دکتر طهرانچی با ارائه سخنرانی با موضوع «نظام تعلیم و تربیت احسن» گفت: «حرکت به سمت نظام تعلیم و تربیت احسن، یک تحول اجتناب‌ناپذیر است که باید آن را جدی گرفت. در محیط مدرسه، ما درگیر علم هستیم اما دانش‌آموزان و دانشجویان درگیر حل مساله و بالا رفتن خود هستند. این نظام، نردبانی است که ستون آن تعلیم و تربیت و دانش بوده و باید جایگاه خود را حفظ کند.»
دکترطهرانچی با اشاره به چرایی تغییر ساختار در حوزه تعلیم و تربیت، گفت: «دانشگاه‌ها را می‌توان به دو نوع نخبگانی و اجتماعی تقسیم کرد که دانشگاه آزاد در نوع دانشگاه گسترده و اجتماعی قرار می‌گیرد و با دانشگاهی مانند دانشگاه تهران که از جنس نخبگانی است، تفاوت دارد. سیر اولین اعزام‌های دانشجو به فرانسه به‌گونه‌ای بود که با علوم پایه و علوم انسانی کاری نداشتند و به همین دلیل ماحصل این اعزام‌ها، ترجمه و نظام دیوانی فرانسه شد اما در 16 آذر 1332 به صورت رسمی نظام علمی ایران از فرانسه به آمریکا تغییریافت و از آن سال یک گروه مستشاری در وزارت فرهنگ ایران مستقر شدند و هر دانشگاهی که در کشور راه‌اندازی می‌شد، باید به تایید این کمیته می‌رسید. به همین دلیل آنچه در نظام آموزش عالی وارد شد، یک مفهوم است که مانند گلخانه و تزئینی بود.»
وی با بیان اینکه انسان دارای بینش، دانش، گرایش و توانش است، گفت: «در نظام تعلیم و تربیت احسن باید به این چهار مقوله توجه داشته باشیم تا بتوانیم در منش و کنش تاثیرگذار باشیم. کنش یک عقبه دارد که دانش و همت است و دو بازوی فرصت و تهدیدکننده دارد که بینش و گرایش است. بنابراین اگر کسی در بینش به عالم آخرت باور نداشته باشد، مصداق «ذلِک مَبْلَغُهمْ مِن َالْعِلْمِ» خواهد بود.»رئیس دانشگاه آزاد ادامه داد: «همچنین اگر فردی دارای بینش، دانش و گرایش درستی باشد اما عزم و توانش نداشته باشد هم انسان موفقی نخواهد شد. به همین دلیل باید دانش، گرایش، بینش و مدلی برای توانش صحیح داشته باشیم تا سمع، ابصار و افئده یعنی دیدن و گرویدن ما درست باشد و توانایی داشته باشیم.» وی درباره اینکه چه چیزی را چگونه و در چه سنی آموزش دهیم، تصریح کرد: «تاکنون مدارس مختلفی به‌عنوان مدارس شناختی و رفتاری راه‌اندازی شده‌اند اما سوال این است که پشتوانه فکری و نظریه آنها کجاست. در اسلام، دوره‌های تربیت و رشد به سه دوره هفت‌ساله تقسیم می‌شود که هفت سال اول خانواده‌محور بوده و دوره سیادت کودک است، هفت سال دوم مربوط به آموزش ابتدایی و دوران تأدیب و آموزش بوده و هفت سال سوم که آموزش متوسطه و مقطع کارشناسی است، دوره تربیت اجتماعی و دوران وزارت جوان است. ما باید در مدل‌های تربیتی خود به این مفاهیم توجه داشته باشیم و از نامه 31 نهج‌البلاغه الگو بگیریم.» دکترطهرانچی به کتاب دوم «مبانی تربیت» از مجموعه ادب الهی مرحوم حاج‌آقا مجتبی‌تهرانی اشاره کرد و گفت: «ایشان با اشاره به آیه 6 سوره تحریم می‌فرمودند «در باب مرابطه با نفس، انسان هم باید در سازندگی خودش و هم در سازندگی دیگران وارد شود و نسبت به هردو مسئولیت دارد. مجموعه دلسوزی باید در سه رابطه اصول اعتقادی، مسائل اخلاقی و مسائل علمی باشد.» باید خودمان عبد خدا، مهرورز و عالم باشیم تا بتوانیم شاگردان را در مسیر اعتقادی، اخلاقی و علمی تربیت کنیم.» رئیس دانشگاه آزاد خاطرنشان کرد: «امیرالمومنین(ع) در حدیثی می‌فرماید «النّاسُ ثَلاثَةٌ: فَعالِمٌ رَبَّانِی وَ مُتَعَلِّمٌ عَلی سَبیل نَجاةٍ وَ هَمَجٌ رَعَاعٌ» به این معنی که «مردم سه دسته‌اند: گروه اول دانشمندان الهی هستند که مربی مردمند، گروه دوم کسانی که خود فاقد دانش هستند ولی در سایه نور دانش دانشمندان حرکت می‌کنند و در پی تحصیل علم هستند و گروه سوم انسان‌هایی که نه خود راه را می‌دانند و نه از رهروان‌ راه را می‌پرسند. آدم‌هایی که نه خود عالمند و نه بر علم عالم تکیه می‌زنند.» همچنین امام کاظم‌(ع) می‌فرماید «لا عِلمَ إلاّ مِن عالِمٍ رَبّانِیٍّ و مَعرِفَةُ العالِمِ بِالعَقلِ» (علم جز از عالم ربانى به دست نیاید و شناخت چنین عالمى به خرد است). استاد دانشگاه باید عالم ربانی و استاد مربی باشد.» وی با اشاره به وظایف تربیتی که در قرآن به آنها اشاره شده است، گفت: «خداوند متعال در آیه 17 سوره لقمان به تربیت فرزندان، در آیه 132 سوره طه به فرزندان همفکر، در آیه 145 سوره اعراف به همه مخاطبان و در آیه 199 سوره اعراف نیز به همه هم‌کیشان وظایف تربیتی را برشمرده است.» رئیس دانشگاه آزاد خاطرنشان کرد: «در نظام تعلیم و تربیت احسن، دانشگاه دارای چهار نظام تربیتی، علمی، فناوری و فرهنگی است که وظیفه جهت‌دهی دانشگاه با حوزه فرهنگ است. در چهره نوین دانشگاه آزاد ‌می‌خواهیم دانشگاهی جامعه‌پرداز در کنار جامعه دانش و حکمت‌بنیان داشته باشیم. در این مدل، دانشگاه دانش تخصصی و مهارتی را از طریق گروه‌های علمی و نظام پایه و عرصه ارائه می‌کند و برای برقراری ارتباط بین دانشگاه و جامعه، به دنبال تبدیل شدن به دانشگاه خلاق و نوآور هستیم تا از طریق دانایی و توانایی گروهی، با ایجاد دانشکده‌های موضوعی و شبکه نوآوری، بین دانشگاه و جامعه فرهیخته که دارای اقتصاد و امنیت است، پلی برقرار کنیم. با ایجاد این پل، جامعه به دانایی و توانایی اجتماعی می‌رسد که می‌تواند سبک زندگی‌‌‌ساز بوده و حکمرانی در اقتصاد و امنیت داشته باشد.»