را مدیریت کنیم، حتما در 10 سال آینده با بحران‌های جدی در حوزه خانواده مواجه خواهیم شد.
منبع: صبح نو